DANGEROUS SERIES:Επικίνδυνοι Απαγωγείς (rewritten)

Part 3

Πάνω ο Jacob ο νεαρός σερβιτόρος.

Maddie's  POV

Ξύπνησα το επόμενο πρωί όχι και με τόσο καλή διάθεση. Εδώ και πέντε μέρες ψάχνω δουλεία αλλά δεν  μπορώ να βρω πουθενά! Πρέπει να βρω επειγόντως γιατί μου τελειώνουν τα χρήματα και δεν θέλω να απλώσω χέρι πάνω στα λεφτά της θείας Luize. Αυτά είναι μόνο για μεγάλες ανάγκες.

Σκέφτηκα να σηκωθώ, αλλά το ξανασκέφτηκα και ξανακουκουλώθηκα με το πάπλωμα. Βλέποντας πως δεν με έπαιρνε ο ύπνος πια, πέταξα το πάπλωμα από πάνω μου και σέρνοντας τα πόδια μου πήγα ως το μπάνιο μου. Έπλυνα το πρόσωπο μου και τα δόντια μου και χτένισα τα μαλλιά μου που είχαν γίνει σαν φωλιά πουλιών. Τα έφτιαξα σε μια αλογοουρά και πήγα να ντυθώ. Διάλεξα ένα ξεβαμμένο τζιν παντελόνι και το συνδύασα με μια κοντομάνικη κόκκινη  μπλούζα και τα κόκκινα All Star μου. Φόρεσα το αγαπημένο μου κολιέ,τα βραχιόλια μου στο ένα χέρι και το ρολόι μου στο άλλο. Πήρα τη τσάντα μου με όλα τα απαραίτητα και έφυγα για το αγαπημένο μαγαζί. Τις τελευταίες μέρες που μετακόμισα εδώ, το ''Virginia's Cakes'' είχε γίνει το δεύτερό μου σπίτι.

Μπήκα στο αυτοκίνητό μου και ξεκίνησα την μηχανή. Έκανα μισή ώρα να φτάσω λόγω της κίνησης όμως έφτασα σώα και ασφαλής. Κατέβηκα από το αυτοκίνητο και προχώρησα μέχρι το μαγαζί. Μπήκα μέσα και έπεσα πάνω στον Jacob το σερβιτόρο που με είχε εξυπηρετήσει την πρώτη μέρα που ήρθα εδώ. Ευτυχώς που δεν κρατούσε τίποτα στα χέρια του.

-Έι Jacob, τι κάνεις;

-Καλά είμαι Maddie εσύ;,ρώτησε χαρίζοντας μου ένα χαμόγελο.

-Εξαιρετικά τώρα που ήρθα εδώ. Δεν ξέρω αλλά το μαγαζί σας μου φτιάχνει τη διάθεση όσο χάλια και να είμαι, είπα κοιτώντας το τώρα άδειο μαγαζί.

-Χμμ...ακόμα δεν βρήκες δουλεία;

-Δυστυχώς όχι,είπα αναστενάζοντας.

-Ξέρεις, θα μπορούσα να μιλήσω στην ιδιοκτήτρια του μαγαζιού για σένα. Ίσως θα μπορούσε να σου δώσει μια θέση εδώ,είπε ξύνοντας το κεφάλι του.

-Αλήθεια Jacob; Θα το έκανες αυτό για μένα;, ρώτησα χαρούμενη.

-Φυσι-ίκα και θα το ε-έκανα, είπε τραυλίζοντας ενώ ένα ελαφρύ κοκκίνισμα εμφανιζόταν στα μάγουλά του.

-Τέλεια! Σε ευχαριστώ, σε ευχαριστώ πάρα πολύ! Τώρα όμως πάρε τη παραγγελία μου, σε παρακαλώ!, είπα γελώντας.