[EDITING] ChanBaek: Wildest Dreams ¦ 슬픈 사랑 Series

(6) A name without a face *

But the kiss didn't come like what he was expecting. Napadilat sya and saw Chanyeol trying his best not to laugh.

Agad syang napabitaw sa lalaki at umahon sa tubig. He picked up his phone and shoes at nag-umpisang maglakad paalis. Kailan ba sya titigilan ni Chanyeol. Naiinis na sya. Sobra-sobrang kahihiyan at frustration na ang nararamdaman nya.

"Baek!" Now Chanyeol is trying to catch up. Pagkarating nya sa kotse. Kinuha nya ang backpack saka kumuha ng T-shirt mula don. He strip his wet shirt and change into it. Sakto namang dumating si Chanyeol at hinawakan sya sa braso.

Pumalag sya saka kinuha yung iba nya pang gamit sa kotse. He had enough, he's angry— no, he's furious as hell.

"What the hell are you doing?!" Hinawakan ulit sya ni Chanyeol at ngayon, hindi na sya nakapalag pa. "Bitawan mo ko!"

"Fine. I'm sorry!"

"Bitawan mo ko Mr. Park."

Chanyeol almost let him go because of his tone. "Sorry okay? I was just trying to lighten the mood."

"Wow, my mood is so fucking light!"

Hinatak nya ang maleta nya at yung iba nya pang gamit palayo. "Sandali Baekhyun." Kinuha ni Chanyeol ang maletang hatak hatak nya kaya napatigil sya.

"Ano?! Pwede bang wag mo na kong paglaruan? Tama na okay?!" Sinubukan nya yong agawin pero inilalayo lang yon ni Chanyeol. "Ano ba?!"

Nagulat sya ng bigla sya nitong hinatak at... hinalikan. Nung una, masakit iyon dahil pumapalag sya, pero unti-unting nagiging dahan-dahan. Dahan-dahan. Baekhyun's knees started to weaken. Agad na gumapang ang mga kamay ni Chanyeol sa bewang nya, hoisting him up.

Chanyeol continued molding his lips using his own pair. Naramdaman nya nalang ang kamay nito sa mga batok nya, habang idiniin nito ang halik. It's slowly getting warm.

Naalala ni Baekhyun ang indoor taping nila, bago sumagi sa isip nya ang girlfriend ni Chanyeol. Agad syang napabitaw sa lalaki. May girlfriend si Chanyeol, girlfriend. This is wrong in so many ways.

"No. This is wrong."

Tumalikod sya kay Chanyeol. "This is not wrong. Ano bang sinasabi mo?" Sinubukan syang hatakin ni Chanyeol pero hindi sya humarap. He felt Chanyeol's arms around him, back hugging him, making his shirt wet again.

Tinampal-tampal nya ang sarili. His behavior is so out of character. Hindi naman sya ganito, pero tuwing nalalapit sya kay Chanyeol, pakiramdam nya hindi nya na kilala ang sarili.

Tinanggal nya ang pagkakayakap ni Chanyeol at naglakad papasok sa kotse.

"Ugh! Kill me." Bulong nya sa sarili.

Nagpapasalamat sya at tinted ang kinuhang sasakyan ni Chanyeol. When the tall guy started walking away, nakahinga agad sya ng maluwag. Ang kapal ng mukang sabihin na walang mali sa ginagawa nila. He's a damn jerk for fuck's sake.

Naisip nya tuloy kung ginagawa din ba ni Chanyeol at nung Soo yung ginawa nila kanina tuwing pupunta sila dito. Nainis nanaman tuloy sya.

He hates the feeling of being insecure when Chanyeol is near.

Biglang may nag ring sa dashboard na ikinagulat nya. Iniwan pala ni Chanyeol ang cellphone nito. Ayaw nyang magmukang pakialamero pero kinuha nya ito at tinignan kung sinong tumatawag.

Agad na umasim ang muka nya ng makita ang caller's ID. Soo. Soo, sino ba kasi ang Soo na to?

Hindi naman talaga sya pakialamero, pero sabi nya nga, when it comes to Park Chanyeol, he's always out of character. Ini-slide nya ang answer button at itinapat sa tenga nya ang phone.