Double Amnesia

Kabanata 25

Kabanata 25:

Hunter's POV

Pagmulat ko ay nagkakagulo na ang mga tao sa aking paligid. Hagulhol ni Khey ang nangingibabaw. Pinipilit kong bumangon ngunit parang sa utak ko lang iyon nagagawa.

Dinaluhan ako ng isang doktor kasama ang ilang nurses. Pagkatapos ng kung anu-anong check-up ay iniwan na nila kami. Agad na hinawakan ni Khey ang kamay ko. Tinitigan ko ang mga mata niyang puno ng luha.

I smiled at her para mapagaan man lamang ang kalooban niya. It hurts seeing her cry in front of me and I can't do anything to wipe those tears away.

"I'm so sorry Neal. K-kasalanan ko kung bakit nangyari 'to." Pahikbi-hikbi niyang sinabi habang nakatitig sa kamay kong pinaglalaruan ng mga daliri niya.

Umiling ako bilang di pag sang ayon. I don't know if I can talk clearly. Sinubukan kong lumunok para maalis ang bara sa lalamunan ko.

"N-no. It's not your fault." Sabi ko. Hindi ko alam kung dapat ko bang sabihin sa kanya na may gustong magpapatay sa akin gayong maski ako ay walang idea kung sino.

"It's my fault! If only I didn't act like the bratty girl I am then this wouldn't happen to you! Kung sana hindi kita iniwan! Oh my god! I'm sorry Old Neal... I'm so sorry." Kinurot ang puso ko sa paulit-ulit niyang paghingi ng sorry.

"Stop crying, Little Khey. Please. Wala kang kasalanan. Whether iniwan mo ako doon o hindi. They will surely find a way to k-kill me."

Tumingala ako at tiningnan ang kisame.

"I have no idea what they want. All I can remember was... They treated me like a punching bag where kick boxing was allowed." I laughed bitterly remembering how hard they kicked me. "Then, hinulog nila ako sa bangin. Then....." Bahagya akong natigilin. Ano nga ba ang sunod na nangyari? "Then... Then I woke up covered by blood in that warehouse..."

Silence filled the room. Alam ko kung ano ang iniisip nila.

"But... You were gone for almost three months, Hunter." Clyde stated the damnest obvious reason that turned the whole room like a dreary and deserted island.

Sumakit ang ulo ko sa pag-iisip. Damn! What the hell happened within that three fucking months!?

"Stop it Clyde! Do not pressure my Old Neal." Saway ni Khey kay Clyde. Umirap naman ito kay Khey.

"Your Neal huh?" dinig ko bulong nito.

I sighed. "It's okay Neal. You don't have to remember what happened in the three months you're with them." ani Khey. "I can only imagine what you've might gone through. And you don't have to reminisce those awful memories." dagdag pa nito.

Tipid akong ngumiti at tumango. Kaya siguro wala akong maalala ay kagaya nga ng sinabi ni Khey, baka kung anu-anong paghihirap ang dinanas ko sa kamay nilang dalawa. Kahit na sabihin nating nakabawi kami dahil namatay si Jacob bago pa man madala sa hospital ay hindi pa din maalis sa isip ko kung anong nangyari sa tatlong buwan na dumaan.

All that's keep popping in my head was a dream about a woman, crying her heart out. I keep on calling her but she seemed to not hear anything. It frustrated me seeing her like that.

Umiling-iling ako at inalis sa isip ang babae. Sumasakit lang ang ulo ko sa pag-iisip. Kung mahalaga siya ay bakit ko siya makakalimutan? Hindi ba?

Miya's POV

Dumaan ang dalawang araw at wala pa din kaming balita kay Zhyk. Sumasakit ang puso ko sa kung anu-anong naiisip.

Ang tanging sinabi lang ni Ali ay medyo iba na ang kinikilos ni Zhyk at ang sinabi ng mga nakakita ay pumasok daw ito sa isang itim na Hilux. Kung pinilit man o hindi ay walang nakapansin.