De volgende morgen maakt Max ons wakker samen met een hond. Volgens mij is het een border collie. De hond likt Jaydens hele gezicht af. Ik grinnik. 'Kom slaapkoppen' roept Max, 'anders komen we te laat bij het roedelhuis.'
Jayden gaat rechtop zitten, 'we komen. Af Dusty.'
'Dusty' vraag ik, 'de naam van de hond.'
'Niet DE hond' zegt Jayden grijnzend, 'maar MIJN hond.'
Ik grinnik, 'waarom Dusty?'
'Omdat als hij zich uitschud nadat hij buiten is geweest er allemaal ehm... ja dust van hem afkomt.'
'Stof dus' zeg ik grijnzend.
'Jup' zegt hij.
Ik knik, 'goede naam dan.'
Hij grinnikt en zegt: 'Max neem Dusty maar mee. We komen eraan eerst omkleden.'
Max en Dusty rennen weg. Jayden staat op en sluit de deur. We kleden ons om en lopen daarna naar beneden. Ik loop mee naar een eetkamer. De muren zijn groen en er hangen drie kroonluchters verdeeld over de kamer. Alpha Arnoud zit al aan het hoofd van de tafel. Hij leest de krant. 'Goedemorgen pa' zegt Jayden.
Zijn vader kijkt op, 'goedemorgen Jayden en Emily.'
'goedemorgen Alpha' zeg ik.
Hij glimlacht, 'kom zitten.'
Jayden trekt me mee naar de rechterkant en schuift de stoel twee plaatsen van zijn vader vandaan naar achter. Ik ga zitten. Hij gaat naast zijn vader zitten. 'Dus' zegt Arnoud terwijl hij de krant opbergt, 'goed geslapen?'
We knikken. 'Mooi zo' zegt Arnoud, 'zoon waarom is jouw geur veranderd?'
Jayden glimlacht, 'omdat ze mij markte en ik haar.'
Arnoud knikt, 'daar stemde je mee in Emily?'
'Natuurlijk deed ik dat' zeg ik, 'anders had hij nu een blauw oog.'
Arnoud grinnikt. Luna Hilde komt binnen. 'Goedemorgen Emily en Jayden' zegt ze glimlachend, 'goed geslapen?'
We knikken. 'Mooi' zegt ze glimlachend terwijl ze gaat zitten naast Alpha Arnoud.
Max komt binnenrennen en gaat naast zijn moeder zitten. 'Mooi' zegt Arnoud, 'ontbijt.'
We ontbijten. Max verteld hele verhalen. En Jayden plaagt hem een beetje. Daarna gaan we naar het roedelhuis. Er lopen veel mensen die Jayden allemaal opgelucht begroeten. 'Fijn dat u weer terug bent Alpha' zeggen de meesten.
We gaan eerst naar de werkkamer van Alpha Arnoud. Daar is een man. 'Ah Collin' zegt Arnoud.
'Alpha' zegt de man, 'Jayden. Hoe gaat het?'
'Het gaat goed, Bèta Collin.'
'En dit is Alpha?'
'Mijn mate' zegt Jayden glimlachend, 'Emma.'
'Leuk u te ontmoeten Luna' zegt hij glimlachend.
'Dat is wederzijds.'
'U doet me denken aan Luna van de fullmoonroedel.'
Ik glimlach, 'Jayden stelde me niet helemaal goed voor. Mijn naam is Emily. Ik ben de dochter van Alpha Marcus en Luna Sophia.'
'Dat wist ik niet Luna' zegt hij een beetje geschrokken.
'Geeft niet. Jaydens schuld.'
Jayden gromt zacht. 'Dat hoorde ik Jay-Jay' zeg ik grijnzend tegen hem.
Hij grinnikt en vraagt: 'is dat mijn koosnaampje?'
'Ja, wat vind je ervan?'
'Niet slecht' zegt hij grijzend.
Ik grijns. 'Is iedereen er al' vraagt Arnoud.
'Ja Alpha, volgens Willem wel.'
'Laten we dan maar gaan.'
We lopen achter hem aan naar buiten. Daar staat volgens mij de hele roedel. Ik bijt op mijn lip. Jayden kijkt naar mij. 'Rustig maar' zegt hij zacht, 'ik bescherm je.'
'Dat weet ik' zeg ik zacht.
Hij glimlacht. Ik glimlach even kort terug. 'Alpha' zeggen de wolven tegelijk.
Arnoud en Jayden knikken beide kort. De wolven kijken allemaal even naar mij waardoor Jayden zacht gromt. 'Zoals jullie weten' zegt Arnoud, 'was mijn zoon ontvoerd samen met Emily de dochter van Alpha Marcus en Luna Sophia van de fullmoonroedel. En zoals jullie kunnen zien zijn ze terug. Veilig en wel.'
De wolven glimlachen. "Emily" mindlinkt Jayden me, "mag ik het vertellen? dat we mates zijn en jij hun volgende Luna word."
Ik kijk hem aan. "Jayden, wat als ik faal."
"Je zult niet falen. Dat beloof ik."
Ik knik kort en zeg via de mindlink: "doe maar."
Hij glimlacht en kijkt naar zijn vader, 'vader. Mag ik?'
Arnoud doet een stap weg en gebaart dat Jayden moet gaan staan waar hij stond. Jayden trekt me zachtjes mee. 'Jullie weten dat de school is afgebrand waardoor alle blackmoontieners nu op de school in de fullmoonroedel zitten. Daar heb ik ook Emily leren kennen. Nu vragen jullie je vast af waarom ik Emily meenam naar mijn roedel. Ze komt hier wonen want Emily word jullie volgende Luna.'
De ogen van de wolven lichtten op. Ze kijken naar mij en buigen hun hoofd. 'Luna' zeggen ze.
Ik kijk naar Jayden. Hij glimlacht. Ik kijk weer naar de wolven. De meeste kijken me hoopvol aan dat ik iets ga zeggen. 'Ik ben hier niet goed in' zeg ik, 'nog niet dan, maar... ik ga mijn best doen als Luna.'
De wolven glimlachen. 'Het zal u lukken Luna' zegt een meisje.
Ik glimlach naar haar. 'Zie je' fluistert Jayden zacht.
JE LEEST
Until He Came
Hombres LoboHoi mijn naam is Emily. Maar noem me maar Emma. Ik heb een goed leven. Ik woon in een groot huis met mijn broer en ouders. We zijn best rijk en ik ben niet bijzonder vind ik zelf. Ik heb best wat vrienden en mijn mate heb ik nog niet ontmoet helaas...