Θα μπορούσα ......;;;;

Κεφαλαιο 23: τοιμωρια !

ΛΟΥΝΑ p.o.v
"Παραβιάσες τους κανόνες όμορφη ... Ξέρεις τις συνέπειες ".
Ξεροκατάπια . Τον φοβόμουν .... Ναι εκείνη τη στιγμη που τα σκοτεινά ματια του με κοίταζαν γεμάτα θυμό , εγω τον έτρεμα . Δε ήξερα πως κατάλαβε οτι έλειπα ή πως με βρήκε και δεν με ενδιέφερε κιόλας . Έπρεπε να τον εμποδίζω να μπει πιο μεσα , αμα έβλεπε τον τζακ θα τον σκότωνε απευθείας .
Το χέρι του έπιασε βίαια το μπράτσο μου τραβώντας με προς τα εξω . Η φωνή του τζακ μεσα απο το δωμάτιο ωςτοςο ανέκοψε την πορεία του .
"Λουνα ! Μην φεύγεις μωρο μου δεν μπορείς αν διαγράψεις τα πάντα ετσι απλα ..." Σταμάτησε αμεσως μόλις είδε τον Ντέρεκ . Μια κοίταζε εμενα που ειχα σκύψει το κεφαλι μου στη προσπάθεια μου να μην κλάψω , μαι την Ντέρεκ και μια το χέρι του που κρατούσε με δύναμη το δικό μου.
"Ώστε αυτός ειναι ο επόμενος ..... Αυτός ειναι που θα παντρευτείς ; "
Καμία απάντηση δεν μπορουςε να βγει απο το στόμα μου .
"Απάντησε μου γαμωτο λούνα! Αυτός ειναι ;""
"Ναι .... " είπα σχεδον ψιθυριστά
"Και γιατί λουνα ; Επειδή εχει περισσότερα χρήματα ; Επειδή ειναι πιο πλούσιος απο εμενα ; Γι αυτό το έκανες ;"
"Ναι !!..." Ξέσπασα. "Γι αυτό ακριβως το έκανα ! Για τα χρήματα . Ήθελα τα χρήματα που εσυ δεν μπορούσες να μου προσφέρεις . Ήθελα την άνετη ζωή που ο Ντέρεκ μπορει να μου δώσει !!! Ικανοποιήθηκες τωρα ; "
"Φύγε !! Φύγε σου λέω απο εδώ εξαφανίσου !!!! Πάρε και τον αρραβωνιαστικό σου και ξεκουμπισου !! Ειςαι σαν όλες τις άλλες . Μια πουτανα και τίποτα παραπάνω . Συχιανομαι τον εαυτό μου που σε ερωτεύτηκα . Εσυ μόνο για πήδημα ειςαι όχι για συναισθήματα . Δεν θελω βα σε ξαναδώ ποτε στη ζωή μου . Να περνάς καλα με τα λεφτά του αντρουλη σου " .
Τα λόγια του ήρθαν και χτύπησαν την καρδιά μου σαν να ηταν μαχαίρι . Με συχενονταν . Ίσως ειναι καλύτερα ετσι . Θα μεινει για πάντα μακρυά μου . Δεν θα πονάει . Καλύτερα όλος ο πόνος να ειναι δικός μου . Ο Ντέρεκ με τράβηξε εξω με δύναμη . Μόλις βγήκαμε απο την πολυκατοικία με κόλλησε με δύναμη στο τοίχο . Πλησίασε κοντα μου και με έπιασε με δύναμη απο το πιγούνι κάνοντας με να βγαλω μια κραυγή πόνου .
"Μόλις πάμε σπιτι θα πληρώσεις αυτό που έκανες με τον χειρότερο τροπο . Θα σε κανω να μετανιώσεις για κάθε βήμα που έκανες . Και ετσι ίσως βα μην τολμήσεις ξανα να παράκουσεις καποιο κανόνα . Το κατάλαβες ;"
Δεν του απάντησα . Δεν μπορουσα να πω κάτι
"Απαντά !!! "
"Ν...ναι .... Κα.. Κατάλαβα "
"Ετσι θελω βα με φοβάσαι ... Να τρέχεις κάθε φορά που με βλέπεις . Με ανάβει αυτό μωρο μου ."
