Eşkıya Dünyaya Hükümdar Olacak

EDHO - 12

*MERYEM EV*
Zeyno eşyalarını toplamaya devam ediyordur. Odaya Ömer girer.
Ö:Abla n'oluyor? Nereye gidiyorsun?
Zeyno göz yaşlarını silip kardeşine döner.
Z:Bitti Ömer. Sıkıldım.
Ö:Ne diyorsun abla ya ne sıkılması? Ne oluyor?
Z:Babam haddini fazla aştı Ömer! İşte olan bu!
Ömer bir şey anlamamıştır. Ablası bavulunu alıp aşağıya iner. Ömer'de peşinden gider. Lütfiye aşağıdadır.
L:Zeyno ne oli? Bu bavul nerden çıkti?
Mutfaktan Mübeccel gelir.
Z:Gidiyorum Lütfiye Abla gidiyorum. Kapıyı açar. Hayriye Anne gelir.
H.A:Ne oli ne diye toplandınuz ha bura?!
Mübeccel Hayriye Anneye döner.
M:Annecim Zeyno gidiyormuş.
H.A: Nereye gideysun Zeyno!?
Z:Bulurum gidecek bir yer babaanne sen merak etme! Der ve çıkar.
Ö:Ya abla! Neden gidiyorusun? Nereye gidiyorsun?
Zeyno Ömer'e sarılır.
Z:Annemlere sor Ömer annemlere.
H.A:Olmaz öyle iş da! Geçun içeru! Ne demek gitmek?
Zeynonun taksisi gelir. Babaannesini dinlemeden taksiye biner. Peşinden giderler ama yetişemezler.
*SAHİL*
Meryem arabasını sahil kenarına çekmiş ağlıyordur. Hızır'ı ve yaptıklarını düşünüyordur. Kafasını geriye atıp derin bir nefes alır. Bu sırada telefonu çalar. Ömer arıyordur. Sesini düzeltmeye çalışır ve telefonu açar.
M:Efendim oğlum?
Ö:Anne! Anne ablam gitti! Ne oluyor? Ne diye gitti?
M:Ne demek ablam gitti?! Ne diyorsun oğlum sen? Nereye gitti?
Ö:Bilmiyorum anne! Annemlere sor dedi. Anne korkuyorum bak ne oluyor?
M:Tamam oğlum sakin ol. Ben şimdi eve geliyorum. Der ve telefonu kapatır. Zeynoyu arar. Açmaz. Bir daha arar ama telefonu kaplıdır. Meryem kendi kendine söylenir.
M:Ah Zeyno ah!
*NAZLI EV*
Nazlı hastaneden yeni gelmiştir. Yaren yoktur. Bebeği uyutur ve odasına koyar. Kapı çalar. Nazlı inip kapıyı açar. Karşısında tabii ki de Zeyno'yu görmeyi beklemiyordur. Kapıda Zeyno'yu gören Nazlı şaşırır.

N:Zeynepcim?
Zeyno cevap vermeden içeriye girer ve salona geçer. Nazlı da kapıyı kapatır, Zeyno'nun yanına geçer.
N:Zeynepcim sen burada ne yapıyorsun? -ağladığını fark eder- İyi misin sen? Ağladın mı?
Z:Niye? Endişelendin mi benim için?
N:Tabii ki endişelendim.
Z:Hayır senin yüzünden de ondan sordum!
N:Anlamadım?
Z:Anlatayım! Senin gibi bir kadın yüzünden bir zamanlar babam olan adam bana tokat attı!
N:Ne!
Z:Bana üzülmüş numarası sakın yapma! Ya benim senin yüzünden bir ailem bile kalmadı! Ama sakın sevinme! Benim annem var ya benim annem! Sana bu dünyayı dar edecek!
N:Ona ne şüphe? Onu biliyoruz zaten Zeynepcim.
Z:Bu farklı NAZLI! Bu farklı. Bu öfke! Bu nefret çok farklı!
N:Farklı derken?
Z:Altında kalacağın kadar büyük! Annem patladığı zaman hepiniz öfkesinin, nefretinin altında kalacaksınız!
N:Evime gelip beni bu şekilde tehdit edemezsin Zeynep! Ayrıca annen de bu söylediklerini yapamaz.
Zeyno sinirlenir ama Nazlı hala konuşuyordur. Nazlıyı var gücüyle iter. Nazlı dengesini kaybedip mutfak kapısının eşiğine doğru düşer. Zeyno Nazlı'nın saçını tutar.
N:Ah! Zeynep bırak! Bırak ne yapıyorsun sen!
Z:Bana bak bir daha o iğrenç ağzınla anneme! -saçını daha çok çeker, Nazlı inler- yada ailemden herhangi birine laf edersen! O dilini keser sana yediririm! Der ve Nazlıyı hızlıca yere bırakır. Nazlı inleyerek yere düşer. Zeyno evden çıkar ve uzun bir süre kalacağını düşündüğü yere gider.
*MERYEM EV*
H.A:Meryem otur şuraya da!
M:Anne nasıl oturayım!? Kızım kim bilir nereye gitti!?
H.A:Zeyno biraz delidur. Ama çok değil. O yüzden telaş yapma gelur şimdu da!
M:Zeyno'yu hiç tanımamış gibi konuşma anne! Geliceğine cidde inanıyor musun!?
H.A:Yani
M:Anne yapma Allah aşkına! Hızır kendi kızına vurdu! Zeyno gelir mi!?
Ömer:Ne!?
Arkasından Ömer'in sesini duyan Meryem gözlerini kapatır. Sonra açar ve arkasını döner
*GALERİ*
İ:Abi sakin ol. Arıyorlar. Bulacaklar Zeyno'yu da!
H:Olamıyorum İlyas! Olamıyorum! İti var uğursuzu var. Benim yüzümden kızıma bir şey olursa kendimi asla affetmem.
Hızır'ın telefonu çalar. Hızır İlyas'a kısa bir bakış atar. İlyas çıkar. Hızır telefonu açar konuşmasına kalmadan aldığı haberle hemen ayağa kalkar.

SİZLERİ SEVİYORUM CANLARIM! ZEYNO REİS'E ALIRIM VOTELER ;)