Θα μπορούσα ......;;;;

Κεφαλαιο 13: ενας χρονος πριν (7)

Λουνα p.o.v
Όταν ξανά οικα τα ματια μου συνηδητοποιησα οτι ο χώρος γύρο μου δεν ήττα το δωμάτιο μου ούτε κάτι που να θύμιζε οικείο . Οι τοίχοι ηταν βαμμένοι με ένα απαλό κίτρινο χρώμα ενω τα παράθυρα στο χώρο ανύπαρκτα . Γύρισα με δυσκολία το κεφαλι μου και ειδα τον λουκ να κοιμάται σε μια πολυθρόνα διπλα μου .
" λουκ .... " είπα με όση δύναμη ειχα αλλα φαίνεται πως ηταν αρκετή αφού με το που τελείωσα πετάχτηκε όρθιος και ήρθε κοντα μου αμεσως .
" ο λουνα μας κατατρομάξες , εύτηχως ειςαι καλα "
Τον κοιτούσα με ενα μπερδεμένο ύφος . Δεν θυμώνουν τι είχε γίνει και δεν ήξερα καν που βρισκόμουν . Το τελευταίο πράγμα που μου ερχόταν στο μυαλο ηταν οι αναμνήσεις της τελευταίας βδομάδας . Που βρισκόμουν κλειδωμένη στο δωμάτιο μου μετα την απόφαση των γονιών μου οτι πλέον δεν μπορώ να βγαίνω εξω γιατί ειναι επικίνδυνο να αποκαλύψω σε κάποιον τις δυνάμεις μου . Και μετα όλα ηταν θολά .
" τι ακριβώς εγινε ; Δεν σε κατάλαβενω " . Του είπα με τον ιδιο άχρωμο τόνο στην φωνή μου .
"Δεν θυμαςε ;"
"Οι αναμνήσεις μου σταματάνε στην τελευταία εβδομαδα ." Απάντησα ειλικρινά .
"Ενα πρωί ήρθα στο δωμάτιο σου για να σου φέρω πρωινό και ξαφνικά λιποθύμησες . Αυτό που ακολούθησε ηταν τρομακτικό . Τα μαλλιά σου άσπρισαν και έβγαλαν καποια λάμψη και το δωμάτιο πάγωσε τέλιωςει . Φώναξα τους γονεις μας και σε φέραμε στο νοσοκομείο της υπηρεσίας αμεσως . Οι γιατροί μας είπαν οτι επιτέλους οι κρυφές σου δυνάμεις άρχισαν αν ξυπνούν , ειςαι θρυλική λουνα όπως κι εγω." Μου ειπε ανήσυχος στην αρχή αλλα με ενα πλατύ χαμόγελο στο τέλος .
Στην συναιχεια μου εξήγησε οτι η δύναμη  μου δεν έχει ξυπνήσει τέλειως  αλλα δεν ξέρουν τι προκάλεσε  αυτό το συμβάν . Ειχα μείνει να τον κοιτάζω . Είχε ξυπνήσει η κρυφή μου δύναμη ; Και ήμουν θρυλική ; Όλα αυτά ηταν πολλά για μια μερα .
"Πόσες μερες ήμουν αναίσθητη . ;"
"Μερες ; Ο λουνα ήσουν αναίσθητη εδώ και 2 μήνες ."
Δυο μήνες ; Μα καλα πως εγινε αυτό .  Το μυαλο μου πήγε κατευθείαν στον τζακ σίγουρα θα με είχε ξεχάσει θα είχε προχωρήσει παρακάτω . Δεν τον αδικώ πυτε εγω θα εμένα κολλημένη με κάποιον που εξαφανηστικε ξαφνικά και για τοσο μεγάλο χρονικό διάστημα χωρις καμία εξήγηση .
Σικοθηκα παρα τις αντιρρήσεις του λουκ και κατευθύνθηκα προς τον πλησιέστερο καθρέφτη . Το θέαμα ηταν σοκαριστικό . Τα καστανόξανθα μαλλιά μου είχαν γίνει τελείως ξανθά Σόδομα άσπρα και τα πράσινα ματια μου είχαν αντικατασταθεί απο ενα έντονο και βαθύ γαλάζιο . Στο καρπό μου το σήμα ενός φεγγαριού είχε δημιουργηθεί και απο οτι κατάλαβενε κανεις δεν θα έφευγε . Τι στο  καλό μου είχε συμβεί ;  Ο λουκ δεν όχι τέτοια αλλαγή όταν ανακαλύψαμε οτι ηταν θρυλικός . Και αμα αυτό ηταν μόνο ενα κομμάτι της αλλαγής μου τότε η ολοκλήρωση με τρόμαζε . Ο λουκ με πλησίασε .