Απομακρηνθηκε απο κοντα μου και κατευθύνθηκε προς το αμάξι . Σταμάτησα λιγο να πάρω μια ανάσα και μερα τον ακολούθησα . Σε ολη την διαδρομή δεν μου μιλούσε . Και εγω τρέμοντας απο τον φόβο μου για το τι θα μου κανει μαγευτικά στη γωνία του αυτοκινήτου και κοίταζα τον δρόμο . Σκεφτόμουν τα λόγια του τζακ και τα πρώτα δάκρυα έκαναν την εμφάνιση τους . Τα σκούπισα βιαστικά πριν προλάβουν να κυλήσουν . Επρεπε να του μιλήσω σκληρά . Επρεπε να τον κανω να νιώσει πως τον κορόιδευα . Μόνο ετσι θα έμενε μακρυά μου , μόνο ετσι θα ηταν ασφαλής . Δεν με νοιάζει τι θα πάθω εγω , ποσό εφιαλτικά θα ζήσω . Μου αρκεί που εκείνος θα ειναι υγιής και καλα . Θα ξαναφτιάξει την ζωή του και σίγουρα θα βρει μια γυναίκα που θα τον κανει ευτυχισμένο και α του χαρίσει παιδιά . Χωρις να το καταλάβω το αυτόκινητπ σταμάτησε . Ο Ντέρεκ βγήκε γρήγορα εξω αρπάζοντας κι εμενα μαζι . Με οδήγησε στο δεύτερο όροφο και σχεδον με πέταξε σε ενα τεράστιο υπνοδωμάτιο . Πρέπει να ηταν το δικό του . Τον έχασα λιγο απο τα ματια μου ωςτοςο γρήγορα επέστρεψε κρατώντας ενα μπουκάλι σαμπάνια στο ενα χέρι του και ενα μαντίλι στο αλλο . Πισω του βρίσκονταν άλλες δυο κοπέλες ντυμένες με στολές υπηρεσίας . Παραξενεύτηκα αλλα φοβόμουν να ρωτήσω . Ήρθε απο πισω μου . Χρησιμοποιώντας το μαντίλι έκλεισε σφιχτά τα ματια μου .
"Εοσαι έτοιμη για τη τοιμωρια σου μωρο μου ;" Μου ψιθύρισε στο αυτι κάνοντας με να ανατριχιάσω και απομακρύνθηκε απο κοντα μου για αλλη μια φορά . Ακουστικε ο ήχος μιας καρέκλας να μετακινητε .
"Γδύστε την και αλειψτε την για αρχή !" Ακούστηκε η φωνή του . Τι στο καλό γίνεται ; Θελω να φύγω απο εδώ μεσα , να τρέξω στο τζακ να του πω ολη την αληθεια κι εκεινος χωρις να με αφήσει απο την αγκαλιά του να με πάρει και να φύγουμε μακρυά απο εδώ πέρα .
Δυο ζευγάρια χεριών άρχισαν να με αγκιζουν . Το ενα άρχισε να ξεκούμπωνει το σακάκι μου ενω το αλλο ζευγάρι αφού έβγαλε πρώτα τα παπούτσια μου άρχισε να ξεκούμπωνει το παντελόνι μου . Έκανα βα αντισταθώ ωςτοςο η φωνή του με απέτρεψε απο κάθε προσπάθεια
"Μην τολμήσεις καν να προσπαθήσεις να ξεφύγεις . Η τοιμωρια σου θα γίνεται χειρότερη κάθε φορά που θα προσπαθείς . "
Αυτές που υπέθεσα οτι ηταν οι δυο υπηρέτριες που έφερε μαζι τους , συνέχισαν να με απαλλάσσουν απο τα ρούχα μου . Σε λίγα λεπτά βρισκόμουν μόνο με τα εσώρουχα μου .
"Μπορντό δαντέλα .... Η αγαπημένη μου μετα την μαύρη " άκουσα την φωνή του . "Βγάλτε της τα και αρχίστε να την αλείφετε " διέταξε .
Τα εσώρουχα μου αφαιρέθηκαν στη στιγμη . Για λιγο δεν ένιωθα τίποτα πανω μου ούτε καποιο χέρι βα με αγγίζει . Ενα υγρό έτρεχε πανω στο γυμνό μου σωμα κάνοντας με νε ανατριχιάσω . Αφού μια γενναία ποσότητα έπεσε πανω μου τα χέρια των υπηρετριων άρχισαν να το απλώνουν παντού . Τα χέρια της μιας έφτασαν στο στήθος μου το οποίο άρχισε να αλειφει με αυτονόητο λάδι και να παίζει με τις ρογες μου . Δεν μπορουσα να αποφύγω έναν αναστεναγμό . Άρχισε να παίζει μαζι τους .
