Sana vurgun

Pişmanlık

Benden nefret ediyor biliyorum...
Bir dakika fazladan görmeye tahammülü yok..
Kötü şeyler söyledim
Ağzıma geleni..
Allah ne verdiyse..
Tutamadım
Onu çok acıttığımı biliyorum...

O da söyledi ama...
Pişmanlığım, onun da acısı varken böyle bağırmış olmam..
Allahım ,onun da annesi ölmüş.
Annesi ölmüş ve o burada ...

Bebek kollarından alınırken açıldı gözleri
Üstüne doğru uzanmış kolları farkedince irkildi.Sarı perçemleri gözleri üzerine düşmüş ,kulaklarını örtmüştü.
Bir ton koyu kirpiklerini de indirmişti
Teni Roza ile yarışacak beyazlıktaydı .....Nefesi kesilince birbirlerine baktılar zeytuni kara gözleri yine büyüledi onu.
Uyuklamaktaydı,geldiğini duymamıştı.
"Uyu sen"
Gözlerionun yüzüne odaklandı.
Geldiklerinden beri traş olmuyordu.
Seyrek sarı sakalları uzamıştı .her yeri gibi onlar da dokunma isteği uyandırıyordu .
Büyük savaştan sonra , gözleri kızdan kilometrelerce uzaklaşmıştı sanki.
Oğlanla yatak odasına kapandı.
Sadece vazifesini yapıyor fazladan bir iletişim kurmaya çalışmıyordu.
Yemeğini yapıp önüne bıraktığında soğukça uyarıyor
Zaman zaman yapacaklarını söylüyor
Saçını kurut
Şunu ye..
Bunu yap
Üstünü giy..
Emir kipiyle kısa kısa konuşmalar..

Eski nazik ve yumuşak tabiatlı adam gitmiş ,yerini bu başöğretmene bırakmıştı...
Şimdi düşününce..
Yaptığı herşey bebek içinmiş zaten
Sıktığı portakal ve nar suları
Ayağına giydirdiği çorap...

Sadece kız bazı şeyleri vaktiyle kendine yorumlayıp ,üstüne alınmak istemişti..
Gençti ,salaklık raddesinde saftı..
Haluk a çabucak inandığı gibi bu güzel adamın da iş dışında ona ilgi beslemeye başladığına hemen inanmıştı...
Aptal!...
Aptalsın işte........
Başlardaki zarif hareketlerini,heryere kucakta taşınmayı ,bebeğin yükünü olduğu gibi üstüne almasını yanlış anlamıştı
Bütün bunların netiçesinde de
Ona , gücüne ve kendisine olan merhametine o kadar inanmıştı ki ailesinin başına gelenlere mani olmaması kızı çılgına çevirmişti ..
Büyük hayal kırıklığı yaşamıştı.
Gözünün döndüğünü çok iyi hatırlıyordu.

Neyse...
Yorgundu ve genç adamın fazlasıyla farkındaydı işte...
Yattığı yerde yüzünü duvara döndü .sessisce gözyaşı döktü.
Sonra nefes aldı derin derin ..
Tekrar dalarken üstünün örtüldüğünü hissetmedi .
Saçları usulca sıkıştıkları yerden vücudunun altından kurtarılırken uyanmadı...
.............

Emre kızı ve bebeği neredeyse kaybedeceği gerçeğini kafasından bir türlü uzaklaştıramıyordu..
Tesadüfen hayatta kalmışlardı.
Silah seslerini duyduğu zaman o battaniyeyi yanına almayı akıl edemeseydi oğlan hemen donardı, hemen.....
Ya bu tipide yola doğru kendini vurup saatlerce nereye gittiğini bilmeden ..
Allahım....
Hiç bir yer bilmiyordu.
Onu buraya uyurken getirmişti
Her seferinde..
Boku yiyecektin az kaldı oğlum...
Ne zorun vardı
Ne diye yalnız bırakıp koşuya çıkıyorsun ?
Bi günsporun aksasa güzelliğin bozulacak sanki...

Nedeni vardı
Kafası dağılsın istemişti
Küçücük mekanda sürekli kızla burunburuna olmanın getirdiği gerginliği üstünden atmak istemişti.
Çünkü küçük çakmak taşları gibi birbirleriyle temas ettikçe alev çıkartır hale gelmişlerdi
Alışık değildi ...
Olan buydu..
Daha önce başına hiç
Ama hiç böylesi bir şey gelmemişti.
Soğukkanlı göreve odaklı çok yetenekli bir ajandı.
Hata nedir bilmeyen...
Sorumsuzca Ikisinin de hayatını tehlikeye atmıştı..
Kendisi ahmak gibi kıza kavgalarından beri tavır koymaya çalışır hatta hakaret eder sürekli laf sokarken o,arkadakı barakada Emre yi tanır tanımaz kollarına koşup kendini emanet etmişti.
Evet ..
Kendini ona emanet etmişti,
Onun korumasına sığınmıştı..