Οι Μαχητές Του Έρωτα (Υπό Διόρθωση)

Κεφάλαιο 70

Ιάσονας

Τα νεύρα μου αρχίζουν να ταλαντεύονται και θα βρισω κανέναν εδώ μέσα. Τώρα τι βλέμμα ήταν αυτό; Πολύ περίεργος αυτός ο Μάριος. Συνέχεια ρίχνει ματιές στη Λυδία. Στον Άρη είναι ψυχρός και αν δεν γνώριζα πως είναι πατέρας του και τους έβλεπα απο μακριά, θα πίστευα πως είναι απλοί γνωστοί. Μόνο τυπικές σχέσεις. Κι η Γεωργία συμπεριφέρεται λες και όλο αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό. Τι να πω... τόση παραξενιά δίνουν τα πολλά λεφτά; Ας ελπισω ότι αυτή είναι η αιτία των αλλοκοτων ματιών του και όχι κάτι πονηρό γιατί δεν θα με εμποδίσει το γεγονός ότι είναι ο πατριός της Λυδία και θα του σπασω τα μούτρα. Στην ουσία πατριός της είναι, αφού έχει παντρευτεί τη Γεωργία.

"Μωρό μου δεν αισθάνομαι καλά..." ψιθυρίζει κάποια στιγμή η Λυδία στο αυτί μου. Έχουμε τελειώσει το γεύμα και καθόμαστε στο σαλόνι. Ο Νίκος μιλάει με τον Μάριο για επαγγελματικά. Τουλάχιστον ασχολείται με κάτι και δεν την κοιτάζει πλέον.

"Τι έχεις μικρή μου;" Τη ρωτάω και χαϊδεύω την κοιλιά της. Πονάει; Μήπως ζαλιζεται;

"Νιώθω άρρωστη. Μία αδιαθεσία, μία ζαλάδα.." μου εξηγεί και την παρατηρώ. Το πράσινο των ματιών της είναι θολό.

"Θες να φύγουμε για να ξεκουραστείς;" Της προτείνω. Άμα αισθάνεται έτσι, πρέπει να ξαπλώσει.

"Ναι σε παρακαλώ..." μου απαντάει και σηκώνομαι για να φορέσω το σακάκι μου. Το έχω βγάλει εδώ και ώρα.

"Εμάς να μας συγχωρειτε αλλά η Λυδία δεν αισθάνεται καλά. Χρειάζεται ξεκούραση." Τους ανακοινωνω και η μαμά της έρχεται να κάτσει δίπλα της.

"Τι έχεις Λυδία μου;" Τη ρωτάει ανήσυχη.

"Απλά ζαλιζομαι λίγο. Μην ανησυχείς. Θα ξαπλωσω και θα είμαι εντάξει." Της απαντάει. Πιάνω το χέρι της και τη βοηθαω να σηκωθεί από τον αναπαυτικό καναπέ. Τυλίγω το χέρι μου γύρω από τη μέση της και τους χαιρεταμε.

"Βλακοφατσα κοίταξε να ξεκουραστείς. Κι αν θες παρέα, ξέρεις." Ο Άρης λέει στη Λυδία καθώς με το χέρι κάνει πως μιλάει στο τηλέφωνο. Εκείνη γνέφει και τους χαμογελάει πριν φύγουμε.

Δεν την αφήνω από κοντά μου επειδή φοβάμαι μη λιποθυμήσει και δεν την προλαβω. Θα πέσει κάτω και θα χτυπήσει πιθανότατα το κεφάλι της. Ξεκλειδωνω το αυτοκίνητο και τη βάζω να κάτσει μέσα με προσοχή. Μου χαμογελάει και κλείνω την πόρτα. Πάω στη θέση του οδηγού και βαζω μπρος.