14: First Time Feeling

2.1K 39 0
                                    

Pagkagising ko, agad na sumalubong sa akin si Georgie, nakapajama pa ag magulo ang buhok , " See this? Ganyan ka kasikat!"

Minulat ko ng maigi ang aking mga mata at agad na binasa ang headline sa Manila Bulletin

THE TEEN TYCOON IS BACK!

May litrato namin ni Ryder na magkayakapan sa DesTEAny. Teka.. Seryoso ba ito? Ako?

" Are you serious? That's me and Ryder?", sabi ko habang nakaturo sa litrato namin. Natawa si George at nag-nod. " Sino pa nga ba? Alangan naman kami ni Briggs yan! Di hamak na mas maganda ako sayo teh."

Umupo ako sa kama at binasa ang article. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na ganito ako kasikat. Ako na si Jessie Cristobal, hamak na babaeng nagka-ammesia or kung ano man ay ang dating Bianca Castillo pala.

Her world is so different than mine. Magagarbong collection ng dresses at shoes, kumpletong series ng lahat ng mga foreign TV shows, may sariling jacuzzi at swimming pool sa labas ng kwarto. Grabe.

Claire waved her hand in front of me and smiled, " Hindi pa rin makapag-sink?" Napangiti ako, " Oo eh. Grabe pala si Bianca, hindi ko akalain na.."

" You are Bianca, B.", she said as she was holding my hands very tightly. " Nagka-amnesia ka lang at naiklian ng buhok but you are Bianca."

-------------------------------

After eating breakfast, pinagpaalaman ako ng mga kaibigan ko na may pupuntahan daw kami. Dali-dali nila akong dinala sa park na may mga nagseskate at nagsspray-paint.

This place looks familiar. Parang nakapunta na ako dito.

As I was walking towards the people in the park, may nakita akong guy na nagsspray paint. Nakatalikod siya pero parang pamilyar ang itsura at tindig niya.

" Ikaw pala." The guy faced me, put down his spray paint , got his skateboard and smiled. Bigla na lamang akong nakaramdam ng matinding kaba at excitement. Ano ba ito? Bakit ganito ang epekto ng pag-ngiti nya?

Ryder Monteverde, what the hell are you doing to me?

He looked at the sketchpad that I was holding and looked at my drawings. He smiled at me. " Artist ka pala.", I said.

" Yeah. Second degree ko noong college after Nursing." He said while we were both looking at his mural.

( mural at your right )
" Talino mo naman pala. Haha!", I looked at him. Nakatingin pa rin sya sa mural pero unti-unti ko nang nararamdaman ang mga daliri nya na nag-eenclosed sa akin. He held my hand gently.

Then I felt so safe again. Alam kong nakalimutan ko ang mukha nya pero may sinasabi ang puso ko..

Ang bilis ng sinasabi nito na hindi ko maintindihan.

He looked at me, " This is how we met for the first time."

I smiled at him and tucked my hair.

Iba talaga epekto nya sa akin.

Narinig ko ang mga kaibigan ko sa di kalayuan na nagpipigil ng tili. Kilig lvl 1000 lang?!


He offered his hand to me, " By the way, I'm Ryder Monteverde."

They said don't talk to strangers. Pero I can feel na siya na yun. Siya yung taong gusto kong makilala ng matagal. Siya yung dahilan kung bakit ako nakasurvive kayna Faye at  bumalik sa dati kong buhay.

I shook his hands tightly and with full confidence and hope, I gave him a name that I will never forget again,

"Bianca Castillo."




A/N

I'M BACK! Sorry ngayon lang nakabalik after more than one year. Been busy sa life and sa pag-ayos sa mga ideas at cravings ko. I hope you'll be patient with all the updates. It's good to be back!

MISSING : BIANCA CASTILLOTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon