EDHO - 30

1.1K 37 0
                                    

Yaren'i gören Esra ne diyeceğini bilemez. Onun yerine Yaren konuşur.
Y:Merhaba. Meryem Hanım evde mi... Esra?
E:Evet. Evet yukarıda.
Y:Girebilir miyim?
Esra biraz geri çekilir.
E:Buyrun. Siz şöyle geçin. Ben ablamı çağırayım.
Diyerek Yaren'i mutfağa yönlendirir.
Y:Merhabalar.
Hayirye Anne Yaren'i süzer ve hatırlamaya çalışır.
H.A:Sen o karinun evundaki kiz değil misun?
Y:Evet benim.
H.A:He! Niye burayasın!?
Y:Ben Meryem Hanımla konuşmaya geldim.
Bu sırada Meryem gelir.
M:Balkonda konuş!.. Ne konuşacaksan.
H.A:Ne konuşacasa ha buraya konuşsun. Ne diye çıkaysunuz balkona!
M:Anne... Bir dur da!
Der ve balkona çıkar. Yaren de arkasından gider. Meryem koltuğa oturur ve Yaren'e yan koltuğu gösterir. Yaren de oturur.
M:Ne diyeceksin? Buraya kadar geldiğine göre önemli bir konu olsa gerek?
Y:Ben... Nazlı'nın size ne yazdığını merak ediyorum. Bunu öğrenmeye geldim.
Meryem sıkıntıyla nefesini verir.
M:Boşuna zahmet etmişsin.
Y:Meryem Hanım... Öğrenmek benim de hakkım.
M:Niye? Annesi misin?
Yaren gözlerini devirir.
Y:Hayır ama-
M:Hayırsa aması yok! Daha önce hastanede beni zorlamıştın. Cevabını almıştın. Tekrar niyetin yoksa zorlamaya. Der ve ayağa kalkar.
M:Sen kapıya kadar git. Lütfiye seni geçirir. Der ve içeri girer. Yaren de evine gider.
*GALERİ*
İ:Ne demek lan Yaren bizim eve gelmiş! Ne işi varmış Yaren HANIMIN (!) orada!
Adnan:Valla abi o kadarını bilmiyorlar çocuklar. Sen bir sor istersen.
İ:Tamam Adnan. Sen çık.
Adnan çıkar. İlyas Esra'yı arar.
İ:Esra ne yapıyorsunuz?
E:Öyle canım. Ablam annem falan oturuyoruz.
İ:Ha... Bende bir sorayım gününüz nasıl geçiyor diye. Neler yaptınız bugün.
E:Her zamanki gibi İlyas. Ne olacaktı? Sohbet muhabbet.
İ:Sohbet muhabbet? İyi görüşürüz. Der ve Esra'nın cevap vermesini beklemeden kapatır.
*MERYEM EV* (AKŞAM)
Esİl dahil tüm aile oradadır. Masa kurulmuştur. Herkes oturur. Esra mutfaktan ekmeği alır o sırada İlyas gelir.
E:Bir şey mi oldu canım?
İ:Göstereceğim ben sana eve gidince canımı.
E:İlyas ne oluyor?
İ:Bir şey olduğu yok. Yapmaman gereken bir şey yaptın sadece -Esra'nın kulağına yaklaşır yapmacık bir şekilde- canım. Der...

***

*ESİL EV*

Esra yemek boyunca İlyas'ın söylediklerini düşünmüştür. En sonunda eve gelmişlerdir. Esra odaya çıkar ve üzerini değiştirir. Sonra aşağıya inip kendisine kahve yapar. Salona geçer. İlyas kanepede oturuyordur.
E:Sana da kahve yapayım mı canım?
İ:Yok yok gel otur -üzerine bastırarak- canım. Der.
E:İlyas ne bu canım muhabbeti? Der ve oturur.
İ:Şimdi yengemlerin evini önünde korumalar var ya...
E:Evet var.
İ:Ha! İşte o korumalar bize o gün o evde olan biten her şeyi anlatıyorlar. Niye biliyor musun?
E:Niye?
İlyas Esraya yaklaşır.
İ:Çünkü anlatmazlarsa ölürler. Esra.
Esra biraz rahatsız olur.
E:İyi de bunu bana niye anlatıyorsun İlyas?
İ:Güzel soru. Aynı şey senin içinde geçerli. Esra.
E:Anlamadım?
İ: Anlatayım. Ben bugün seni aradım. Ne yaptığınızı sordum değil mi?
E:E-evet.
İ:Sen bana sohbet muhabbet dedin. Ama gel gör ki ben aramadan yarm saat önce Yaren ordaydı. Değil mi?
Esra yutkunur.
E:E-evet. Ordaydı.
İ:Peki neden bugün aradığımda -sesini yükseltir- anlatmadın! -fısıldar gibi- Esra? Der.
E:İ-İlyas ben önemli olduğunu bilmiyordum.
İ:Sen bana söyleyeceksin ben karar vereceğim önemli mi değil mi. Senin canın yanmasın. Benim canım da sıkılmasın değil mi?
Esra kafasını sallar.
İ:Ha. Güzel. Hadi iyi geceler. Der ve odasına çıkar. Esra ise hala İlyas'ın söylediklerini sindirmeye çalışıyordur.

ESİLCİLERİN CANINI SIKMAK... İYİ (!) OKUMALAR

Eşkıya Dünyaya Hükümdar OlacakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin