(25) Going Home

2.2K 113 65
                                        

Sorry sa mabagal na pacing, let's take it slow guys...
-sehubo

---

"Are you done?"

Tumango si Baekhyun bago kunin ni Chanyeol ang maleta niya. Actually Bekhyun can carry it but Chanyeol insisted, being the gentleman he is 'daw'.

It's already 4PM. They spent the whole day packing and flirting like a cheerleader and a varsity teenager stuck in the detention all by themselves. Masyadong epal si Chanyeol dahil lahat ng gawin nito, namumula si Baekhyun. To say na, 24 years old na sya at hindi 15 years old na first time lang maka-experience ng kiss or something more intimate than that.

Sumakay sila ng sama sama sa van ng team. Nakarating sila sa airport by 4:15 at natapos ng 4:45 and by 5:00 nakasakay na sila sa eroplano.

"Baek. Look here!"

Napatingin sya kay Chanyeol at sinalubong sya ng recording camera nito, "What the fuck?" Umalingaw-ngaw ang malutong na tawa ng lalaki sa loob ng eroplano.

"I hate you." He said glaring at Chanyeol.

"Poor baby." Chanyeol cooed at him, turning him into crimson in just second, sa inis o sa pag-tawag nito ng baby sakanya, hindi nya rin sigurado.

"Sana malaglag sa kanal yang camera mo, kasama ka." Inis nyang bulong bago mag-saksak ng earphones. Kung kutsilyo lang siguro ang hawak nya, kay Chanyeol nya yon isasaksak. Dahan-dahan syang nakatulog pero agad ding naudlot ng mag-t-take off na ang eroplano. Hinawakan kasi sya ni Chanyeol sa kamay kaya napairap sya, akala yata ni Chanyeol isa sya sa mga leading lady na laging takot kapag mag-t-take off ang eroplano.

"Hindi ako takot sa take off's Chayeol,"

"I am." Napatingin agad sya kay Chanyeol.

"Are you being serious?" Nag-tilt forward na ang eroplano at lalong humigpit ang hawak nito sa kamay nya. He was staring at Chanyeol and the look and the tall's face made him so worried. Kung ganon paano yung iba pa nilang flights? He said he always travel with Kyungsoo yet take off lang ng eroplano takot sya?!

Last time na papunta sila ng Japan, sobrang inis nya kay Chanyeol kaya hindi nya to pinag-tuunan ng pansin. Yun pala halos mamatay na to sa upuan ng mga panahon na yon. The look on Chanyeol's face made him sweat blood. Kaya naman hinatak nya ang muka ni Chanyeol at saka to hinalikan, trying to divert the male's attention to their tangled lips only. Dahan-dahan namang nag-relax si Chanyeol hanggang sa makarating sa himpapawid ang eroplano.

Kumalas sya sa halik at nakita nyang nakatitig lang si Chanyeol sa muka nya. Agad naman syang nahiya, saka nya lang naisip na nasa public place sila, making him squirm in embarassment, "What's wrong?" nahihiya nyang tanong kay Chanyeol.

"I love you."

"I know. You don't have to tell me because you always tell me that, every single time and I—" napatingin sya kay Chanyeol at nakatitig lang to sakanya, fine he's rambling because it's an out of the blue statement, "I mean, I love you too." Saka sya bumaling sa kabilang direksyon para iwasan ang mga titig ng lalaki.

This is what he calls Chanyeol Syndrome. And he's having an attack right now.

----

Landing wasn't as difficult as take off for Chanyeol. Mukang nakatulong ng sobra ang pag-hagod ni Baekhyun sa batok at braso niya, easing the tension on the tall guy's body.

Pag-baba nila ng eroplano, hinintay pa nila ang luggage nila.

"Channie!!!!" Baekhyun's head whipped as fast as he can hearing that voice. It was so uncalled for kaya muntik na syang mawalan ng balanse. Good thing Chanyeol was beside him catching his waist and preventing him to fall down.

[EDITING] ChanBaek: Wildest Dreams ¦ 슬픈 사랑 SeriesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon