"Ponad Wszystko "

Rozdział 5

Nadszedł tak oczekiwany szkolny bal,ale Asia nie miała ochoty iść na niego. Wolała zostać w domu i czeka na nadzieję,że Natan się odezwie. Bianka i Cornelia tak długo namawiały dziewczynę na bal, aż w końcu im się udało. Na balu wszyscy dobrze się bawili, tańczyli, rozmawiali oprócz jednej,Asi. Co chwilę zerkała na telefon i nic, ciągle ta sama cisza, żadnego smsa. Wieczór w sympatycznej atmosferze mijał szybko,gm tylko jej się dłużył czuła jakby to była wieczność.
- Asia,a Ty znów masz nos w telefonie?  Lepiej chodź potańczyć powiedziała Bianka i ciągnęła dziewczynę na parkiet.
-Nie,nie chce- odparła smutno Asia.
- No chodź, nie marudź.
-Nie rozumiesz,że naprawdę nie mam ochoty na tańce? -odparła twardo dziewczyna.
-Od kiedy zaczęłaś się spotykać z tym całym Natanem to zmieniłaś się nie do poznania! Namieszał ci w głowie,a Ty mu wierzysz we wszystko! Na pewno ma jakąś inną i się z nią zabawia,a Ciebie olał. A ty jak głupia czekasz,aż się łaskawie odezwie -krzyczała Bianka. Całe szczęście muzyka zagłuszała jej krzyki. Po minie przyjaciółki i widocznych łzach w oczach wiedziała,że przesadziła. O kilka słów powiedziała za dużo,czuła, że uraziła ją i to bardzo. Chciała przeprosić przyjaciółkę za swoje zachowanie, ale ta uciekła. Nie chciała już z nią rozmawiać,a a nawet sądziła,że ich przyjaźń jest skończona. Zraniła ją i to bardzo, bolało ją to,że jej najlepsza przyjaciółka tak o niej myśli. Cały czas myślała o tym co powiedziała Bianka. W głowie jej się nie mieściło,że tak okurutne zdanie ma na jej temat. Ciągle myślała o Natanie,nadal nie miała z nim żadnego kontaktu. A może Bianka miała rację ,że ją olał i ma inną ? Tysiące pytań kłębiło się w jej głowie. Nasteonego dnia spotkała się z Cornelią i rozmawiały dużo o tym co się stało,ale gdy zobaczyła, że jej przyjaciółka jest smutna zastanowiła się dlaczego i postanowiła zapytać w prost,ale wiedziała czy jej nie urazi tym.
-Corni,słuchasz mnie? -zapytała,gdy zobaczyła,że przyjaciółka jej przestała.słuchać.
-Tak,przepraszam. Zastanawiałam się czy mogę się Ciebie o coś zapytać, aby Cię nie urazić po tym wszystkim -odparła dziewczyna.
-Pewnie,wal śmiało -powiedziała z uśmiechem.
-Co się dzieje z Natanem? Zawsze spędzaliście wolny czas razem,a teraz jakoś nie widzę was razem. Pokłóciliście się może?
-Nie no co ty-odparła spokojnie Asia -Sama nie mam pojęcia co się z nim dzieje, nie mam z nim żadnego kontaktu. Nie rozumiem,dlaczego nie daje znaku życia. Myślałam, że może Ty będziesz wiedzieć, co się z nim dzieje.
- Sama nie wiem ,a byłaś u niego?
-Tak,codziennie chodzę, pukam, dzwonię, ale nikt nie otwiera.
-Hmm... naprawdę nie wiem co z nim. Nigdy się tak nie zachowywał, może ma jakieś problemy?  Wspominał Ci coś?-pytała podejrzliwie Cornelia.
- Niestety nie-odparła smutno Asia.
Po dłuższym zastanowieniu się przyjaciółek zadzwonił telefon.
-Tak,to na pewno on-mówiła szczęśliwa Asia.
-Asia,co to za mina?-pytała zatroskana przyjaciółka.
-To nie był Natan,tylko Bianka -powiedziała zdenerwowana dziewczyna.
-Przykro mi,że to nie był on.
W między czasie Asia odebrała telefon i powiedziała,że nie ma nastroju na żadne rozmowy,ale po chwili się jej przyjaciółka poddała i dała jej spokój

~~~
Witajcie moi drodzy.
Wracam do was z kolejnym rozdziałem. Mam kilka już napisanych naprzód, więc będą teraz częściej. Jeżeli nie będę padnieta dziś po tej całej bieganinie to jeszcze dziś dodam (ewentualnie jutro ).
Miłego dnia kochani.