DANGEROUS SERIES:Επικίνδυνοι Απαγωγείς (rewritten)

Part 10

Maddie's POV:

Το αίμα μου έσταζε από την πληγή στο πρόσωπο μου και ο πόνος που ένιωθα στα πλευρά μου ήταν αφόρητος. Δεν καταλάβαινα τι στο καλό είχα κάνει για να το αξίζω αυτό. Τόσο καιρό πίστευα πως αυτά που μου έκαναν ήταν τα χειρότερα αλλά έκανα λάθος. Νόμιζα ότι αυτοί ήταν χειρότεροι... όχι αυτός ήταν χειρότερος από όλους τους. Ήταν αδίστακτος, σαδιστής, ένα άκαρδο κάθαρμα.

Δεν κατάλαβα πόση ώρα ήμουν ξαπλωμένη στο πάτωμα με το σώμα μου μουδιασμένο. Δεν ένιωθα τίποτα πια. Ένα ατέλειωτο κενό και ένα αναπάντητο γιατί γέμιζαν όλο μου το είναι. Είχα χάσει την οποιαδήποτε ελπίδα ότι θα έβλεπα ξανά την οικογένεια μου, τους φίλους μου. Το πιθανότερο ήταν να πεθάνω εδώ μόνη. Μια ιδέα άρχιζε να σχηματίζεται στο μυαλό μου. Και γιατί να τους κάνω την χάρη να πεθάνω από τα χέρια τους; Μπορώ να αυτοκτονήσω τόσο εργαλεία βασανισμού υπάρχουν εδώ. Κάποιο θα είναι αρκετά αιχμηρό για να κόψω το λαιμό μου.

Χαμογέλασα στην ιδέα και προσπάθησα να σηκωθώ κάτι πολύ δύσκολο. Γιατί να τους δώσω την ευχαρίστηση να με σκοτώσουν; Δεν έχω τίποτα να χάσω αν το κάνω μόνη μου. Σηκώθηκα από το έδαφος και με αργά βήματα προχώρησα προς το τοίχο με τα εργαλεία βασανισμού. Τα κοίταξα ένα-ένα γυάλιζαν στο λιγοστό φως που ερχόταν από το μικρό παράθυρο. Περίμεναν υπομονετικά το επόμενο θύμα τους για να το κάνουν να υποφέρει αργά και βασανιστικά. Τα ακούμπησα με τα δάχτυλά μου και διάλεξα το πιο αιχμηρό. Σίγουρα αυτό θα εκπληρώσει το σκοπό του, σκέφτηκα και το έπιασα. Το έφερα στο ύψος των ματιών μου και το θαύμασα. Την αιχμηρή του λεπίδα που σε λίγο θα έκοβε το δέρμα του λαιμού μου και θα μου επέφερε βέβαιο θάνατο.

Το έφερα στο ύψος του λαιμού μου έτοιμη να δώσω τέλος στη ζωή μου όταν κάποιος μου το πήρε από τα χέρια και το πέταξε μακριά. Γύρισα και είδα τον Andrew και τον James με μια φοβισμένη έκφραση στο πρόσωπο τους. Ο James ήταν ο πρώτος που με έπιασε από τα χέρια και άρχισε να μου φωνάζει για αυτό που πριν λίγο είχα σκοπώ να κάνω. Δεν μπορούσα να ακούσω τι έλεγε μόνο τα χείλη του που κινούνταν και το τρομαγμένο του βλέμμα. Τα μάτια μου έκλειναν δεν μπορούσα να τα κρατήσω ανοιχτά. Ο James είχε μια έκφραση αγωνίας στο πρόσωπο του. Αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που είδα πριν λιποθυμήσω.

Δεν ξέρω πόση ώρα ήμουν λιπόθυμη , το πιθανότερο αρκετή. Το σώμα μου βρισκόταν πάνω σε κάτι μαλακό μάλλον κρεβάτι είχα να κοιμηθώ σε κρεβάτι δυο εβδομάδες τώρα. Άκουσα την πόρτα να ανοίγει και προσποιήθηκα πως κοιμάμαι. Βήματα ακούστηκαν να έρχονται προς το μέρος μου και σταμάτησαν μπροστά από το κρεβάτι μου. Προσπαθούσα να κρατήσω την ανάσα μου σταθερή και το σώμα μου χαλαρό.

