AGAIN // h.s

PART 32: Cara'nın Doğum Günü Partisi

Birkaç ay sonra:

Sonunda Andrew ile trenden indiğimizde derin bir nefes alıp buranın havasını ciğerlerime doldurdum. Andrew’in istediği üzerine Bradford’dan Londra’ya trenle gelmiştik. Ve söylemeliyim ki bu gerçekten çok eğlenceliydi. Tricia bu sefer her ihtimale karşı yanıma Andrew’ i vermişti. Andrew Sanchez. Zayn’in Bradford’daki en yakın arkadaşı. Hala arada bir görüştüklerini söyleyebilirim. Bizde Andrew ile iyi anlaşırız. Yani genel olarak. Beni gıcık etmekten hoşlandığını söylemek istemiyorum aslında. Bazen, daha doğrusu bir umut bu huyundan vazgeçer diye düşünüyorum.

Im, sanırım fazla hayal kuruyorum. Çantamı Andrew’e fırlatırken, karşıdan bana gelen kıvırcık sevgilime koştum ve sıkıca sarıldım.

“Ah, bebeğim. Seni özledim!” Beni etrafında döndürürken, kahkahalarım tüm yeri dolduruyordu.

“Merhaba Harold!” diye şakıdım desem yeridir. Ağzım kulaklarımda sürekli gülücükler saçıyordum. Bunun sebebi de tabi ki bu seksi kıvırcık. Ona biraz kızgındım ama bu sonra tartışacağım bir şeydi. Ben buralarda yokken Cara ile akşam yemeğine çıkmakta ne demekti? Bana bunu açıklayacaktı. Onunla 1 haftadır görüşmüyorum. Diğerleriyle de tabi.. Ama Tricia’yı ziyaret etmek zorundaydım. Zayn’de gelmek istedi fakat çocukların imza günleri ve çıkacakları programlar vardı. Tricia’yla bu programları kaçırmadık ve Doniya ile bayağı güldüğümüzü söyleyebilirim. Yasir amcayla işlerinden dolayı fazla görüşemedik ama beni uğurlamaya gelmişti. Waliyha görüştüğü bir çocuktan dolayı çoğunlukla beni ekti. Ama Safaa onu idare etti. Benim için güzel bir haftaydı. Ama okulu fena halde ekmiştim. Fakat okulun son zamanlarında da gidecek değildim.

“Hey Harreh, bizede biraz bırak!” Louis Harry’yi çekiştirince, Harry’nin kollarından çıkmak zorunda kaldım. Fakat beni belimden yakalayıp dudaklarıma bir öpücük kondurdu. Ellerimi saçlarına götürdüğümde kolumdan biri tutup beni hızla kendine çekti.

Zayn Malik.

“Yeter tamam mı? Gözümün önünde onu götüremessin.” Harry Zayn’e çatık kaşlarla kızarken, beni çoktan kollarının arasına almıştı.

Ah, korumacı Zaynies.

Bir süre daha sarıldıktan sonra sırayla hepsine sarıldım. Niall’da biraz daha fazla oyalandım. Kulağıma Harry ile ilgili birkaç komik  şey söylerken, gülmekten dolayı kızardığımı hissettim.

“Andrew dostum! Seni gördüğüme çok sevindim.” Zayn ve Andrew kucaklaşırken ben Harry’nin yanına geçmiştim. Kollarıyla belimi kavrarken, ona biraz daha sokuldum.

“Yolculuk nasıldı?” Zayn Andrew’in omzuna ufak bir yumruk indirdi.

“Megan uyuyakalıp üzerime yığılmasaydı iyi olarak nitelendirebilirdim.” Gözlerimi devirdim ve onaylamayan bir ses çıkardım.  Park alanına doğru ilerlerken Zayn ve Andrew koyu bir sohbet içerisindeydiler. Diğerler giderken Harry ve ben en arkada el ele tutuşmuş yürüyorduk.

“Üzerine yığılmanda ne demek oluyor?” Sessizce bana fısıldarken, kızgın göründüğünü farkettim.

“Ne demek istiyorsun Harold?” Kaşlarımı çatarak ona baktığımda aynı şekilde karşılık verdi.

“Yolculuk boyunca o gıcık herifin kollarında uyuyup uyumadığını soruyorum!” diye tıslayarak elimi sıktı.

“Harry gerçekten saçmalıyorsun.” Elimi elinden çekmeye çalıştım fakat bırakmadı.

“Başka bir kızın kollarında uyusaydım sen ne yapardın?” Sinirlendiğimi hissettim. Bana böyle şeyler söylememeliydi. Tanrı aşkına! Sabrımımı sınıyordu?