Until He Came

+ 13 +

Ik sla mijn armen over mekaar. Ik ga op mijn bed zitten. 'Dat zit me dwars' zeg ik zacht, 'ik kan niet tegen stress. Ik ben bang dat ik faal.'

'Faal? Als Luna?'

'Ja.'

'Je zal niet falen. Echt niet! En trouwens je moeder en mijn moeder helpen je de eerste tijd.'

'Dat weet ik en toch... ik... ik... een Alpha als mate hebben is niet altijd geweldig. Want als mij iets overkomt dan draai jij door.'

'Dus?'

'Dat wil ik jouw roedel gewoon niet aandoen.'

'Maar ik ga je beschermen. Altijd. Voor altijd. Zelfs nu. Mijn wolf haat het om je alleen te laten. Ook al weet hij dat je veilig bent in dit huis. Met een Alpha en twee volgende Alpha's.'

'Jayden dit helpt niet. Ik heb nog steeds mijn bedenkingen.'

'Dat weet ik' zegt hij, 'maar ik ga je helpen.'

Hij doet een stap naar me toe. Dana gromt dreigend. 'Af' zeg ik 'Dana.'

Ze gaat liggen. Jayden loopt iets dichter naar me toe. Hij duwt me zacht op bed. Hij leunt over me heen en kust me heel voorzichtig.

Ik laat het toe. Eens zien hoe lief hij kan zijn. En of hij zijn wolf kan bedwingen. Hij kust me nu iets ruwer. Dan horen we: 'zo zusje.'

Jayden draait zich om en ik spring op. Rick staat in de deuropening. 'Was dat van eerder een spelletje of...' vraagt hij grijnzend.

'Nee' zeg ik, 'we hebben gepraat.'

'gepraat? En dat hielp?'

'Ja' zegt Jayden, 'ik begrijp haar nu beter.'

'En ik hem' zeg ik.

Rick knikt langzaam, 'oké. Komen jullie zo eten?'

'Ja, ga eerst even douchen' zeg ik.

'Ik ook' zegt Jayden.

'Niet samen hé' zegt Rick terwijl hij wegloopt.

'Ik krijg je nog wel' roep ik.

Rick lacht. Jayden grinnikt. 'Ik zie je zo wel' zegt hij.

Hij loopt weg. Hij sluit de deur achter zich. Ik douche en kleed me daarna aan. Ik ga daarna naar beneden. Mijn moeder zit beneden op de bank. 'Hey mam' zeg ik.

'Hey liefje. Hoe gaat het?'

'Goed hoor.'

'Was het leuk vandaag?'

'Ja ging wel.'

'Zag ik Jayden trouwens net uit jouw kamer komen lopen.'

Ik knik. 'Hij haalde me in in het bos.en haalde me onderuit. We hebben even gepraat en... En...'

'En ik begrijp je nu beter' zegt iemand achter me.

Ik kijk om. Jayden staat in de deuropening met mijn broer. Ik knik, 'inderdaad.'

Mijn moeder krijgt een grote glimlach op haar gezicht. 'Mooi zo' zegt ze, 'dat betekent dus over een tijdje een trouwerij en...'

'Wow' stop ik haar, 'mam. Niet zo snel.'

'Oké' zegt ze, 'als jij dat wil. Maar je weet dat het niet te lang moet...'

'Jaja, hitte enzo.'

'Liefje hitte moet je niet onderschatten. Het is gevaarlijk.'

'Weet ik. Je hebt me het al heel vaak vertel. Echt heel vaak!'

Ze knikt langzaam en glimlacht. 'Oké liefje' zegt ze.

Mijn vader komt binnen. 'Samenscholing' zegt hij.

'Liefje' zegt mijn moeder, 'goed nieuws Emma heeft het met Jayden bijgelegd.'

'Ja schreeuw het nog eens van het dak mam' zegt Rick.

Mijn vader grinnikt. 'Kom' zegt hij 'we gaan eten.'

We eten. Jayden en Rick hebben het weer heel gezellig. Ik ben nog steeds wel stil. Na het eten gaan Jayden en ik naar mijn kamer. 'Zo' zegt hij, 'je ouders weten het dus al.'

Ik knik, 'maar ik... ik.... laten we dit niet meteen rond gaan bazuinen.'

Hij knikt, 'is goed. Weet je mentor het trouwens al?'

Ik knik, 'ja. Jouw mentor?'

'Nee, nog niet. Ik ga het haar morgen vertellen.'

Ik knik, 'is goed.'

Hij glimlacht, 'maar ik ga naar mijn kamer. Ben moe.'

'Nu al?'

Hij rolt met zijn ogen, 'ik heb amper geslapen vannacht. Daardoor won je ook.'

'Niet omdat je wolf dat zei?'

'Nee, natuurlijk niet.'

'Dan niet' zeg ik grijnzend.

Hij rolt met zijn ogen en leunt naar me toe. Hij kust me. Hij glimlacht wanneer hij me loslaat. Ik glimlach terug. Hij laat mijn hand uit de zijne glijden en gaat weg. Ik val neer op bed en blijf glimlachend liggen. Daarna kleed ik me om en ga ik slapen.