" Γλύφτες αμα θέλεις " της ειπε ο Ντέρεκ και εκείνη σαν να το περιμένε ώρα άρχισε να γλύφει τα στήθη μου με μανία δαγκώνοντας τις ρογες μου . Έμεινε ώρα εκεί πέρα και μετα συνέχισε να με αλειφει μέχρι την κοιλιά μου . Έπειτα απομακρύνθηκε απο κοντα μου και η αλλη πειρε την θεςη της . Ξεκίνησε απο τα πέλματα μου και ανεβενε ολο και πιο πανω φτάνοντας γρήγορα στη περιοχή μου . Με τα δυο της χέρια ανάγκασε τα πόδια μου να ανοίξουν , άρχισε βα αληθεια την περιοχή μου με δυνατές κινήσεις καντο σας με να ανασαίνω βαριά . Σε λιγο ήμουν απο πανω μέχρι κατω αλλειμενη με λάδι .
"Οδηγείστε την στο κρεβάτι δέστε την στα τέσσερα λύστε της τα ματια και μετα μπορείτε να καθίσετε στη γωνία μέχρι να σας ξανα χρειαστώ "
Ενα μαλιςτα αφέντη ακούστηκε και οι δυο τους με έπιασαν απο τα χέρια και με οδήγησαν μέχρι ενα μεγάλο κρεβάτι . Με ανάγκασαν να κάθησω πανω του στα τέσσερα . Μετα με κάτι σχοινιά έδεσαν τα χέρια και τα πόδια μου στις γωνιές του κρεβατιού και μου αφαίρεσαν το μαντίλι . Πριν αποσυρθούν στην γωνία , χάιδεψαν μια τελευταία φορά το στήθος και την περιοχή μου . Παρατήρησα οτι ο Ντέρεκ. Κάθονταν σε μια καρέκλα απο την οποία σικοθηκε αμεσως μόλις οι υπηρέτριες απομακρύνθηκαν . Μαζι του πειρε και το μπουκάλι με την σαμπάνια και ήρθε διπλα μου .
"Αυτό ηταν μόνο τα προκαταρκτικά μωρο μου "
Σήκωσε το μπουκάλι με την σαμπάνια και άρχισε βα το ρίχνει πανω στο κεφαλι μου και έπειτα κατα μήκος όλου του σώματος μου . Το παγωμένο υγρό μούσκεψε τα μαλλιά μου και άρχισε να κολλάει πανω στο δερμα μου . Αφού άδειασε το μπουκάλι πηγάδι απο πισω μου και άρχιζε να τρίβει την περιοχή μου . Τα χέρια του ηταν τοσο βίαια με πονούσαν . Δεν ένιωθα καμία ηδονή . Χάιδεψε για λιγο τα κολωμαγουλα μου και έπειτα το χέρι του προσγειώθηκε με δύναμη πανω σε αυτά κάνοντας με να βογγησω απο πόνο . Δυο δάχτυλα του εισχώρησαν μεσα μου και άρχισαν να μπνεοβγαινουν γρήγορα . Με μια απότομη κίνηση τα έβγαλε . Μια κραυγή πόνου ελευθερώθηκε απο τα χειλη μου . Ήρθε απο μπροστα μου και με διέταξε να τα γλείψω . Δίστασα αλλα φοβούμενο μήπως μου κανει χειρότερα άνοιξα το στόμα μου και άρχισα να τα γλείφω. Συνέχισε ετσι για λιγη ώρα και μετα πειρε στα χέρια του δο μαστίγιο . Με βαρούσε ανελέητα . Ο πόνος ηταν  αβάσταχτος . Δεν άντεχα αλλο σε λόγο θα λιποθυμούσα . Εκεινος το κατάλαβε μάλλον και σταμάτησε
"Λύστε την και πηγαίνετε τη στο δωμάτιο της , στείλτε την μου οταν ξυπνήσει ". Αυτά ηταν τα μόνα λόγια που άκουσα πριν γίνουν όλα μαύρα .
Γεια σας ΓΛΥΚΑΚΙΑ . Δεύτερο κεφάλαιο γι αυτη την εβδομαδα .
Εγω σας είπα οτι κάτι θα κανει ο τζακ 😏😏
Εντάξει πληγώθηκε αλλα πολύ βαριά λόγος ειπε . Θα το μετανιώσει όμως .... Και τότε θα την παρακαλάει . Εκείνη όμως .....
😏😏😏😎😎😎
Τελος πάντων σας αφήνω 🙁🙁
Όνειρα γλυκά  σε ολους
Ειδικά σε εσένα @The_Tabby