Doll | vkook

-열 아홉-

Bayan Park'tan bizi Taehyung'ların evinin yakınında bir yere bırakmasını istemiştim çünkü birazcık yürümek istiyordum.

Zaten şu anda da Taehyung ile birlikte onun evine doğru yürüyorduk.Kafamı sağa çevirip ona baktım.Arabada onun yanağını öpmemden sonra bana hiç bakmamış hatta konuşmamıştı bile.İçimden onun bu utangaç hallerini mıncırmak isterken aynı zamanda yaptığım o hareket yüzünden benle konuşmadığı için kendime kızıyordum.Benim yüzümden onu o muhteşem kalın ve pürüzsüz sesini duyamıyordum.Sırf onun sesini duyabilmek için bir konu açmaya karar verdim.

"Yanınızda kalmana izin verdiğin için teşekkür ederim.Tekrar." Benim konuşmamı beklemiyordu ki sanırım konuşmam ila kafasını yerden kaldırıp bana bakmıştı.Elini önemsiz bir şeymiş gibi salladığında ben de önüme dönmek zorunda kalmıştım.

"Eee..evde sen ve Jin hyung mı yaşıyorsunuz ?"

"Evet,bir de Namjoon hyung var." İlk defa ismini duyduğum kişi ile kafamı Taehyung'a çevirdim.O da bakışlarımdan ne diyeceğimi anlamış olacak ki konuşmaya başlamıştı.

"Jin hyung'ın sevgilisi." Kısa cevabı ile kafamı onaylamak amaçlı aşağı yukarı sallamıştım.

Sonunda Taehyung'ların evlerinin önüne geldiğimizde Taehyung uzanıp kapının zilini çalmıştı.Bir kaç saniye sonra kapı hızla biri tarafından açılmıştı.Bu kişiyi ilk defa görüyordum.Muhtemelen bu Taehyung'un Namjoon dediği kişiydi.

"Merhaba Taehyung ve..tanımadığım kişi." Bana söylediği şey ile ister istemez gülmüştüm.Şimdiden bile bu Hyung'a ısınmıştım.

Aniden başımın dönmesi ile yanımda duran Taehyung'a yaslanmıştım.Bir elim ile onun tişörtünü sıkarken diğer elimle başımı tutuyordum ve gözlerimdeki kararmanın geçmesini bekliyordum.

"Jungkook iyi misin ?" Taehyung'un sesini duymam ile başımı olumsuz anlamda salladım.Her an düşüp bayılabilecekmiş gibi hissediyordum.Diğer yanıma gelen Namjoon hyung'ın yardımı ile beni içeri götürdüler.Taehyung beni koltuğa yatırıp Jin hyung'ı çağırdı.Yanıma bir keresinde Taehyung'ı eve bıraktığımda kapıyı açan çocuk gelip Taehyung'a sorular sormaya başladı.Gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başladığı için ne dedikleri hakkında hiçbir fikrim yoktu.onunda gözlerimi tam kapattığımda kendimi az da olsa huzurlu hissetmeye başlamıştım.

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

Yanımda uyuyan Jungkook'a bakan Jin hyung'a durmadan onun nasıl olduğunu soruyordum.En sonunda dayanmayıp kafasını hızlı bir şekilde kaldırıp sinirle bana baktı.Zaten o zaman susmam gerektiğini anlamıştım.Jungkook'un kafasını koyduğu yerin yanına çöküp saçları ile oynamaya başladım.Elimle yumuşak tutamları toplayıp geri bırakıyordum,toplayıp geri bırakıyordum...Elimin içinde saçlar benim sakinleşmemi sağlıyordu.Elimin içindeki saçların sahibine baktığımda hala yüzünde duran morlukları görmem ile sinirle nefes aldım.Elimde olsa o adamın ağzını yüzünü dağıtırdım ama o sırada Jungkook daha önemliydi.Umarım uzun bir süre hapiste yatardı.Bu şekilde hem Jungkook korunaklı olurdu hem de benle daha fazla vakit geçirirdi.Evimde.

Arabada Jungkook'un söyledikleri aklıma gelince kendi kendime gülümsemeye başladım.Daha sonra bana verdiği o yumuşak öpücük aklıma gelince elimi saçlarından çekip utanç içinde yanaklarıma koydum.Orada beni öptüğüne hala inanamıyordum.

"Taehyung sen..utandın m-mı ?" Karşımda oturmuş beni seyreden Jin ve Namjoon Hyung'a baktığımda yüzümdeki gülümsemeyi silip elimi de yanaklarımdan hızla indirdim.

"Hayır,ne alakası var Hyung !" Sinirle söylediğim şey ile bana gülümseyerek bakmaya başladı.Bana inanmadığını tabi ki biliyordum ama yine de inanıyormuş gibi davranması iyiydi.

"Peki.Madem senin çocuğu süzmen bitti o zaman bana ne olduğunu anlatır mısın ?"

"Neyi anlatayım ?"

" 'Neyi anlatayım ?' mı ? Mesela neden bu çocukla eve geldiğini,neden yüzünde morluklar olduğunu,neden az önce bayılacakmış gibi olduğunu ve neden senin sapık gibi ona baktığını anlatabilirsin mesela !"

Yorgunlukla Jungkook'un yanına oturduğum yerden kalkıp Jin ve Namjoon hyung'ın yanına gittim ve bugün olanları anlatmaya başladım.Ahh..şimdiden yoruldum.

----------------------------------------------

İlk önce beni bugüne kadar desteklediğiniz için teşekkür ederim.Bölümler şu sıralar kısa kısa geliyor biliyorum çünkü yazabilecek bir şey gelmiyor aklıma.

Bunun için özür dilerim.En uzun bölümüm gelene kadar takitte kalın djdjdjd