Until He Came

+ 7 +

'Emma' zegt mijn vader, 'alsjeblieft.'

'Nee pap! Ik wil geen mate!'

'En die heb je wel! Emma werkkamer!'

Ik gaap hem zowat aan. 'Werkkamer? Maar pap...'

Hij gooit me over zijn schouder. 'Pap' roep ik, 'laat me los!'

Hij tilt me naar beneden. Jayden en mijn broer staan aan de onderkant van de trap. 'Ze wilde niet naar de werkkamer zeker' vraagt Rick.

'Nope' zegt mijn vader terwijl hij de gang in loopt waar zijn werkkamer is. Jayden kijkt me aan. 'Wat' roep ik 'dit is jouw schuld!'

Jayden's ogen worden zwart van kleur. Hij rent naar ons toe. Mijn vader draait zich net om voordat Jayden hem aan kan vallen. Hij pakt Jayden beet bij zijn nek en trekt hem mee. Hij duwt hem de werkkamer in en zet mij neer. Hij sluit de deur en doet die op slot. 'Zitten' gromt hij.

Ik ga zitten en sla mijn armen over mekaar. Jayden gaat op de andere stoel zitten. Mijn vader leunt op het bureau. 'Oké' zegt hij, 'wat is er nou precies aan de hand tussen jullie twee?'

'Het enigste wat hij kan doen is zijn mate tegen de muur duwen en zeggen dat ik van hem ben! Meer niet!'

'Wolf Emma' mompelt Jayden.

Ik kijk hem aan en grom. Hij gromt terug. Mijn vader gromt ook. 'Stop daarmee jullie twee' roept hij boos, 'emma ik snap hem heel goed! Alpha wolven zijn nou eenmaal sterker dan de menselijke kant!'

'En dus?! Mijn wolf is een soort van Luna wolf en ik ben haar de baas!'

'Emily!'

Ik snuif. 'Ik ben gewoon boos' sis ik, 'geef me een week of drie en ik ben minder boos.'

'Drie' roept Jayden.

Ik sta op en zeg: 'misschien vier.'

Jayden staat ook op en gromt luid. Ik grom ook luid. 'Vijf' sis ik.

'Emily' gromt mijn vader.

'Pap!'

'Jij gaat normaal doen! Duidelijk?!'

'Als hij me gewoon even de tijd geeft!'

'Ik zal je met rust laten' zegt Jayden, 'maar ik blijf hier logeren tot we weer naar onze eigen school kunnen.'

'Nou tot morgen dan. Trusten pa.'

'Trusten Em' zegt hij.

Ik loop naar mijn kamer en val neer naast Dana. 'Hij blijft slapen Dana' zeg ik.

Ze piept zacht. Zelf zij vind dit niet leuk weet ik. Ze haat hem omdat ik hem haat! Ik sta op en kleed me om. Ik open de mindlink weer. Ik mindlink Kira maar die heeft me geblokt. Raar. Ik pak mijn telefoon en app haar maar. Maar ze is al sinds drie uur niet meer online geweest. Ik app haar maar gewoon: "Kira. Mate is in mijn huis en blijft slapen. Waar zit je?! Heb je nodig nu om te praten!"

Ik zucht en leg mijn mobiel weg.Ik leg mijn handen onder mijn hoofd en zucht weer. Dat word leuk morgen. Wedden hij kan me niet met rust laten morgen! Er word geklopt. 'Binnen' zeg ik.

Mijn moeder komt binnen. 'Emma' zegt ze, 'gaat het?'

'Ja hoor' zeg ik nors, 'hij moet me gewoon even de tijd geven om alles op een rijtje te zetten.'

Ze knikt, 'dat snap ik wel liefje. Ga maar slapen en niet te veel piekeren. Volgens je vader word het morgen een soort van sportdag.'

Ik knik, 'dat weet ik. Tot morgen dan.'

Ze glimlacht, 'tot morgen dan.'

ze loopt naar me toe en geeft een kus op mijn voorhoofd. Daarna gaat ze weer weg. Ik draai me op mij zij en knip het licht uit. Dana springt bij mijn voeten en ik val al snel in slaap.