[EDITING] ChanBaek: Wildest Dreams ¦ 슬픈 사랑 Series

(35) Past

"Luhan."

"Hi." Bati nito sakanya. Damn... Bakit, bakit nandito sya. Anong... Napatingin sya sa nakangising si Kyungsoo. Bullshit.

Seeing Luhan is like seeing Sehun, seeing Luhan's eyes is like seeing the past right through them. Sobrang transparent ng mata ni Luhan, at ayaw nyang makita doon ang mga nangyari noon. It brings him pain, pain that kills him and shame. Masyado syang nag-padala sa katangahan nya na imbes na sarili nya lang ang nasasaktan, pati ibang tao nasaktan nya na rin.

"Long time no see." Bati ulit nito sakanya bago umupo sa gilid nya. His palms are sweating, his heart is hammering inside his chest. Hindi nya talaga inaasahan ang bagay na to, "it's been two years, right?"

Napatango sya sa tanong ni Luhan, kahit na hindi malinaw kung ano ang two years na. Ang huli ba nilang pag-kikita o ang nangyari sa pagitan nilang tatlo nila Oh Sehun.

"Wow, never thought you'd be so quiet and sweaty Baek-

Nagulat sya ng putulin ni Luhan ng sinasabi ni Kyungsoo.

"Ano nanaman ba to Kyungsoo?" At ang mas ikinagulat nya pa ay nang buksan ni Luhan ang drawer ng cigarettes sa gilid ng lamesa at kumuha don. He started litting it with a lighter from the drawer as well.

"Naninigarilyo ka nanaman!" Kinuha ni Kyungsoo sa bibig nito ang sigarilyo pero pinigilan agad sya ni Luhan. "Sehun's been turning back into Sehun two years ago." Bulong ni Luhan sapat para marinig nya, saka ito tumingin diretso sakanya.

Ayaw nya mang isipin na sya ang dahilan non, sobrang natatakot sya. Natatakot sya sa mga bagay na pwedeng kahinatnan ng nangyayari ngayon.

Naagaw naman agad ni Kyungsoo ang sigarilyo sa bibig nito na kasisindi lang at dinikdik sa ashtray. "Bakit hindi mo itanong kay Baekhyun kung bakit. Siguradong may alam yan."

Tinignan ulit sya ni Luhan, habang nag-patuloy naman si Kyungsoo sa pag-sasalita. "Alam mo naman ang nature nyan diba, parang grasa, ang hirap nyang alisin, lalo na sa buhay namin ni Chanyeol."

Ni hindi gumalaw ang mga tingin ni Luhan sakanya at nanliit sya sa mga sinabi nito...

"Him and his expertise. Yan pa ba?"

Seven words, seven words and he just want to disappear into thin air. Tangina, bakit ba sya napasok dito. Itinayo nya ang sarili gamit ang sandalan ng bangko. He steady himself before snapping at Kyungsoo.

"Ano ba Kyungsoo? Tingin mo ba nakakatawa to?" He said while glaring at Kyungsoo, sobrang sama ng loob nya. Sobrang sama ng loob nya dahil nakita nya si Luhan, at dahil sa sinabi nito na bumabalik na si Sehun sa Sehun two years ago.

"Bakit, hindi ka ba nag-eenjoy?"

Lalo lang nag-init ang ulo nya sa sinabi ni Kyungsoo. Ni hindi nya nakontrol ang pag-pitik ng emosyon nya. "Do Kyungsoo, wag mong ipilit na parehas kayo ng sitwasyon ni Luhan. Look, stop acting like I'm trying to ruin your relationship with Chanyeol, because there's no relationship to ruin in the first place. Kung binabagabag ka ng relasyon namin ni Chanyeol, bakit hindi mo boyfriend-in si Jongdae. Maawa ka naman sa sarili mo."

Narinig nya ang mahinang pag-tawa ni Luhan. Hindi nya alam kung dahil ba sa ginantihan nya si Kyungsoo o dahil hindi sumangayon ang lalaki sa sinabi nya.

"Wala kang alam." Kyungsoo hissed. Tumayo din ito para makipag-sabayan sakanya.

"Ano bang sinabi nya sayo? Best friend? Brother. Shit! Naniwala ka naman!"

No. Niloloko lang sya ni Kyungsoo. Ginugulo lang ni Kyungsoo ang isip nya. He's just doing this to ruin him and Chanyeol and he won't let him do that.