Aşkın Sonu: Mustafa & Rümeysa

Büyük Kavuşma

Eşkıyalardan biri Rümeysa'nın boğazına hançer dayar. Tam o esnada ağaçların arasından Mustafa çıkagelir. Yaklaşık olarak 5 dakikalık bir savaştan sonra bütün eşkıyalar öldü. Rümeysa ise çok korkmuştu. Mustafa Rümeysa'ya sarıldı ve onu sakinleştirdi. Daha sonra birlikte Amasya'ya geri döndüler. Yolda ablasıyla karşılaşan Rümeysa ona:
-Artık sen benim ablam değilsin. Sakın bir daha benim karşıma çıkma,der.
3 gün sonra/Amasya Sarayı
Ayşe Rümeysa'nın yaşadığı haberini duyunca öfkeden deliye döner. Hala kurtulamamıştır o yılandan. O saftan nasıl olsa kurtulurum diye düşünmektedir. Lakin artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Rümeysa bütün bunların hesabını soracak ve iyi kalpli davranmayacaktı artık. Herşey daha yeni başlıyordu aslında...
Mustafa ve Rümeysa saraya gelmişlerdir. Mahidevran Rümeysa'ya sarılır. Ayşe sinsice yaklaşır ve Rümeysa'ya:
-Geçmiş olsun. İyisin değil mi? Rümeysa:
-İyiyim ve bundan sonra hep iyi olucam. Ayşe:
-Çok sevindim.
Mustafa ve Mahidevran gider. Rümeysa Ayşe'nin kolundan tutar ve ona:
-Herşey daha yeni başlıyor. Sonuna dek savaşıcam ve sen kaybesiceksin. Ayşe:
-Hayaller iyidir Rümeysa senin gibileri ayakta tutar. Rümeysa:
-Dikkat et aynı hayaller senin hayal bile olamayacak düşüncelerini yakıp geçmesin,der ve gider. Ayşe:
-Yazık sana çok yazık...
Rümeysa oğlunun yanına gider. Onu kucağına alır ve sedire oturur. Ona:
-Sen benim en değerli varlığımsın. Senin için baban için sonuna dek savaşıcam önüme çıkan herkesle savaşıcam. Evet belki ben bu oyunun kurallarını bilmiyorum lakin onlar da kurallı bir oyun oynamıyorlar. Savaşta herşey mübahtır. Savaşman gerekirken savaşmazsan yok olursun. Ben bunu öğrendim bunu anladım. Bundan böyle hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Hadi uyu sen. Kapat gözlerini ve annenin her daim yanında olacağını olacağını unutma aslanım...
Rümeysa oğlunu beşiğine bıraktıktan sonra Mustafa'nın yanına gider Mustafa ona:
-Benim güzel kraliçem neden yaptın yaptın bunu bize? Rümeysa:
-Ne desen haklısın Mustafa. Lakin senin için yaptım daha fazla babanla aranıza girmek istemedim. Benim yüzümden bir kez daha aranız bozulacaktı buna tahammül edemedim. Mustafa:
-Yarın payitahta gidicem sen de benimle gel. Rümeysa:
-Ben mi? Mustafa:
-Evet. Böylelikle hünkarımızla da tanışmış olursunuz ve senin kim olduğunu başından geçenleri yaşadıklarını hepsini kendimiz anlatırız. O vakit herşey daha iyi olucak inan bana. Rümeysa:
-Benim sana olan itimadım sonsuz Mustafa. Sana olan aşkım gibi sonsuz lakin işe yarayacağından emin misin? Mustafa:
-Eminim lakin işe yaramazsa en azından biz üstümüze düşeni yapmış oluruz işimiz rahat olur. Rümeysa:
-Haklısın. Senin yanında neden ben bu kadar mutlu ve huzurluyum bilmiyorum lakin sen bana güç veriyorsun. Mustafa:
-Sen yokken ben de kayıpmışım meğer sen geldin ben var oldum. Sen yokken ben de yarımmışım meğer sen geldin ben tam oldum. Rümeysa:
-Seni kaybedersem ne yaparım ben? Mustafa:
-Elbet bir gün ayrılıcaz elbet bir gün olacak bu. Rümeysa:
-Seni kaybettiğim gün benim bu dünyaya kefenimle gömüldüğüm gündür,der ve gözlerinden yaşlar akar. Mustafa Rümeysa'nın gözünden akan yaşları siler ve;
-Öldüğüm vakit ağlama. Ölürken dudağımda Allah'ın şehadeti kalbimde de senin aşkın olacak.
Rümeysa ve Mustafa sarılırlar birbirlerine ve …………………………
Ertesi sabah
Ayşe dairesindedir ve Gülhan ile konuşurlar. Ayşe:
-Rümeysa'dan kurtulmak zorundayız. Gülhan:
-Sultanım Rümeysa Sultan şehzademizle birlikte payitahta gidicekmiş. Ayşe:
-Olamaz. Bu hatun bunun bedelini ödeyecek!!!
Mahidevran ve Rümeysa konuşuyorlardır. Rümeysa:
-Validem Sultan Süleyman ya kızarsa. Mahidevran:
-Neye kızacak? Oğlunun âşık olduğu kadınla tanışmasını istediği için mi kızacak? Rümeysa:
-Yani bizim nikahımız gizli bir şekilde oldu validem. Bu yüzden kızmasından korkuyorum. Mahidevran:
-Süleyman'ın aşka hürmeti vardır. Bu yüzden korkma ben de Mustafa da her daim yanında olucaz.
Hazırlıklar tamamlanmış. Mustafa,Rümeysa, Mahidevran ve Mehmet yola çıkmıştır …………………………………………………………