You are kidding

Hoofdstuk 27

Eerder louis's pov

Waarom kan die man ons gewoon niet met rust kan laten. hij heeft jade al genoeg pijn gedaan. na 5 minuutjes gezetten te hebben sta ik weer op en kijk goed of er iemand aan komt. Ik heb bedacht dat ik probeer om naar binnen te komen door een deur waar ik net een meisje door naar buiten had zien gaan. Ze zag er heel zielig uit en haar oog was blauw. ik zou bijna medelijden krijgen met haar. ik kijk nog eens goed of ik iemand zie en dan ren ik zo snel als ik kan naar de deur.

Zayn's pov

Ik zit hier nu al zeker een half uur en ik heb nog maar 2 mensen gezien. een meisje en een oudere man. het meisje zag er erg verdrietig uit en haar oog was blauwe. ze liep naar buiten en 10 minuten later kwam ze terug met een grote doos. daarmee liep ze een deur door en ik denk dat het de kamer is waar de jongens in zitten maar ik weet het biet zeker. daarom wacht ik nog maar even straks dan heb ik het mis en dan pakken ze me weer en dan heb ik geen idee hoe het verder moet. jade spookt ook de hele tijd door mijn hoofd. zou het wel goed gaan, is Miley nog leven en Lou? hoe gaat het eigenlijk met Louis? De tranen springen weer in mijn ogen. Dit kunnen ze ons gewoon niet aan doen. we zijn allemaal nog maar 16 en een daarvan heeft een kind. ik kan gewoon niet geloven dat er zo ke mensen bestaan. opeens gaat de deur naar buiten weer open en komt er jongen binnen. hij kijkt voorzichtig om zich heen en komt dan deze kant op en dan zie ik echt wie het is. het is Louis. Ik wil opspringen en hem een knuffel geven maar dat kan niet. ik moet rustig blijven maar wel zorgen dat hij me ziet. 'Lou, Lou' fluister ik. gelukkig hoort hij het en hij komt mijn kant op. Op zijn gezicht komt opeens een glimlach. 'omg Zayn' hij komt naast me zitten en geeft me een dikke knuffel. 'ik wat zo bang dat er iets met jullie gebeurd zou kunnen zijn'. zegt hij weer en daarna geeft hij me weer een knuffel. 'Met mij gaat het goed Lou maar ik weet niet hoe het met Liam Harry en Niall gaat. volgens mij zitten ze achter die deur maar ik weet het niet zeker'. ik kijk Louis aan en er stroomt weer een traan uit mijn oog hoek. 'we gaan ze samen reden Zayn en daarna gaan we naar de politie' Louis kijkt me vast beraden aan en ik kan eigenlijk niks meer dan maar gewoon knikken. 'Lou hoe gaat het eigenlijk met Miley en jade' eigenlijk wou ik het niet vragen want als ik het foute antwoord geef dan gaat mijn hele wereld er aan. niemand zou dan ooit nog gelukkig zijn. en niemand mag dan ooit nog gelukkig zijn. ik kijk Lou bang aan en pak zijn hand. je zou nu vast denken dat ik gay ben maar dat ben ik echt niet. ik ben nu gewoon zo bang, zo bang ben ik nog nooit geweest. 'Miley leeft Zayn. ze heeft het overleeft' zegt Louis. de tranen springen weer in mijn ogen en dit keer is het niet van verdriet maar van blijdschap. Louis knuffelt me weer en zegt 'Miley en jade zijn oké Zayn, nu alleen de jongens nog' ik knik en laat Louis hand los. 'tanks Lou'

'Je hoeft mij niet te bedanken Zayn Miley heeft het allemaal zelf gedaan. de dokter zei dat de meeste mensen zulke ongelukken het niet over leven maar onze sterke Miley heeft het wel gedaan en daar mogen we super trots op zijn'. je Louis heeft gelijk Miley is ontzettend sterk dat wist ik al de eerste keer dat ik haar zag. opeens horen we voetstappen en vage stemmen onze kant op komen. 'stttttt' fluistert Louis. Ik kruip zoveel mogelijk in elkaar en zie dat Lou het zelfde doet. de voetstappen klinken steeds dichterbij en dan horen we een harde gil. ik schrik ontzettend want het de gil lijkt ontzettend op de gil van Niall. Louis en ik kijken elkaar geschrokken aan en Louis ziet spier wit. dat zou ik vast ook wel zijn. 'AAAU, LAAT MIJN GODVERDOMME MIJN ARM LOS' schreeuwt de stem. ik weet het zeker weten het is Niall. ik kan door een sleetje van de kast kijken waar we achterzitten en ik zie dat Niall ruw aan zijn arm word meegetrokken door een man. ze komen steeds dichterbij en dan zie ik wie die man is. het is de man met de gele ogen. de verschrikkelijke vreselijke man. het liefst wil ik opspringen en hem in elkaar slaan, dat heeft hij al bij mij gedaan en dat ga ik hem betaald zetten. 'AAAU LAAT ONS GAAN, WAT HEB JE TEGEN ONS, LAAT ONS GEWOON MET RUST'. Niall begint nog harder om zich heen te slaan maar dat had hij beter niet kunnen doen want de man pakt zijn arm nog steviger vast en draait hem nu helemaal om. Niall schreeuwt het van de pijn en stopt met tegen stribbelen.