"Η αλλαγή σου ειναι πραγματικά πολύ διαφορετική απο κάθε θρυλικό που έχω γνωρίσει . Και οι δυνάμεις σου ακόμα κι αν δεν ξύπνησε όλη η δύναμη σου έχουν γίνει πολύ πιο ισχυρές πρέπει να μάθεις να τις ελέγχεις παλι .
Οι δυνάμεις μου ; Ούτε που το ειχα σκεφτεί άγγιξα τον καθρέφτη ο οποίος πάγωσε αμεσως . Τρόμαξα με την ένταση της δύναμης μου και  έκανα δυο βήματα  πίσω .
" απο οτι κατάλαβες δεν μπορείς να συναιχιζεις το σχολείο πλέον αναγκαστικά . Πρώτα θα ελέγξεις τις δυνάμεις σου και θα βρούμε έναν τροπο να δικαιολογήσουμε όλες τις αλλαγές . Οι γονεις μας έχουν ήδη πάει στο Μανχάτταν . Εκεί ειναι η καλύτερη σχολή για θρυλικούς . Θα φύγουμε όλοι μαζι για μερικούς μήνες μέχρι να μπορείς να τις ελέγξεις και θα αρχισει και η εκπαίδευση σου για την υπηρεσία ειςαι μεσα πλέον . "
Απλά εγνευσα καταφατικά . Ηταν η καλύτερη λύση . Δεν μπορουσα να δω τον τζακ ετσι. Θα παραξενευτούν και με το δίκιο του μάλιστα .  Υπήρχε και ο κίνδυνος να τον πάγωσω όπως και όλο το σχολείο μου ίσως και ολόκληρη την πόλη . Ήμουν κάτι παραπάνω απο έτοιμη να εμπιστευτώ για να ενταχθώ στα ανώτατα στελέχη της υπηρεσίας του είδους μας ως η Πέμπτη και τελευταία θρυλική . Οι γονεις μου οι αρχαίοι της υπηρεσίας την αναζητούσαν χρονια τωρα και ούτε τους είχε περάσει απο το μυαλο οτι η κόρη τους ειναι αυτη που ψάχνουν . Βέβαια δικαίως το πίστευαν καθώς πι περισσότεροι θρυλικοί έβλεπαν τα πρώτα σημάδια απ τα 12 τους . Ωςτοςο για να ξυπνήσει η δύναμη σου ως θρυλικός πρέπει να βρεις το γεγονός που σε ερεθίσει . Του λουκ ξυπνήσει την χρειάστηκε να με προστατέψει απο μια επίθεση που είχε γίνει στο σπίτι μας πριν χρονια . Έπρεπε να βρω πιος φταίει που ξύπνησε ενα κομμάτι της δυνάμης μου  και να καταφέρω να την ξυπνήσω όλη .
Όλα τα αλλα έγιναν πολύ γρήγορα σε ελάχιστο χρόνο ειχα μετακομίσει το Μανχάτταν με όλη μου την οικογένεια και άρχισα τις προπονήσεις . Ηταν σκληρές και επώδυνες αλλα μου πειρε λιγότερο απο 2 μήνες για να προσαρμοστώ στο προγράμμα και αν γίνομαι ολοένα και καλύτερη . Έκει γνώρισα  και τον Τζέιμι . Ηταν κι αυτός απο το είδος μας αλλα όχι θρυλικός . Ειναι πολύ καλό παιδί και απο την αρχή δεν δίστασε να μου πει οτι τρέφει αισθήματα για εμένα . Όμως όταν του εξιγησα οτι η καρδιά μου ειναι δοσμένη σε άλλων δεν προχώρησε περετερω και αρκέστηκε στο να γίνουμε πολύ καλοί φίλοι  και στη συναιχεια συναιχεια κολλητοί . Οι μήνες πέρασαν γρήγορα . Είχαμε πάει στο Μανχάτταν  απο το Σεπτέμβρη και ηταν ήδη  απριλης του επόμενου χρόνου . Η εκπαίδευση μου είχε τέλιωςει και ετσι μόλις επερνα ολόκληρα την δύναμη μου θα ήμουν έτοιμη να μπω στην ομάδα . Το μόνο που μας έλειπε ηταν να γυρίσουμε πίσω να ξαναρχίσω το σχολείο μου και να βρω την αιτία που ξύπνησε  την δύναμη μου . Και το συμαντικοτερο για εμένα να δω τον τζακ έστω και απο μακρυά . Ειχα αλλάξει πολύ ειναι η αλλη θεία με αυτά τα σχεδον άσπρα μαλλιά και τα βαθύ μπλε ματια . Το σωμα μου ηταν σαφώς πιο γυμνασμένο και το στυλ μου είχε αλλάξει . Δεν ντυνόμουν ο ιδιο . Σίγουρα θα είχε προχωρήσει την ζωή του και  το πιθανότερο με όλες αυτές τις αλλαγές πανω μου να μην με αναγνώριζε καν . Όσο για εμένα θα μου αρκούσε απο δω και πέρα  βα τον βλέπω απο  μακρυά .
