The Sun Light

İntikam

Biliyorum uzun zamandır bölüm yayımlamadım ama gerçekten zor durumdaydım artık düzenli olaraka yayınlarım heralde yada sık aralıklarla.
Bölüm uzun oldu 1077 kelime, herneyse bölüm şarkısı var multiye koydum dinleyin bence. Sizi seviyorum.

Starset-antigravity (şarkının adı.)
___________________________________________

Lexi'nin Gözünden : (4 ay sonra)

Tam dört aydır dünya ile olan iletişimimi kesmiştim. Kendimi cadılıkta geliştirmeye adamıştım. Neden mi? Kol'u kurtarmak için.

Herşey Rebekah'la başlamıştı. 4 ay önce gelip bana abisinin Kol'u hançerlediğini söylemişti. Ve bana bir anlaşma sunmuştu. Dediklerine göre güçlü bir cadıydım ve Kol'u Klaus'un elinden kurtarabilirdim.

Ve bende kurtarmak için herşeyi yapacaktım. Tabi bunun için bazı müttefikler edinmem gerekti. Başta Rebekah ve Jasper. Jasper benim geri getirmelerinde büyükbabama yardım eden cadıydı. Ve şimdi de bana yardım ediyordu.

Annem ise büyükanneme toparlanmasında yardım ediyordu. Benimse onun karşısına çıkacak yüzüm yoktu sonuçta büyükbabam beni geri getirecek büyüyü yapmak için hayatından vazgeçmişti.

Klaus ve Elijah'ın 4 ay boyuna hiç sesleri çıkmamıştı. Rebekah ise Elijah'ı bizim tarafımıza çekmeye çalışıyordu. O güçlü bir müttefikti.

Geçen zamanda Jasper ile güzel bir dostluk kurmuştuk. O hem benim hocam hemde sırdaşım içimi döktüğüm kişi olmuştu.

Candice, Grant ve Beth'lede arada görüşüyordum. Ama onlara karşı ilgisiz olduğumdan dolayı yakınıp duruyorlardı. Ne yapabilirim? Sevdiğim adam yarı ölü durumda ve geçen her saniyede inanılmaz derecede acı çekiyor ve ben onu kurtarmak yerine sizinle vakit geçirmeliyim değil mi? (!) Kol'un gidişini ise onlara 'kasabadan ayrıldı' olarak açıklamıştım.

Bense dört ay boyunca büyüler üzerine çalışmış, Jasper ve Rebekah'dan başka kimseyle iletişim kurmamaya özen göstermiştim. Dikkatimi dağıtıcak şeylerle ilgilenemezdim şu an. Tek ilgi odağım Kol olmalıydı. Onu kurtaracağıma dair söz vermiştim kendime.

Bu sabah yine diğer sabahlarla aynıydı. Sabah erken saatte kalktım ve rutinlerimi halledip. Jasper'ı bekledim. Artık her gün düzenli olarak alıştırma yapıyoruk. Jasper bana cadılığı en ince detaylarına kadar anlatıyordu.

Şimdi ise önüme koyduğu küçük saksıdaki bitkiyi kurutmamı bekliyordu.

Ama denemelerim hep başarısızlıkla sonuçlanmıştı. Jasper'da bende büyük hayal kırıklığına uğruyorduk. Çünkü önceki alıştırmalarda bunlardan daha zor büyüleri yapabilmiştim.

Jasper ellerini göğsünde birleştirip bitkiye odaklanan bakışlarını bana çevirdi.

"Bak Lexi kendini çok zorluyors-"

"Hayır Jasper! Yine aynı şeyleri söyleyip durma! Kol dört aydır orada acı çekiyor ve ben hiçbirşey yapamıyorum. Aylardır alıştırma yapıyorum ve senle Rebekah hala hazır olmadığımı söylüyorsunuz. Ve elimin kolumun bağlı olması beni çıldırtıyor!"

Jasper tam ağzını aralamış birşeyler söyleyecektiki telefonun sesi onu engelledi. Eline aldığı telefonun ekranına bakto ve sessizce bir küfür savurdu.

"Tamamen unutmuşum." bunu mırıldanarak söylemişti. Tek kaşımı kaldırdım.

"Neyi?" bir anda yanakları kızardı ve geçiştirici bir cevap verdi.

"Önemli birşey değil." utandığını anlamak çok zor değildi. Dudaklarını yaladı ve ekledi ;

"Lexi bak gitmem lazım akşam çalışsak olmaz mı?" anlayışlı bir gülümseme gönderdim ona.