Sana vurgun

Aliye Sungur

Mehmet kapıda durmuş ,tek tek hepsini süzmeye başlamış ardından gözlerini yine odadaki tek sakin insana dikmişti ,
Ikilinin salona girişiyle Roza başını Emre'nin omuzundan kaldırmış, ayaklanmaya çalışmıştı kolundan tutulup oturtulunca genç adama çevirdi yüzünü.
Kapıdaki kızın yüzü allakbullaktı , boştaki kolunu Mehmet in koluna dolamışkocasının arkasına saklanmaya çalışıyordu.
Aliye Sungur pırıl pırıl gazoz gibi cam göbeği bakışlarını özlemle büyük kızına dikmiş , odadaki herkesin varlığını unutmuş bakıyordu.
Ayağa kalktı .kıza doğru bir iki adım attı
"Ayşe."
Mehmet hızla kızı arkasına çekip kocaman gövdesiyle ikisinin arasına girdi.
Elini uzatıp aliye hanımı omuzundan tutarak durdurdu.
"Yaklaşmayın!"
.............

Mehmet ,son derece tedirgindi.babasıyla konuştuğu Dakika'dan beri içi içine sığmıyordu.güzel karısının annesi sağdı.
Sağdı ,dahası devletin gizli bir ajanıydı.
Ve bütün bunlar bunca yıl boyunca herkesten gizli tutulmuştu.
Kadının kendi çocuğundan ....
Ayşe babasıyla konuşup haberi aldığı andan itibaren içine kapanmıştı.
Mehmet'i durdurmuş, kendini yatak odasına kapatmış saatlerce içeride kalmıştı.
Genç adam çok üzgündü
Dahası cok kızgın..
Çünkü canı içeride acı çekiyordu.
Saatlerce salonda oturdu..
Saatlerce
Bu süre içinde bol bol düşündü
Kar zarar hesabı yaptı.
Kimbilir kaç kere kızın kapısı önüne kadar gelip geri döndü.
Sonunda usulca kapıyı açıp odaya süzüldüğü zaman , kızı miniciğine sarılı halde uyurken buldu.
Bebeği anasının koynundan kaldırırken sıçrayarak uyandı kız.
O kadar berbat görünüyorduki kalbi burkuldu kocaman adamın,
Kendisinden kaçıp uzaklaşmasın diye bebeği bir koluyla kavrayıp , karısının küçük bedenini de diğeriyle yakalayıp havalandırdı.
Kız kollarını hemen onun boynuna dolayıverince şaşırdı
Keşke bu kadar da beklemeseydin
Girseydin
Yalnız başına acı çekti
"Tatlım tamam...bitti...bitti meleğim ,mücadele etme...."
Kolları gibi bacaklarını da sımsıkı doladı ona
Ağlamaya başladı
Mehmet kızı sıkıca tutup hızla kalkarak önce minik kızını odasına götürüp yatırdı.
Kızı ayağa dikmiş Ayşe o zaman bile ellerini çözmemişti
Bebek uyanmadı
Yanına doğru dönüp kaldığı yerden uykusuna devam etmeye başlamıştı
Odaya dönerken kolları kıza dolanmış sırtını destekliyordu.
kucağında olduğu haldeyatağa oturdu.
şişmiş kan çanağı gözlerine baktı, dudaklarını usul usul bastırdı yüzüne .minik öpücüklere sakinleştirdi.
"Tatlı bebeğim...ben burdayım.... Ben burdayım."
Öpücükleri titreyen dudaklarını buldu.
Onu olduğu kadar kendini de sakinleştirmek için
Sonra alnını kızın alnına dayadı,parmaklarıyla akan gözyaşlarını sildi...
Saçlarını itti yüzünden geriye..
"Sakin ol artık..beni uzakta tutmaya çalışma ... ben burdayım.hiç bir yere gitmem."
"Sana yemin ederim...hiç bir yere gitmem .Seni de kimseye vermem...."
Titreyen dudakları kavradı dudaklarıyla
Enfes bir öpüşmeydi.
"Istemezsen annene bile...sen bana aitsin..benimsin ...vermem."
Kızın elleri adamın koltukaltlarına girdi, vucudu buz gibiydı ,titremeye devam etti
"Beni verme.... Onu tanımıyorum....beni verme...annem öldü benim.. Onun kim olduğunu bilmiyorum....benim kimsem yok"
Şok geçiriyor
Paniği ve titremesi arttı.
"Kont rolü ..mü kay.. bedi yo ..rum..."
"Biliyorum meleğim."
"Meh... met.."
Bayılacak gibiydi
"Ben burdayım...yanındayım..."
Sevdiğini tutup kollarına yatırdı ,sallamaya başladı.....
.....................
Odadaki herkes suspus oturuyordu.
Sinir krizinin eşiğinde gibi gözüken Ayşe Mehmet le birlikte Aliye hanım a en uzak görünen köşeye geçip oturmuş kadına sırtı dönük kocasına yaslanmış ,gözleri Roza ile oğluna dikilmişti.....
Aliye bitkince içini çekti.
O kadar sessizdilerki ,son derece net duyulmuştu.
Tam konuşmaya davranacaktı ki büyük kızının titrek sesiyle kulak kesildi...
"Buraya... Söyleyeceklerinizi duymaya geldim hanımefendi...bir an evvel bitsin bu mevzu...."
.........................