Aşkın Sonu: Mustafa & Rümeysa

Büyük Savaş Başlıyor

Nikah kıyılmıştı. Çok mutluydu her ikisi de. Öyle ki o günü birlikte geçirdiler.
Ertesi sabah
Mustafa uyanmış Rümeysa'yı izliyordur. Rümeysa ise henüz uyanmamıştır. O kadar güzeldir ki Rümeysa. Mustafa'nın aklından şunlar geçer.
Nasıl da değişmişti hayatı.Rümeysa bir zindandan kurtarmıştı onu. Nasıl da âşık olmuştu ona.Bir şehzadeleri olmuştu,bir evlatları vardı şimdi.Rümeysa için herşeyi göze alabilirdi Mustafa. Onca kadınla karşılaşmıştı bugüne dek;Elif,Efsun,Helena,Fatma,Ayşe... Lakin hiçbiri Rümeysa gibi değildi onun için. Onlardan vazgeçebilirdi misal lakin Rümeysa'dan vazgeçemezdi. Gözünün nuruydu Rümeysa onun için. Ay ışığıydı kendini hapsettiği bu karanlık zindandaki tek umut ışığıydı o diğerlerinden farklıydı Rümeysa onda başka birşey vardı. Âşıktı ona. Hayatını değiştirmişti o.
Rümeysa uyanır. Mustafa'nın ona baktığını görür. Mustafa:
-Günaydın. Rümeysa:
-Günaydın Mustafa (Rümeysa kendine gelir) şey ben bağışlayın şehzadem.
Mustafa elini Rümeysa'nın yanağına götürür ve:
-Sen artık benim karımsın. Bana şehzadem demene lüzum yok. Rümeysa:
-Ben o hadiseyi güzel bir düş sanmıştım. Mustafa:
-O bir düş değildi Rümeysa'm. Lakin bir düş kadar güzeldi,der ve ....................
Rümeysa Mustafa'nın dairesinden çıkınca Ayşe'yi görür lakin görmemiş gibi yoluna devam eder. Ancak Ayşe kolundan tutup onu durdurur. Ayşe:
-Sen de herkes gibi unutulacaksın bir gün. Şehzademiz elbet seni de unutacak. Rümeysa:
-Bırak kolumu. Ayşe:
-Bırakmazsam ne olur? Rümeysa:
-Eşi ve şehzadelerinin annesi olucam dediğimde sadece bir köleydim. Şimdi ise gerçek bir sultanım. Ötesini sen düşün Ayşe,der ve gider. Ayşe Rümeysa'nın arkasından:
-Görücez yılan,der ve oradan uzaklaşır.
Rümeysa Mehmet'in yanına gider ve cariyeleri daireden gönderir. Mehmet'i beşikten alıp sedire oturur. Konuşur onunla:
-Mehmet'im hiçbir şey kolay olmayacak. Bunu az evvel gördüm. Lakin ben her daim senin yanında olucam hem senin hem de babanın. Hiç kimse size zarar veremeyecek. Buna müsaade etmem etmiycem. Vakti geldiğinde o tahta baban çıkmalı aslanım. Bu uğurda savaşmak zorundayız. Ben onun karısıyım. Sizi korumak için yapmayacağım hiçbir şey yok Mehmet.
Sedirden kalkar ve çocuğu beşiğe koyup o daireden çıkar. Onu bekleyen savaşın farkındadır artık. Bir tarafın selameti diğer tarafın felaketi olacaktır.................................................................