Θα μπορούσα ......;;;;

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 36 : Θα μπορούσα ?

Επικρατούσε σκοτάδι τουλάχιστον αυτό ήταν το μόνο που μπορούσε να δεί γύρω της . Ήταν μέρα ή νύχτα ? Δεν το γνώριζε . Η μνήμη της ήταν θόλη , τα γεγονότα των τελευταίων ημερών είχαν διαγραφεί απο το μυαλό της. Σαν να μην είχαν συμβεί ποτέ . Έριξε μια ματία στο δωμάτιο που βρίσκονταν προσπαθόντας να εντοπίσει μια πηγή φωτός , ή έστω ένα παράθυρο. Μόνο ένα μικρό φινιστρίνι υπήρχε σχέδον στο ταβάνι και απο το λιγοστό λευκό φως κατάλαβε πως ήταν νύχτα. Προσπάθησε να κουνήσει το κεφάλι της αλλά ο φριχτός πονοκέφαλος που ένιωθε την έκανε να ξαπλώσει ξανά με δύναμη στα  μαλακά μαξιλάρια. Το δωμάτιο ήταν μικρό ,προσπαθούσε να σκεφτεί εαν βρίσκονταν σε νοσοκομείο ή σε κάποιο σπίτι αλλά της ήταν αδύνατον. Ανμνήσεις απο τις προηγούμενες ώρες την χτύπισαν στο ξαφνικά . Βρίσκονταν με τον Τζάκ στο διαμέρισμά του ,είχαν μόλις ανακαλύψει έναν τρόπο για να ξεφύγουν απο τον Ντέρεκ μια για πάντα . Το σχέδιο ήταν απλό μα δοκιμασμένο. Θα παρίστεναν τους νεκρούς , ήταν η μόνη λύση της έλεγε ενώ την κρατούσε στην υπερπροστατευτικη αγκαλιά του. Παρά την δυσταχτικότητα απο την πλεύρα της το σχέδιο θα έμπενε σε εφαρμογή το συντομότερο δυνατον . Το μόνο που δεν είχαν υπολογίσει ηταν πως ο Ντέρεκ θα παρατηρούσε την απουσια της γρηγορότερα απο σημερα το βραδυ και ετσι η ξαφνική άφιξη του τους έπιασε ελαφρώς απροετοίμαστους . Δεν επρεπε να επέμβει καθόλου στον ψεύτικο καυγά που θα άρχιζε ο τζακ . Το συνιαλο ηταν ο πυροβολισμός , ο ψεύτικος πυροβολισμός που ταχα θα προκαλούσε τον θάνατο του αγαπημένου της . Τότε και μόνο τότε εκείνη θα ορμουσε μεσα στο σαλόνι για να τον υπερασπιστεί και βλέποντας τον δήθεν νεκρό θα έβαζε και η ίδια τελος στη ζωή της . Οι κινήσεις του Ντέρεκ θα ηταν οι αναμενόμενες , δεν πρόκειται να κάθονταν στο τόπο ενός πιθανού εγκλήματος , θα έφευγε σαν κυνηγημένος και δεν θα τους ξανα ενοχλούσε ποτε πιστεύοντας πως είχαν πεθάνει . Όμως τι ειχε πραγματικά συμβεί δεν το θυμόταν . Είχαν πάει όλα σύμφωνα με οτι είχαν πει ή ο Ντέρεκ τους κατάλαβε και σκότωσε τον τζακ στα αληθεια ; Στην σκέψη και μόνο η καρδιά της άρχισε να χτυπάει γρηγορότερα απο το συνηθησμενο , ακανόνιστα . Δεν θα άντεχε να τον χάσει ... όχι και σε αυτη τη ζωή . Βάζοντας ολη της τη δύναμη σικοθηκε απο το κρεβάτι και προχώρησε προς την ξύλινη πόρτα ανοίγοντας την ελάχιστα, ίσα για να μπορέσει βα βγει εξω . Ολο το μέρος της φαίνονταν άγνωστο . Δεν το ειχε ξαναδεί ποτε ηταν σίγουρη . Απο το τελος του διαδρόμου ακούγονταν δυο αντρικές φωνές , όμως δεν μπόρεσε να διακρίνει σε ποιους άνοικαν .