Ο Τζέιμι μετακόμισε με την οικογένεια του στην νεα Υόρκη όποτε θα τον έβλεπα συναιχεια .
Οι πρώτες μερες στο παλιό μου σχολείο ηταν αρκετά δύσκολες γατί έπρεπε να εξιγησα. Στον καθένα που παραξενεύοταν με το στυλ μου οτι άλλαξα και ειναι το πρωσοπικο μου στυλ και όλα αυτά . Αλλα μόλις πέρασε ένας μήνας όλα επανήλθαν στο κανονικό . Ακόμα ωςτοςο δεν ειχα δει ούτε τον τζακ ούτε ειχα βρει καποιο ερέθισμα για τις δυνάμεις μου . Τίποτα μέχρι αυτό το βραδυ
Έπειτα απο χίλια παρακάλια και απο πιέσεις απο την πλευρά τοσο του αδερφού μου όσο και του Τζέιμι δέχτηκα να ββ μαζι τους το βραδυ .
Ειχα ντυθεί απλά ενα κοντό φόρεμα μαύρο στο χρώμα . Το μαλλί μου στο φυσικό σπαστό του και το βάψιμο μου ελαφρό . Το σύνολο συμπλήρωναν οι μαύρες πλατφόρμες μου .
Το μπαρ που επέλεξαν να πάμε ηταν γεμάτο κοςμο . Στην πίστα κορίτσια και αγόρια χόρευαν μανιωδώς  ενω στα τραπέζια και στην μπάρα ζευγαράκια και παρέες έπιναν το ποτό τους συζητώντας χαλαρά . Κατευθυνθήκαμε στο μόνο κενό τραπέζι που βρήκαμε και πασαγγειλαμε Ρα ποτά μας. Ναι έπινα και άγω πλέον αφού απο την στιγμη που θα επερνα πλέον που δις δυνάμεις θα σταματούσα βα μεγαλώνω και δεν είχε σημασία το ποσό θα δείχνω χ
. Η βραδιά κυλούσε ευχάριστα με τον Τζέιμι να διηγείται καποια απο τις ιστορίες του που με συνεπερναν πάντα . . Ο λουκ είχε εξαφανιστεί με μια κοπέλα . Κλασικός λουκ . Το βλεμμα μου έριξε μια ματια στο χώρο μέχρι που έπεσε πανω στο άτομο που ήθελα να δω απο την στιγμη που επέστρεψα .
Ο τζακ καθόταν με κάποιους φίλους του λίγα τραπέζια πιο πέρα και έκανε την καρδιά μου να χτυπάει γρηγορότερα . Το βλεμμα του είχε καρφωθεί πανω μου και με κοίταζε επίμονα . Με είχε αναγνωρίσει ; Αχ μακάρι να ηταν ετσι ......
Το κατάφερα και το τέλιωςε κι αυτό το κεφάλαιο . Το ξερω πως ειναι λόγο μικρό αλλα έχω πολύ διάβασμα για τις εξετάσεις και δεν μπορώ να γράψω περισσότερο . Λοιπόν τι λέτε να γίνει την έχει αναγνωρίσει ο τζακ ; Η απλά την έχει περάσει για μια καινούργια ύπαρξη που του κέντρισε το ενδιαφέρον ;