Aşkın Sonu: Mustafa & Rümeysa

Dilefruz Rümeysa Sultan

Topkapı Sarayı/İstanbul
Sultan Süleyman kararını vermişti. Amasya'ya gidecekti. Oğlunun hayatından endişe duyuyordu. Onu Hürrem Sultan ikna etmeye çalıştı:
-Süleyman senin oraya gitmen tehlikeli. Sultan Süleyman:
-Hürrem ben sadece bir cihan padişahı değilim aynı zamanda bir babayım. Hürrem:
-Madem öyle hep birlikte gidelim.
Amasya Sarayı
Sarayda herkes hüzünlüydü. Buruk bir heyecan vardı. Heyecanın sebebi Sultan Süleyman'ın gelmesiydi. Mahidevran ise sürekli ağlıyordu sessiz ve çaresizce... Rümeysa dimdik ayakta duruyordu yıkılmayan bir tek oydu zira Mustafa'nın iyileşeceğine emindi. Hazırlıklar tamamlanıyordu yavaş yavaş. Mahidevran'ın yanına gitti ve ona:
-Validem üzmeyin kendinizi. Mahidevran:
-Nasıl üzmem Rümeysa. Mustafa'm benim ilk gözağrım ilk evladım annelik duygusunu ilk onunla tattım ben ilk onu aldım kucağıma. Rümeysa:
-Anlıyorum validem lakin o iyileşecek inanıyorum buna. Yüce Rabbim onu bize bağışlayacak. Mahidevran:
-Sen iyice bu sarayın Dilefruz'u oldun. Rümeysa gülümser.
Bir müddet sonra hekim gelir. Rümeysa hekime içeriye girmek istediğini söyler hekim kısa bir süre için izin verir. Rümeysa Mustafa'nın yattığı yatağın köşesine oturur. Kocasının elini tutar ve ona:
-Bak ne hale geldim sen yokken. Ağlamadım belki lakin içimdeki korkuyu gizleyemiyorum Mustafa. Validene senin iyileşeceğini söylerken çok korktum sana birşey olacak diye. Olmayacak değil mi Mustafa olmayacak? Tam o sırada Şehzade Mustafa:
-Rümeysa... yavaş yavaş gözlerini açar. Rümeysa:
-Allah'ım sana şükürler olsun. Onu bize bağışladın. Hekim efendi!!!
Hekim içeriye girer:
-Sultanım siz dışarıya çıkın lütfen. Rümeysa dışarıya çıkar.
Şehzade Mustafa'nın istifra etmesini sağlarlar. Böylelikle zehir etkisini kaybeder. Hekim Mahidevran ve Rümeysa'ya herşeyin yoluna girdiğini Mustafa'nın iyi olduğunu söyler.