Οι Μαχητές Του Έρωτα (Υπό Διόρθωση)

Κεφάλαιο 73

Λυδία

Η σημερινή ημέρα ήταν τεράστια, όχι απλά μεγάλη... Οι ταραχές και οι συγχύσεις δεν έλειψαν και με γέμισαν τόσα ανάμεικτα συναισθήματα... Πρώτα ανακαλυπτω ότι πολύ πιθανό είναι η βιολογική μου μητέρα να εμπλέκεται στην υπόθεση του Λύκου. Κι ακόμη χειρότερα, ίσως να γνωρίζει την αλήθεια από την αρχή και να το κράτησε κρυφό. Αυτό δεν θα το αντεξω. Πλέον δεν μπορώ να τη δω με τη συμπόνια που κάποια στιγμή εδειξα. Για μένα είναι και πάλι η Γεωργία.

Ωστόσο, βρήκα το πρότυπο της μητέρας στο πρόσωπο της μαμάς του Ιάσονα. Είναι υπέροχος άνθρωπος και με αγκάλιασε στη θαλπωρή της από το πρώτο δευτερόλεπτο. Αμέσως, με δέχτηκε ως κόρη της. Και το ενιωσα. Πραγματικά αισθάνθηκα να ανηκω κάπου. Όταν είπε ότι είμαστε μία οικογένεια, τα έχασα. Μία ακατανίκητη επιθυμία για αυτή τη μικρή λέξη έτρωγε τα σωθικά μου μέχρι που έχασα τις αισθήσεις μου. Ο Ιάσονας μου μιλούσε κι εγώ δεν μπορούσα να τον ακούσω....

"Δεν κοιμάσαι μικρή μου;" Ακούω τη φωνή του Ιάσονα στο αμυδρό φως του δωματίου. Με έχει στην αγκαλιά του και τόση ώρα προσπαθώ να κοιμηθώ αλλά δεν μπορώ. Σκέφτομαι όσα έγιναν.

"Όχι. Δεν μπορώ.." του απαντώ ψιθυριστά. Έχει περάσει το χέρι του γύρω μου και με μία κίνηση τραβάει το χέρι του και ανεβαίνει από πάνω μου. Τα χέρια του δεξιά και αριστερά από το κεφάλι μου και διακρινω ένα χαμόγελο. Σκύβει και δαγκώνει το κάτω χείλος μου. Τα χείλη μου ανοίγουν και βάζει βίαια τη γλώσσα του. Το φιλί του είναι από την αρχή αχορταγο, απαιτητικό και επιθετικό. Σηκώνω ελαφρώς το κεφάλι μου και συμμετεχω ενεργά.

"Άνοιξε τα πόδια σου.." μου ψιθυρίζει και συνεχίζει να με φιλάει. Κάνω ότι μου λέει και βολευεται καλύτερα ανάμεσα τους.

"Ιάσονα, θα μας ακούσουν." Του λέω όταν με αφήνει ξεπνοη από το μεθυστικό φιλί του. Επιτίθεται στο λαιμό μου και αφήνει υγρά φιλιά. Η αίσθηση που μου χαρίζει, στέλνει συνεχόμενα ρεύματα στη φλεγόμενη περιοχή μου...πως έχει το ταλέντο με μία κίνηση να με κάνει να λιωνω, δεν το έχω καταλάβει ακόμα...

"Εγώ σου είπα να τους στείλω στο σπίτι που έμενα αλλά δεν ήθελες." Μου λέει και εγώ αντί να του απαντήσω πως ήξερα το λόγο που δεν ήθελε να μείνουν εδώ, αναστεναζω καθώς η ζεστή του αναπνοή χαϊδεύει το λαιμό μου...

Φέρνει το σώμα του ακριβώς πάνω από το δικό μου και η αντιληπτή στύση του ακουμπάει πάνω στην υγρή περιοχή μου. Αρχίζει να τρίβεται πάνω μου και ρίχνω το κεφάλι μου στο πλάι. Παρόλο που δεν έχουμε αφαιρέσει τα ελάχιστα ρούχα που φοράμε, η τριβή, και των υφασμάτων ακόμη, στην ευαίσθητη περιοχή μου είναι βασανιστική.