Eşkıya Dünyaya Hükümdar Olacak

EDHO - 19

Zeyno ve Cansu banyoda yardım beklemektedirler. Tek yapabildikleri sessiz olmak ve erken gelmeleri için dua etmek. Misafir odasının kapısı açılır. Odada kimseyi bulamayan üçünden ikisi çıkar. Ama diğeri banyoya doğru ilerler. Banyonun kapısını aşamayınca diğerlerini çağırır ve kapıyı kırarlar. Zeyno ve Cansu aynı anda çığlık atar.

X:Cansu Hanım? Evinize gelmişiz ne diye saklanıyorsunuz? Aşk olsun.
C:Kimsiniz siz!?
X:Sedat Beyin size selamını getiren adamlarıyız.
Cansu Sedatı hatırlyınca yüzünün şekli değişir.
C:Ben ona hiçbir şey yapmadım! Ne istiyorsunuz benden!?
X:Sorunda bu zaten. Der ve silahını çıkarır. Cansuy doğrultur.
C:Tamam! Tamam bakın bana istediğiniz her şeyi yapın ama bu kıza dokunmayın!
X:Biz Türk mafyasının ileri gelenlerinden birinin evine gireceğiz ve arkamızda yaşayan birini mi bırakacağız! Güler.
C:Demek bu evin sahibini tanıyorsunuz. Güzel. Bu kız bu evin sahibinin yeğeni. Hızır Çakırbeylinin kızı! Diyerek Zeyno için şansını dener. Adam güler.
C:Eğer bu kızı öldürürseniz babası peşinizi asla bırakmaz. Zaten sizin öldürmeniz gereken benim! O gitsin!
Z:O ne demek ya!? Seni burda mı bırakacağım?
C:Zeyno. Şimdi konu bi değil!
X:Yeter sıkıldım. Silahı tekrar Cansuya doğrultur. O sırada kafasına sıkılan bir kurşunla yere düşer. Kızlar aynı anda çığlık atarlar. Cansu Zeynoyu korumak için Zeynoya sarılır. Hızır,Alpaslan ve kapının önünde karşılaştıkları İlyas adamları çok sert bir şekilde dövüyorlardır. En son hepsi bırakırlar ama Alpaslan hala dövüyordur. Reha, Fahri , Vehbi, Ezber,Civciv ve Enişte adamları arabalara götürürler. İlyas Alpasanı adamın üzerinden kaldırır.
İ:Alpaslan! Yeter! Kızların yanında yapma.
Hızır hemen kızların yanına gider.
H:Bir şey yaptı mı bu şerefsizler?
Cansu hayır anlamında başını sallar. Alpaslan gelir ve Zeyno ona sarılır.
A:İyi misin Zeyno?
Z:İyiyim.
Zeyno Alpaslandan ayrılır ve Cansuya döner.
Z:Onlar kimdi Cansu abla? Sedat kim?
Zeyno sorusunun Cansuyu nasıl zor duruma soktuğunu bilmez. Ama İlyaslar öğrenirse ne düşünürlerdi? Yada ne yaparlardı? 

*MERYEM EV*

Kızları Meryem'in yanına bırakmışlardır. İlyas Cansuyu almış ve galeriye götürmüştür. Kendi odasında konuşturur.
İ:Orda Zeynoyu geçiştirdin. Fark etmedim sanma. Anlat bakalım kim bu herifler?
C:Abi çok eski bir olay. Önemli değil.
İ:Sen bir de bana ben karar veririm önemli mi değil mi.
Cansu derin bir nefes alır ve anlatmaya başlar.
*MERYEM EV*
Hızır eve gelir ve odaya çıkar. Önce bir duş alıp üzerini değiştirir. Sonrada küçük bir çantaya bir kaç kıyafet koymaya başlar. O sırada Meryem girer odaya. Hızır'ı görünce şaşırır.
M:Ne o? Eşyalarını almaya mı geldin?
H:Hıı sayende evimize de giremiyoruz.
M:Gir Hızır! Gel! Biz gideriz EVİNDEN!
Hızır çantayı bırakıp Meryem'e yaklaşır.
H:Meryem. Anlamıyorsun değil mi? Sen bana 'Çakır' demeden, ben sana sarılmadan ben ben değilim. Burasıda benim değil, bizim evimiz.
M:Biz diye bir şey kaldı mı Hızır?
H:Hiç bitmedi ki Meryem. 20 yıl önce seni gördüğüm o kapının önündeki kızsın hala.
Meryem belli belirsiz bir tebessüm eder. Ama sonra silinir.
M:Peki ya o karı? 3-5 ay önce bir kafe köşesinde gördüğün aynı kadın mı?
H:Ben burda sen diyorum ben diyorum biz diyorum. Sen bana Nazlı diyorsun.
M:Çünkü ben sana yetemedim. O yüzden Nazlı diyorum.
H:Benim Nazlıyı neden hayatıma soktuğumu çok iyi biliyorsun!
M:Biliyorum! Biliyorum ama artık seni tanıyamıyorum Hızır!
H:Niye böyle yapıyorsun Meryem?
M:Yüzüne tükürmediğime dua et! O karıyı soktun hayatımıza sustum! O karıdan bir p*ç peydahladın sustum! Beni evden kovdu sustum! Ama evlatlarıma dokunursan susmam Hızır! Susturmazsın!
H:Ben çok mu istedim Zeynoya vurmayı!
M:Ama vurdun Hızır!
H:Evet vurdum! Allah belamı versin ki vurdum! Şimdi seni kaybediyorum ve bende kayboluyorum!
M:Ne dememi bekliyorsun Hızır!?
H:Bul beni Meryem. Bul beni...

İYİ OKUMALAR! YORUM VE VOTE VEREN ELLERİNİZ DERT GÖRMESİN CANLAR!