Aşkın Sonu: Mustafa & Rümeysa

Ayşe Sultan

Artık Rümeysa yalnız değildi. Yanında Raziye Sultan vardı Ayşe
Sultan'a karşı artık daha güçlüydü. Ancak bu ittifaka gerek kalmayacak Ayşe kendiliğinden tarih olacaktı.
Sarayda telaşlı bir hava vardı. Rümeysa Yasemin'e:
-Ne oluyor? Neden bu telaş? Yasemin:
-Ayşe Sultan ölüyor sultanım.
Rümeysa şaşırmıştı. Üzülünce mi yoksa sevinince mi daha iyi olacaktı bilmiyordu bu konuda kararsızdı. Bir kaç saat sonra olan olmuş ve Ayşe ölmüştü. Rümeysa üzülmüştü lakin Ayşe için değil düşmanlarına acımaması gerektiğini daha çocukken kader öğretmişti ona Nergisşah'a üzülmüştü Rümeysa. Bir arkadaş gibilerdi onunla hiç söyleyememişti lakin çok sevmişti Rümeysa Nergisşah'ı. Dairesine gitti Nergisşah'ı ağlarken görünce içi acıdı.
Yanına gitti ve ona:
-Üzülme birtanem. Ne olur daha fazla ağlama. Nergisşah:
-Annemi istiyorum ben. Rümeysa:
-Biliyorum canın yanıyor lakin Ayşe artık yok.(Nergisşah elleriyle kulaklarını kapatır.) Ben her daim senin yanında olucam. Hiçbir vakit gitmiycem. Ağlama lütfen. Nergisşah:
-İstemiyorum,der ve koşarak çıkar. Tam o esnada Raziye Sultan içeriye girer. Nergisşah'ı durdurmak ister fakat yapamaz. Rümeysa'nın gözünden yaşlar akar. Raziye Rümeysa'nın yanına gider. Rümeysa'ya sarılır.
2 gün sonra
Mustafa kızının yanına gider lakin Nergisşah onunla konuşmaz bunun üzerine Rümeysa Nergisşah'la bir kez daha konuşmaya karar verir. Yanına gider lakin Nergisşah onunla da konuşmaz bu sefer Rümeysa:
-Bana bak küçük hanım artık üzülmeyeceksin. Üzülmek yasak bundan sonra sana ağlamak yok. Bir gün ağlarsan üzülürsen ben de seninle bir daha konuşmam karar senin. Nergisşah biraz bekler Rümeysa gitmek için ayağa kalktığında:
-Neden geldin? Rümeysa:
-Senin annen olmak istiyorum Nergisşah tabi sen de istersen evet belki annen senin için daha kıymetli lakin sen de benim biricik kızımsın. Üzülmene katlanamıyorum. Nergisşah herkesi şaşırtıp duyduğu an cevap verir:
-Tamam validem. Rümeysa'nın yüzünde koca bir gülümseme oluşur ve:
-Anlaştık güzel kızım benim.
Ardından Mustafa'nın yanına gider. Mustafa da kızı için endişelenmektedir. Rümeysa:
-Endişelenmene lüzum yok. Sen de kabul edersen Nergisşah'ın artık bir annesi var. Mustafa:
-Rümeysa ne diyorsun sen? Rümeysa:
-Nergisşah'la konuştum annen olmak istiyorum dedim o da kabul etti. Peki ya sen kızdın mı? Mustafa:
-Sen benim oğlumun annesisin anlaşılan o ki bundan böyle evlatlarımın annesi olacaksın,der. Rümeysa gülümser.
Daha sonra olanları Mahidevran Sultan'a da anlatır ancak o da karşı çıkmaz:
-Rümeysa benim güzel gelinim sen çok iyi bir annesin. Rümeysa:
-Siz benden çok daha iyi bir annesinin validen. Ben annelik hakkında ne biliyorsam sizden öğrendim.
Mahidevran ve Rümeysa birbirlerine sarılırlar.…………………………