Eşkıya Dünyaya Hükümdar Olacak

ŞİMDİ NASIL YOK SAYACAĞIM KALBİMDEN?

İlyas'ın söylediği cümle beyninde yankılanan Esra donup kalır. İlyas Esra'yı saçından tutar ve çekmeye başlar. Esra acıyla ayağa kalkar ve İlyas'ın göğsüne çarpar. İlyas daha sert çekince Esra inler. Ağlaması şiddetlenir. İlyas kapıya kadar götürür ve kapıyı açıp Esrayı dışarıya fırlatır. Korumalar geri çekilir.
İ:Hiç biriniz buna el uzatmayacaksınız. Yardım edeni görürsem elini keserim. Der ve içeriye girip kapıyı kapatır. Esra titreyerek kalkar. Çıplak ayaklarıyla merdivenden sendeleyerek inmeye başlar. Yanında telefonu olmayan Esra ne yapacağını bilemez. Yola çıkar. Biraz yürüdükten sonra karşıdan gelen taksiyi görür ve üzerinde para olmamasına rağmen taksiyi durdurup biner.
X:Ablacım iyi misin?
E:İyiyim teşekkürler. **** gidelim lütfen.
***
Taksi Meryem'in evinin önünde durunca Esra şoförden telefonunu rica eder ve Meryem'i arar.
M:Buyrun?
E:Abla. B-ben Esra.
M:Esra? İyi misin kızım? Ne oldu?
E:Abla ben kapının önündeyim. Ne olur gel.
M:Tamam. Tamam bekle hemen geliyorum.
Meryem gelir. Esra arabadan iner ve Meryem'e sarılır.
X:Ablacım paramı alsam da gitsem.
Meryem Lütfiye 'yi çağırır. Para getirmesini söyler. Esra'yı alıp kendi odasına götürür. Ilık bir duş aldıktan sonra Meryem'in verdiklerini giyen Esra Meryem'in yanına oturur.
M:Şimdi anlat bakayım ne oldu.
***
Esra olanları anlatınca Meryem ne hissedeceğini bilemez. Ama Esra'nın ağlayarak söylediği son cümleler kalbini sızlatır.
E:Abla ben onu çok seviyorum. Ben ondan başkasına körken onu aldattığımı nasıl düşünür? Canım çok yanıyor abla.
Der ve hıçkırarak Meryem'e sarılır.
M:Biliyorum canım benim biliyorum.
Esra Meryem'den ayrılır ve Meryem'in tam gözlerinin içine bakar.
E:Abla ben İlyas olmadan yaşayamam. Gözlerindeki nefreti hissettim ben. Kırgınlığını sarıp onu kör eden nefretini. Banaydı nefreti abla. Bana.
Meryem Esra'nın saçlarını okşar.
M:Canım. Sen şimdi dinlen ben İlyasla konuşacağım tamam mı?
Esra başını sallar. Meryem burukça gülümser ve odadan çıkar. Derin bir nefes alır. Çünkü Esra'nın İlyas'ın gözlerindeki nefreti anlatırken, gözlerinde beliren kırgınlığı nefes almasını engellemiştir.
Meryem Hayriye Anneye olanları anlattıktan sonra balkona çıkar ve İlyas'ı arar. İlyas 3 çalışta açar. Çok ruhsuz denilecek bir ses tonuyla konuşur.
İ:Efendim yenge.
M:İlyas sen nerdesin?
İ:Evdeyim yenge.
M:Esra burada.
İlyas sesli bir şekilde nefes verir.
İ:Oraya mı geldi bir de utanmadan? Gönder onu yenge. Defolsun anamın evinden.
M:İlyas! Düzgün konuş. O kızı anlayıp dinlemeden kapının önüne koymak sana yakışır mı? Buraya geldiğinde ne haldeydi sen biliyor musun? Akşam buraya geliyorsun.
İ:Yenge. Duyacağımı duydum. Göreceğimi gördüm. Fazlasına gerek yok.
M:Fazlasına gerek var. Akşam burada olma bak gör ne gerek ne gerek değil. Der ve kapatır. Sonra Alpaslan'ı arayıp İlyas'ın yanına gitmesini söyler.
*ESİL EV*
İlyas tüm evi dağıtmış ve yere oturmuş, duvara yaslanmıştır. Kapı çalar İlyas tepki vermez. Israrla çalınca kafasını geriye doğru atıp duvara vurur. Sonra ısrarla çalan kapıyı açmak için ayağa kalkar. Kapıyı açar. Alpaslan gelmiştir.
İ:-o meşhur- Allah! Nidası dökülür dudaklarından. Sonra anlını kaşır ve Alpaslan'a bakar.
İ:Ne işin var senin burada?
A:Amca sana bakmaya geldim. İyi misin?
İ:-cıklar- Değilim. Ne olacak?
A:Gireyim o zaman?
İ:Of of. Geç. Geç.
Der ve geri çekilir.
Alpaslan girer. Evin halini görünce bir "oo" çeker.
İ:Hadi hadi geç. Zevzeklik etme.
***
A:Amca ne oldu böyle?
İ:Hak etmedim Alpaslan. Hiç hak etmedim. Bana bana. Bana yapılır mı bu? Benim gibi bir adama. Ne kötü şey lan bu. Dibine kadar sev, dibine kadar güven. Gitsin şerefsizin birini bizim. Bizim lan bizim beraber yaşadığımız eve alsın.
A:Amca emin misin? Esra yapmaz öyle şey. Oda seni çok seviyor.
İ:Bende öyle sanıyordum yeğenim. Bende öyle sanıyordum. Ama öyle değilmiş. Bizi mi bitirdim yoksa beni mi belli değil. Bak şuraya -eliyle evi gösterir- içim böyle. Kalbim de beynim de. Baya bir kötüsünü düşün ama. Öyleyim...Evlenecektik lan biz. "Kadınım" dedim. İlk ona tek ona dedim. Şimdi nasıl atacağım içimden? Şimdi nasıl yok sayacağım kalbimden?