-Δεν έχει ξυπνήσει ακόμα και πάνε δυο μέρες, είπε ο Andrew ξεφυσώντας.

-Έχασε πολύ αίμα λογικό είναι, είπε ο James.

-Ίσως δεν έπρεπε να της είχα φερθεί τόσο σκληρά, είπε ο αρχηγός τους.

- Alex ξεχνάς τον σκοπό μας; Της φέρθηκες όπως έπρεπε βασικά θα έπρεπε να την είχες σκοτώσει μέχρι τώρα, είπε κάποιος περιφρονητικά.

Ώστε τον λένε Alex, του ταιριάζει απόλυτα, σκέφτηκα.

-Brandon πρόσεξε τι λες, σφύριξε ο Alex σαν φίδι μέσα από τα δόντια του.

-Λέω την αλήθεια Alex έχεις έναν σκοπό μην το ξεχνάς, είπε ο Brandon και έφυγε από το δωμάτιο.

-Όι Alex μην ακούς τον Brandon απλώς θέλει να τελειώνουμε τη δουλειά συν ότι δεν συμπαθεί καθόλου την Maddie, είπε ο James και αναστέναξε.

- Δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος γίνεται να μην τη συμπαθεί είναι πολύ γλυκιά, είπε ο Andrew.

- Εμ Alex θα την σκοτώσεις;, ψιθύρισε ο James.

- Όχι. Αρκεί να συνεργαστεί αν όχι τότε θα έχουμε πρόβλημα, είπε ο Alex στάθηκαν για λίγο και μετά έφυγαν.

Περίμενα λίγο και μετά άνοιξα τα μάτια μου. Είδα πως το χέρι μου(το σπασμένο) ήταν δεμένο και σε άλλα σημεία του σώματος μου υπήρχαν επίδεσμοι.Παρατήρησα πως βρισκόμουν σε ένα καθαρό δωμάτιο που μάλλον θα ήταν ξενώνας. Το δωμάτιο ήταν βαμμένο σκούρο μπλε που με χαλάρωνε. Στο δωμάτιο υπήρχε μια μαύρη ντουλάπα ακριβώς δίπλα από την τηλεόραση που κρεμόταν στον τοίχο που ήταν απέναντι από το κρεβάτι. Δίπλα στο κρεβάτι υπήρχε ένα άσπρο κομοδίνο και ένας καθρέφτης και από την αριστερή πλευρά δυο μοντέρνες λάμπες και ένας πίνακας κρεμόταν πάνω από το κρεβάτι. Μου άρεσε ήταν απλό αλλά ωραίο.

Σηκώθηκα και προχώρησα προς η ντουλάπα . Την άνοιξα και είδα διάφορα γυναικεία ρούχα ήταν κυρίως μπλούζες, παντελόνια, φόρμες, πιτζάμες και φυσικά εσώρουχα. Έκανα ένα γύρο το δωμάτιο και είδα ένα μικρό διάδρομο δίπλα από το κρεβάτι με μια πόρτα. Την άνοιξα και βρήκα ένα μπάνιο μεσαίου μεγέθους, άνοιξα τα ντουλάπια και βρήκα οδοντόβουρτσες, οδοντόκρεμες, σαμπουάν, αφρόλουτρα, πετσέτες και άλλα.

Γύρισα στο κρεβάτι και κάθισα πάνω του περιμένοντας να έρθει κάποιος. Δεν ήθελα να βγω έξω και να ψάξω μόνη μου το πιθανότερο θα ήταν να έπεφτα πάνω σε κάποιον και να έμπλεκα σε μπελάδες. Οπότε προτίμησα να περιμένω εδώ. Μετά από λίγη ώρα ήρθε ο James με φαγητό και νερό κάθισε για λίγο μαζί μου μέχρι να φάω και να σιγουρευτεί πως ήμουν καλά. Μου είπε πως αύριο θα μάθω για πιο λόγω είμαι εδώ προς το παρών θα έπρεπε να ξεκουραστώ. Αυτό και έκανα μόλις έφυγε χώθηκα κάτω από τα παπλώματα και κοιμήθηκα.