Last First Kiss [boyxboy]

Chapter Twenty-One

PICTURE OF RANZ AS GEORGE ABOVE ☝☝

JB's POV

We're not boyfriends...yet.

I will ask him if he wants to be my boyfriend soon. Pero hindi ko tatagalan. Napapansin ko kasi na yung bespren niyang si Clint----he's trying to hold him back again. I know I'm jumping to conclusions, but I've seen the way he looked at him nung nasa benches kami. I can't let that happen. After what he had done to George, aagawin niya sa'kin? Tch. Not a chance.

Simula nung dramatic confessions naming dalawa kahapon, hindi na ako humihiwalay sa tabi niya. Kung nasan siya, andun din ako. Kahit sa upuan nga lang din na gumagawa kami ng mga projects or tinatapos ang mga assignments namin, nasa tabi lang ako ni George. Ayokong mawala siya sa tabi ko. Nakakainis yun.

I know I'm being selfish, but George went through a lot. Ayokong masaktan ulit siya ng Clint na yun. O kahit sino man. Magagalit talaga ako. Swear.

***

"JB, bibili lang ako ng fries ah?" sabi ni George habang nililigpit ang mga notebook niya. Recess time na kasi.

"Samahan na kita."

"Hindi na. Malapit lang naman e. Dito ka lang."

"O sige. Damihan mo ah? Kakain din ako."

"Dami mong pera hihingi ka pa sakin."

"Anla! Basta! Hihingi ako."

"Tch. Oo na."

Umalis na siya at ako naman naiwan sa room. Nakaka-boring pag wala si George, kaya pinagtripan ko notebook niya. Wala lang. Trip ko lang na mag-doodle sa likod ng notebook niya.

JB ❤ George
💢💢💙💙👣👣

Ang kyut ng dinrawing ko. Hahaha.

"Hoy ikaw."

Tumingin ako sa tabi ko at nakita sina Amber at Zeke na galit na galit.

"Oh bakit?"

"Wag mo nga kaming ino-oh bakit jan! Bakit umiyak si George nung last last week? Ha?! Anong ginawa mo sa kanya??!" pabulong na pasigaw na sabi ni Amber.

Ngayon ko lang na-realize na nakakatakot pala si Amber kapag nagagalit.

"Uh----uhhh-----" napipitla ako kasi nakakatakot talaga siya e. Lalo na si Zeke, na nag-cross arm lang at pinanliliitan ako ng mata.

Tinitigan ako ni Amber as if she's scanning me like an antivirus program detecting a malicious malware.  Paano nila nalaman yun? Di kaya sinabi ni George sa kanila?

"Let me guess, tinakot mo si George noh?" She half-growled half-whispered. I almost freaked out when she did that.

"Uhh-hindi!! Uhh-----uhm.... Oo! Pero.... Uhm---uhhhh...." napipitla talaga ako.

Naputol ako sa pagsasalita ng kinwelyuhan niya ako at inangasan.

"Ito masasabi ko, pretty boy, kapag may nangyari kay George na ikamamatay niya dahil sa pananakot mo sa kanya, babalatan kita ng buhay!! I'm going to castrate you and after that I'm going to cook your balls and stuff it in your mouth while I roast your sorry ass. Naiintindihan mo ako, huh??! Gagawin ko yan!" Pamamanta niya at biglang pinisil ang mga ano ko. Uggggghh!! Masakit!!!

"Ow! Not the tenders, woman!" Gigil kong sabi dahil sa sakit.

"Wala akong pake! Kaya tandaan mo ang lahat ng sinabi ko sayo, JB. Kapag may nangyari sa kaibigan namin, humanda ka sakin. Hindi ka talaga magkakalahi! Naiintindihan mo??!"

Napatango lang ako. Mukhang di naman nakakatakot ang banta niya pero parang totohanin niya e. No way! My balls are only for George to hold!

I never thought that this woman could be as fiesty as an angry alley cat. Nakakatakot talaga si Amber. Mataray! And that's hot.

"Good. Zek, it's your turn. Bibili lang ako ng apple pie." sabi niya at umalis at pinaubaya ako kay Zeke na mukhang seryoso.

"Pre..." panimula niya habang tinapik ang balikat ko ng napakasakit. Napaaray tuloy ako.

"Tinakot mo siya noh?" napaka-cold ng boses niya. Hindi ako sanay kasi masyadong cheer-up type of dude si Zeke eh.

"Oo. Pero hindi ko naman alam na----"

"---takot siya sa multo?" he finished. Kahit hindi naman yun ang dapat kong sasabihin. Napatango na lang ako tutal papunta rin naman yun dun e.

"Alam mo kasi, tinakot din namin siya dati, at hindi maganda yung nangyari sa kanya."

Inantay ko lang sunod niyang sasabihin.

"He started to shake violently and passed out. Nung dinala namin siya sa clinic, agad tinawag ang kuya niya at dumating. Dinala siya sa ospital. Kaya ayun, na-diagnose tuloy siya na meron siyang sakit sa puso dahil sa kalokohan namin. Na bawal siyang takutin bigla o ma-stress ng sobra."

Kaya naman pala e. Kasalanan niyo rin naman pala.

"Pagkatapos nun, pinagalitan kaming tatlo nina Amber at Clintot. Mas lalo akong pinagalitan kasi ako ang nagpasimuno nun. And believe me, iba magalit ang kuya ni George. Binawalan kaming makipagkita sa kanya ng ilang buwan. Pinagsisihan ko yun. Kaya ikaw, umayos-ayos ka. Pasalamat ka pa at hindi nalaman ng kuya niya. Wala akong pakialam kung paano mo siya tinakot, at wag mong aantaying may mangyari sa kanya. Kami makakalaban mo. Ayos ba, tol?"

"Wag kang mag-alala, pre. Nag-sorry na ako sa kanya. Hindi ko na uulitin." I reassured him.

"Dapat lang." diretso niyang sabi.

Napalingon kaming dalawa kasi dumating na sina Amber at George na may dalang pagkain. Umalis naman si Zeke ng makarating si Amber. Tinabihan naman ako ni George.

"Sorry natagalan. Dami kasing tao sa café tapos nilibre pa ako ni Amb ng juice."

He's so cute when he's eating.

"Tinitingin-tingin mo jan? Fries oh? Sabi mo kakain ka?" sabi niya.

"W-wala. Wag na. Busog ako." Busog ako kasi anjan ka. Dammit.

"Bahala ka." At pinagpatuloy ang pagkain niya.

So dahil sa kanilang tatlo, nagkasakit sa puso si George at nagkaroon ng phobia sa mga multo. Di ko inakalang magagawa yun ng Clint na yun. Gago siya!

Dibale. Tapos na. Nangyari na. All I had to do is to keep George safe.

***

SORRY BITIN. FUCK. NAPAKA-CHEESY KO NA. UGGGH! HAHAHAHA^^

BTW, HOW'S THE CHAPTERS GOING GUYS? COMMENT COMMENT NAMAN KAYO JAN. :'(

TNX FOR READING!