Iskalama Aşk

#BENİ YALNIZ BIRAKMA.

Ertesi gün, hastaneden taburcu oluyordum. Küçük bir sinir krizi için beni buraya getirmeleri hiç akıllıca değildi. Barlas, Safiş Teyze ile konuşmuştu. Tabii Safiş kimsem kalmadığını öğrenince üzülmüştü.

'' Ben gidip Safiş'in sana koyduğu kıyafetleri alıp geleyim sonra çıkarız.'', dedi Barlas. Kafamı salladım.

Birkaç dakika sonra telefonum çalmaya başladı. Numarayı tanımıyordum ama bugünlerde herkes baş sağlığı için arıyordu.

'' Alo?'', dedim. Karşıdaki boğazını temizledi.

'' Anka, kızım benim, baban.'', cevap vermedim. Ne desem boş olacaktı şimdi. '' Fazla vaktim yok. O yüzden birkaç bir şey söyleyip kapatacağım.''

'' Söyle.'', dedim.

'' Kredi kartına her ay düzenli olarak para göndereceğim, onu kullanacaksın. Ev artık Safiş'in üstüne, haberin olsun. 18 yaşına girince tapusu senin olacak. Kendine iyi bak, tamam mı kızım?'', telefonu kapatacağını anladığımda söylemem gerekenler olduğuna karar verip durdurdum.

'' Baba!''

'' Efendim?''

'' Beni hiç görmeye gelmeyecek misin?'', dedim. Ne olursa olsun, ne yaparsa yapsın O benim babamdı. Ailemden kalan tek kişiydi. Onu silemezdim.

'' Geleceğim Anka. Sana söz veriyorum, geleceğim.''

'' Hızlı ol, lütfen. Benim, benim sana ihtiyacım var.'', ağlamaklı sesimi bastırıp konuşmayı başarınca hızla nefes verdim.

'' Şimdi kapatmam gerek. Seni tekrar arayacağım. Söz veriyorum.''

Telefon yüzüme kapandı. Kulağımdan indirip fotoğraflara baktım. Dizlerimi karnıma doğru çekip oturdum ve karşı duvarı izlemeye başladım. Birkaç dakika sonra odanın kapısı hızla açıldı.

'' Oğlumdan uzak dur!'', Barlas'ın annesi kapıyı kapatıp yanıma geldi.

'' Anlamadım?'', güldü. Ellerini yatağa meydan okurcasına koydu.

'' Oğlumdan uzak dur, dedim. Ona sakın bir şey anlatayım deme.''

'' Ben hiçbir şey bilmiyorum.'', dedim. Gözlerimi devirdim. İyice bana yaklaştı.

'' Baban ağzından kaçırmış, tatlım. Bir şeyler bildiğini biliyorum yani.'', sinirle soludum.

'' Bana olanı Barlas'a yapacak kadar acımasız değilim.'', kaşlarını kaldırıp keyifle beni izledi. '' Sizlerin yaptığı pislikler benim ailemi çökertti. Ben Barlas'ı da kimsesiz bırakamam.'', dedim.

'' Akıllı kızsın.'', dedi. Tepki vermedim. '' Ama oğlumun yanında olmanı istemiyorum, Ondan uzak dur.''

'' Barlas'ı bırakmayacağım.'', dedim. Onu terk edecek değildim.

'' Bana bak,'', kolumdan tutup beni kendine çekti. Canım acımıştı. '' Seni uya-''

Kapı açılınca gelene baktık. Emir şaşkın şaşkın bizi izliyordu. Barlas'ın annesi kolumu bırakıp Emir'i solladı ve odadan çıktı. Emir, kapıyı kapatıp yanıma geldi.

'' Ne oluyor böyle?'', sandalyeyi yanıma getirip oturdu.

'' Bir şey olduğu yok.'', dedim.

'' Feyza Teyze niye senin kolunu tehdit eder gibi tutuyordu o zaman?'', durumu kurtarmak için gülmeye başladım.

'' Ya sen yanlış anladın. Tehdit değil.'', dedim. Koluma baktım. Serum takılı olan kolumu tutmuştu. '' Ya hani benim koluma serum takılıydı ya... İşte bazı hemşireler doğru takamıyorlarmıymış neymiş. Baktı işte morartmış mı diye.'', dedim. Kesinlikle saçmalamıştım.