Θα μπορούσα ......;;;;

Κεφαλαιο 18 : Δέχομαι

Λούνα p.o.v
Τι θα κανω ; Εχω μόνο μια ώρα στην διάθεση μου για να δεχτώ την απαίσια πρόταση αυτού του άντρα . Αμα δεν το κανω θα κανει κακό στον Τζάκ . Όχι ! Δεν θελω ούτε να το σκέφτομαι . Ο τζακ δεν θα πάθει κάτι . Θα μείνει εξω απο αυτό . Αλλα απο την αλλη δεν μπορώ να γίνω δίκη του όπως μου ζητάει . Δεν μπορώ να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου με έναν τοσο απαίσιο άνθρωπο . Πρέπει να βρω μια λύση . Κάτι για να γλύτωςω τον τζακ χωρις να χρειαστεί παράλληλα να μείνω με αυτόν για πάντα . Το ρολόι που ειχε τοποθετηθεί μπροστα μου μετρούσε τα λεπτά και τα δευτερόλεπτα αντίστροφα . Μόνο μισή ώρα ειχε απομηνει , κάτι έπρεπε να κανω γρήγορα . Ενα μήνυμα ήρθε στο κινητό μου και έτρεξα να το πιάσω . 
"Μην προσπαθείς όμορφη . Δεν υπάρχει αλλη διέξοδος ή θα γίνεις δικιά μου ή δεν θα ξαναδείς το προσωπο του αγαπημένου σου . 25 λεπτά όμορφη οχρονος κυλάει . Πάρε μια απόφαση γρήγορα . "
Πως στο καλό ξέρει οτι σκεφτόμουν να βρω αλλη λύση ; Μπορει να μπει στο μυαλο μου ; Δεν τον κατάλαβενω αυτόν τον άνθρωπο . Το χειρότερο όμως ηταν οτι ειχε δίκιο . Όσο και να  σκέφτηκα δεν βρήκα καποια αλλη λύση . Δεν ήξερα καν ποιος ηταν για να βρω τροπο να τον αντιμετωπίσω . 20 λεπτά. .....
Στεκόμουν ακόμα στο ιδιο σημείο που εκείνος με ειχε αφήσει . Δεν ένιωθα πως ειχα την δύναμη να μετακινηθώ απο εκεί . Η όραση μου ειχε θολώσει. Δάκρυα έτρεχαν αδιάκοπα απο τα ματια μου κι εγω δεν  μπορουσα να τα σταματήσω . Όχι δεν φοβόμουν για τον Τζάκ  , πολύ απλά γιατί ήδη ειχα αποφασίσει . Θα δεχόμουν  την πρόταση του . Μόνο και μόνο για να  γλύτωςω απο τον βέβαιο θάνατο αυτόν που αγαπώ. Οι δείκτες του ρολογιού μετρούσαν αντίστροφα ολο και πιο γρήγορα . Πλέον είχαν μεινει μόνο 10 λεπτά για να ληξει η προθεσμία που μου ειχε δώσει . Λογικά απο στιγμη σε στιγμη θα μου έστελνε καποιο μήνυμα  για να μου υποδείξει το μέρος στο όποιο θα του εχει να την απάντηση μου . Και πράγματι λιγο αργότερα το κινητό μου έκανε το χαρακτηριστικό ήχο και η οθόνη αναβοσβήσε σηματοδοτώντας μου οτι κάποιος μου ειχε στείλει μήνυμα . Με όση ψυχραιμία κου ειχε απομηνει το έπιασα στα χέρια κου και ανέτρεξα στα εισερχόμενα μηνύματα . Για ακόμα μια φορά ο αριθμός ηταν άγνωστος .
Σε 3 λεπτά ο χρόνος τελειώνει . Για να μου δώσεις την απάντηση σου θα συναντηθούμε  στο πάρκο κοντα στο σπίτι σου . Μην τολμήσεις και ενημερώσεις κανέναν γιατί ο θάνατος για τον αγαπημένο σου ενα θα ειναι ευχάριστος .
Αυτός ο άνθρωπος πόσο με εχει εκνευρίσει . Δεν ξερω αλλα το να μην μπορώ να κανω κάτι για να τον σταματήσω με εκνευρίζει  ακόμα  περισσότερο . Ποτε μου δεν άντεχα να ελέγχει κάποιος την ζωή μου και ειχα  τσακωθεί πολλές  φορές με τους γονεις κου για το συγκεκριμένο θεμα όσο αυτοί βρίσκονταν στην ζωή .  Έβαλα τα παπούτσια μου και ετσι όπως ήμουν βγήκα απο το  σπίτι και κατευθύνθηκα σχεδον τρέχουν ας προς το παρκάκι που βρίσκονταν μόλις λίγα μέτρα μακρυά απο τη είσοδο του σπιτιού μου .
"Λοιπόν  ποια ειναι η απόφαση σου ; "
Η βαριά  και άχρωμη φωνή του  με έκανε να αναπήδησω μόλις εφτασα στο πάρκο . Το σωμα μου ανατρίχιασε και κάθε ιχνος αυτοπεποίθησης εξαφανίστηκε . Ξαφνικά ένιωθα τοσο αδύναμη και ευάλωτη μπροστα του . Ένιωθα λες και μπορουςε να μου κανει που ηθελε χωρις να βρει καποια  αντίσταση . Έριχνε όλες μου τις  άμυνες . Ένας κόμπος ειχε δημιουργηθεί στο λαιμό μου λες και εμπόδιζε την οποίαδηποτε λέξη να απελευθερωθεί απο τα χειλη μου . Μου πειρε λίγη ώρα για να καταφέρω να επανάκτησω τις δυνάμεις μου αλλα ύστερα απο λίγες στιγμές σιωπής  κατάφερα να απαντήσω με όσο περισσότερη σταθερότητα μπορουσα να εχω στην φωνή μου .
"Ναι εχω απάντηση στην ...... Προσφορά σου "
Ενα αυτάρεσκο και ύπουλο χαμόγελο σχηματίστηκε στα χειλη του . Τα άγρια χαρακτηριστικά του προσώπου του έγιναν ακόμα πιο αποκρουστικά  οσο το χαμόγελο του  κοσμούσε τα χειλη του . Έπειτα σταύρωσε τα χέρια του κατω απο το στέρνο του και με κοίταξε το ιδιο ψυχρά με πρώτα .
"Λοιπόν περιμένω ..... Ποια ειναι η απάντηση σου ;  Ελπίζω να ειναι ευνοϊκή για το δικό σου καλό ."
"Δέχομαι ..." Είπα σχεδον στον εαυτό μου .
"Συγνώμη δεν άκουσα . Τι είπες ; "
"Δέχομαι ! Δέχομαι να μείνω μαζι σου για πάντα και θα κανω οτι θέλεις αρκεί να μην πειράξεις το τζακ ούτε τον αδερφό μου εννοείτε "
Με πλησίασα και με το χέρι του χάιδεψε αρχικά τα μαλλιά νου και έπειτα το μάγουλο μου . Έκανα να τραβήχτηκε αλλα το προηδοποιητικο  βλεμμα του απέτρεψε κάθε προσπάθεια μου .
"Ετσι μπράβο το καλό μου το κορίτσι . Απο σημερα θα μένεις μαζι μου . Στο σπίτι μου . Μην ανυσηχεις για τα πράγματα σου  θα μεταφερθούν όλα σταδιακά . ......... Α και  υπάρχει και ακόμα που πρέπει να κανεις ."
"Τι αλλο μπορει να θέλεις απο εμένα σου έδωσα την ψυχή μου και το σωμα μου το αλλο θέλεις απο εμένα επιτέλους ;!!!"
"Μην νευριάζεις καλη μου , δε ειναι κάτι το φοβερό .απλα κάποιος θα πρέπει να ενημερώσει τον τζακ οτι χωρίζετε . Και δεν θα ειμαι εγω αυτός ."
"Τι ;; Δεν μπορει να θέλεις το κανω εγω ! Δεν μπορείς να μου το κανεις αυτό ! "
Ξέσπασε σε γέλια . Το γέλιο του το ιδιο αποκρουστικο και αηδιαστικό με τη εμφάνιση του . Το χέρι του απλώθηκε πιάνοντας με απο το πιγούνι  και φέρνοντας με κοντα του .
"Φυσικά και εσύ θα το κανεις όμορφη μου ! Θα κανεις οτι θελω απο εδώ και πέρα .... Μου ανήκεις !  Το κατάλαβες ;"
Απλα κούνησα καταφατικά το κεφαλι μου και αμεσως το χέρι του με απελευθέρωσε .
"Θα το κανεις τωρα κιόλας . Απο οτι ξερω σε μισή ώρα έχετε ραντεβού . Τότε θα του το πεις . Δεν με νοιάζει τι δικαιολογία θα βρεις . Μόνο φρόντισε να ειναι πιςτηκη αλλιώς ξέρεις τι θα γίνει "
"Ναι ξερω " είπα ψυχρά και απομάκρυνα το βλεμμα μου απο τα ματια του που ένιωθα να τρυπούν τα δικα μου .
"Ωραία τωρα  μπορείς βα πηγαίνεις , δεν θελουμε να το στήσεις . Ας ειςαι τυπική στο τελευταίο σας ραντεβού . "
Απέφυγα βα του απαντήσω και έστρεψα το σωμα μου επιταχύνοντας το βήμα μου. Ήθελα να απομακρυνθώ απ κοντα του το συντομότερο δυνατό .  Αυτός ο άνθρωπος με αηδίασε . Και τωρα το θα κανω ... Πως θα το πω στο τζακ .....

Το ξερω πως ειναι μικρό αλλα υπόσχομαι πως θα ξανανεβάσω αύριο ή μεθαύριο