'Jayden en ik zijn teamcaptains' zeg ik.
'Ik wil bij jou' zegt Kira, 'niemand is behendiger dan jij.'
Ik grijns, 'thanks Kir. Maar waarschijnlijk zal meneer Hendrikse ons uit elkaar halen. Hij mag ons niet weet je nog?'
'Nee' zegt Daniël, 'hij mag jou niet.'
'Ha-ha' zeg ik geërgerd, 'leuk hoor Daniël.'
Hij gooit de bal weer en scoort. 'Bam' zegt hij grijnzend.
Die middag zijn we iets eerder dan de leraren op de verzamelplaats. Jayden staat weer te lachen met zijn vrienden. De leraren komen aanlopen. 'Oké jongens en meisjes' zegt mevrouw De Lange, 'Jayden en Emily zijn teamcaptains. Degene die bij Emily in het team zitten zijn uit de fullmoonklas: Kira, Daniël, Max, Sophie, Fay, Nina, Mia, Bram, Thijs, Sam. En uit de blakmoonklas: Benny, Noud, Mees, Luuk, Noah, Maya, Britt, Katy, Freya en Amanda.'
'Ga maar aan deze kant staan' zegt meneer Hendrikse, 'de rest is in Jaydens team dus dat zijn: uit de fullmoonklas: Milan, Jesse, Mats, Flynn, Thomas, Jill, Eline, Floor, Lizzy, Isabella. En uit de blackmoonklas: Joep, Floris, Timon, Mason, Dexter, Jasmijn, Anne, Iris, Suze en Ella.'
We gaan bij elkaar staan als team. 'Oké' zeg ik, 'hoe pakken we dit aan?'
'Eerst de mensen die hier niet zo goed in zijn en dan de mensen die dat wel zijn' vraagt een jongen.
'Kan' zeg ik, 'of eerst een goede dan een slechte en zo door.'
'Das een beter idee' zegt een meisje uit de blackmoonroedel.
'Iedereen verder mee eens' vraag ik.
de rest knikt. 'Oké' zeg ik 'wie vind van zichzelf dat die heel goed is?'
We gaan in een rij staan met mij vooraan. Jayden gaat ook vooraan staan. 'Klaar' vragen de leraren.
Jayden en ik knikken kort. 'Oké' zegt meneer Hendrikse, 'de eerste gaan dus rennen en wie wint krijgt een punt en dan de tweede en zo door. Begrepen allemaal?'
We knikken. 'Mooi zo' zegt hij, 'klaar captains?'
We knikken. 'Op start' zegt mevrouw De Lange, 'drie... twee... één... start!'
Jayden en ik beginnen met rennen. Eerst op een houten muur klimmen met touw. Dan eraf springen en door een tunnel heen kruipen. Daarna over een smalle balk lopen over een waterbad. Dan onder een net door en als laatste over drie horden springen. En daarna aan de bel trekken. Ik win de eerste.
Uiteindelijk wint mijn team. Met 12 tegen 9. Daarna gaan we naar de Estafette baan en wisselen de jongens van team. Ook hierbij wint mijn team weer. Het scheelt niet veel maar we winnen wel. Daarna ga ik nog even met Kira een wedstrijdje rennen. En natuurlijk win ik.
Als het half drie is loop ik naar lokaal 013. De rest is al naar huis. Mijn vader en moeder en meneer Hendrikse zijn al in het lokaal. 'Ah miss Emily' zegt meneer Hendrikse, 'zou u de deur dicht willen doen?'
Ik doe de deur dicht. Ik ga bij mijn ouders zitten. 'Zo' zegt mijn mentor, 'waarom wilde u een gesprek Alpha?'
'Omdat u mijn dochter niet mag' zegt mijn vader.
'Dat zegt ze' vraagt mijn mentor verbaasd.
'Meneer' zeg ik, 'gisteren vroeg u of ik deze keer niet te laat was. Ik snap de boodschap dan echt wel meneer.'
'Miss Emily' zegt mijn mentor, 'dat was een grapje.'
'Zo komt dat anders niet over meneer' zeg ik, 'o en gisteren zei u grijnzend dat mijn vader me wilde spreken. Dat komt heel verkeerd over dan als het maar een grapje was.'
Hij knikte langzaam, 'het spijt me miss Emily.'
'Afgehandeld dus' vraagt mijn vader.
Ik knik langzaam. 'Goed' zegt mijn vader, 'dan zie ik jullie thuis weer. Ik heb nog iets te regelen met de Bèta.'
We staan op en mijn mentor buigt eerbiedig zijn hoofd. Mijn ouders lopen de deur uit. Ik loop achter ze aan maar draai me in de deuropening om. 'En trouwens meneer' zeg ik, 'ik vond mijn mate. Dus... ik zal de aankomende dagen nogal chago zijn.'
Daarna loop ik achter mijn moeder aan. Ik rij met haar mee naar huis. Jayden en Rick zijn buiten met hun vrienden. 'Hey zusje' zegt Rick, 'hoe ging het gesprek?'
'Hij zei dat het een grapje was' zeg ik, 'dus het is hem vergeven.'
Ik blijf stilstaan in de deuropening en zeg: 'voor nu dan.'
Rick en zijn vrienden lachen. Jayden grijnst zie ik. Ik loop naar mijn kamer en douche even snel. Ik kleed me aan en mindlink Kira: "iets te doen?"
"Ben bij Mike."
"Oké."
Ik appte de jongens: "ik verveel me. Iemand hier?"
"Jup" zegt Mats, "mijn broer heeft de douche weer eens geclaimd."
Ik grinnik en stuur een lachende smiley. Zo zijn die twee. Altijd hebben ze ruzie. Tenzij er echt iets ernstigs aan de hand is dan zijn ze een geweldig team!
JE LEEST
Until He Came
WerewolfHoi mijn naam is Emily. Maar noem me maar Emma. Ik heb een goed leven. Ik woon in een groot huis met mijn broer en ouders. We zijn best rijk en ik ben niet bijzonder vind ik zelf. Ik heb best wat vrienden en mijn mate heb ik nog niet ontmoet helaas...