DANGEROUS SERIES:Επικίνδυνοι Απαγωγείς (rewritten)

Part 24

Maddie's POV:

Ξύπνησα το πρωί λόγω των δυνατών χτυπημάτων στην πόρτα. Μια καμαριέρα έβαλε το κεφάλι της μέσα από το άνοιγμα της πόρτας και μου είπε πως σε δέκα λεπτά θα έπρεπε να είμαι κάτω γιατί το πρωινό θα σερβιριζόταν. Έπεσα πίσω στα μαξιλάρια και έκλεισα για λίγο τα μάτια μου.

Σηκώθηκα μετά από δυο λεπτά και πήγα στην βαλίτσα μου. Την άνοιξα και πήρα μια αλλαξιά ρούχα. Έβγαλα τις πιτζάμες μου και φόρεσα το ξεβαμμένο τζιν μου με μια φλοραλ μπλούζα και τις ροζ μπαλαρίνες μου. Άνοιξα την πόρτα και πήγα στο μπάνιο ,που ήταν απέναντι από το δωμάτιο μου.

Έπλυνα το πρόσωπό μου και άνοιξα τα συρτάρια για να βρω μια οδοντόβουρτσα και μια οδοντόκρεμα. Προς μεγάλη μου ανακούφιση βρήκα και άρχισα να πλένω τα δόντια μου. Αφού τελείωσα χτένισα τα μαλλιά μου και τα έφτιαξα σε μια ψηλή αλογοουρά. Άνοιξα την πόρτα και βγήκα στο διάδρομο. Προσπάθησα να θυμηθώ από μια μεριά είχαμε ανέβει το προηγούμενο βράδυ και ευτυχώς μετά από κάποια λεπτά το θυμήθηκα.

Προχώρησα στον διάδρομο και έστριψα σε μια γωνία τότε βρέθηκα μπροστά σε μια μαρμάρινη σκάλα. Είχε ένα μικρό μπαλόνι και είχε και από τις δυο πλευρές σκάλα. Ήταν φανταστική ,σαν από παραμύθι Στους τοίχους υπήρχαν διάφορα πορτραίτα. Κατέβηκα αργά την σκάλα νιώθοντας σαν πριγκίπισσα. Στο κέντρο υπήρχε ένα ξύλινο στρογγυλό τραπέζι με ένα βάζο λουλούδια και στις γωνίες υπήρχαν δυο καρέκλες και δυο ξύλινα έπιπλα.

Για χολ ήταν πολύ ωραίο. Στο βάθος υπήρχαν δυο διάδρομοι. Το σκέφτηκα για λίγο και αποφάσισα να πάω από τον διάδρομο που ακουγόταν πιο πολύς θόρυβος. Για καλή μου τύχη βρέθηκα μπροστά από μια μισάνοιχτη πόρτα. Κοίταξα και ήταν η τραπεζαρία. Γύρισα και κοίταξα τον εαυτό μου σε ένα καθρέπτη που βρισκόταν κρεμασμένος δίπλα από την πόρτα και βεβαιώθηκα ότι ήμουν εμφανίσιμη.

Με μια βαθιά ανάσα έσπρωξα την πόρτα και μπήκα μέσα στο τεράστιο δωμάτιο. Ένα τεράστιο ξύλινο τραπέζι βρισκόταν στο κέντρο του το οποίο ήταν στρωμένο με ένα περίτεχνο άσπρο τραπεζομάντιλο. Πιάτα και μαχαιροπίρουνα ήταν ακουμπισμένα στο τραπέζι και καμαριέρες έτρεχαν πάνω κάτω. Ένας σερβιτόρος(!) μου έδειξε την θέση μου που ήταν στην αριστερή άκρη του τραπεζιού. Τον ευχαρίστησα και συνέχισα να παρατηρώ το δωμάτιο. Ένας τεράστιος πίνακας που έδειχνε ένα τοπίο. Ενώ άλλοι μικρότεροι ήταν διάσπαρτοι στους άλλους τοίχους του δωματίου.