Dana bespringt Jayden. Hij valt op de grond met Dana op zich. 'Dana' roep ik 'af.'
Dana komt weer bij me liggen. 'Volgende Alpha? Jij bent de zoon van Alpha Arnoud?'
'Ja' zegt hij terwijl hij opstaat, 'en jij bent de dochter van Alpha Marcus.'
'Dat meen je' zeg ik sarcastisch.
Hij zucht, 'ja ik ben de zoon van een Alpha en de volgende Alpha.'
'Dan snap ik dat je je wolf niet kan beheersen.'
'Hoezo?'
'Alpha wolven en Luna wolven zijn sterker dan onze menselijke kant.'
'Joh' zegt hij.
Ik grom zacht. Hij gromt terug waardoor Dana meteen opstaat en in de houding gaat staan om aan te vallen. 'Rustig Dana' zeg ik.
Ze gaat weer liggen. Ik kijk Jayden aan. 'En wat wil je nu? Ik vertrouw je nog steeds niet.'
'Waarom niet?'
'Je kan je wolf niet eens onder controle houden de eerste keer waarom zou je dat nu wel kunnen doen?'
Hij gromt en duwt me op bed. 'Dana' zeg ik, 'attack.'
Dana bespringt Jayden en bijt hem in zijn schouder. Jayden gromt en laat me los. 'Dana af' zeg ik.
Dana laat los en rent achter het bed. Jayden wil achter haar aanrennen maar ik bespring hem. Ik zit op zijn buik en houd zijn handen tegen de grond gedrukt. 'Laat haar met rust' sis ik.
'Waarom zou ik?! Ze viel me aan!'
'Omdat ik dat haar zei! Dus val mij maar aan en laat haar met rust!'
Hij gromt. Ik grom terug. Er word geklopt. 'Binnen' zeg ik.
Mijn broer komt binnen. 'Heeft ze je nou verslagen Jay' vraagt hij grijnzend.
'Ze gebruikte de hond' sist Jayden.
'Niet DE hond' sis ik, 'maar MIJN hond.'
Jayden gromt weer waardoor Dana achter het bed vandaan komt. 'Dana' zeg ik, 'rustig maar ik kan hem hebben.'
Jayden grinnikt, 'dat zien we morgen wel mate.'
'Zie je morgen dan mate' zeg ik terwijl ik hem loslaat en opsta, 'en nu mijn kamer uit!'
Rick helpt Jayden omhoog en ze lopen weg. 'Deur dicht' roep ik.
Dana trippelt naar de deur en duwt die dicht. 'Dank je Dana' zeg ik, 'voor en het aanvallen van mijn mate en wel naar me luisteren.'
Dana springt op me en likt mijn wang. 'Hey' zeg ik lachend, 'Dana. Kalm maar.'
Dana gaat met haar hoofd op mijn buig liggen. Ik aai haar. 'Brave meid' zeg ik glimlachend.
Ze kijkt me aan. Ik sluit mijn ogen. Geweldig, mijn mate word dus een Alpha! En ik word dus Luna waarschijnlijk! Maar ik wil geen Luna worden! Dat is te veel verantwoordelijkheid en ik raak best wel snel gestrest! Dus een Luna zijn is wel het ergste wat me kan overkomen volgens mij!
Die avond loop ik naar beneden en naar de eetkamer. Mijn vader, mijn moeder, mijn broer, Alpha Arnoud en mijn mate zijn er al. 'Kom zitten Emma' zegt mijn vader glimlachend.
Ik ga naast mijn broer zitten. Mijn vader zit aan het hoofd van de tafel. Aan zijn rechterhand zit Alpha Arnoud. Aan de linkerhand van mijn vader zit mijn moeder. Daarnaast mijn broer en daarnaast ik. 'Nu nog wachten op mijn vrouw en zoon' zegt Arnoud.
Mijn vader, Arnoud en moeder gaan een gesprek aan. Ik staar de hele tijd naar de tafel. Mijn broer probeert me een beetje te pesten en ik pak zijn pols opeens beet. 'Nog één keer Rick en ik breek hem' sis ik.
Hij knikt langzaam en Jayden grinnikt. Ik kijk Jayden dodelijk aan. Na heel even komen er een vrouw binnen en een wat jongere jongen. Ze stellen zich voor als Luna Hilde en Max. We eten ons eten op. Ik zit echt precies tegenover Jayden. Ik kijk niet op van mijn eten en wil eigenlijk zo snel weg als iedereen klaar is met eten. 'Emma' zegt mijn vader voordat ik de deur kan uitlopen.
'Pap' vraag ik.
'Ik wil even praten met je.'
'Als dit over mijn mate gaat dan heb ik niets te zeggen' sis ik.
Ik loop naar boven en gooi mijn deur hard dicht. Ik blokkeer iedereen via de mindlink. Daar heb ik even geen zin in! Ik val weer neer naast Dana. 'Hij was bij het eten Dana' zeg ik.
Ze piept zacht. Ik kijk naar haar en aai over haar kop. Er word geklopt. 'Wie' vraag ik.
'Is daar' hoor ik mijn vader zeggen.
Ik sta op en open de deur. 'Nogmaals als dit over mijn mate gaat heb ik niets te zeggen' zeg ik .
JE LEEST
Until He Came
WerewolfHoi mijn naam is Emily. Maar noem me maar Emma. Ik heb een goed leven. Ik woon in een groot huis met mijn broer en ouders. We zijn best rijk en ik ben niet bijzonder vind ik zelf. Ik heb best wat vrienden en mijn mate heb ik nog niet ontmoet helaas...