İRİS

"Mâni Olana Yol Orada"

Keyifli okumalar... ♥♥

Hani zaman her şeyin üstesinden gelir derler ya sonuna kadar inanın o söze. Bundan bir hafta öncesine kadar ne haldeydik de şimdi ne haldeyiz ? Her şey değişti, değişiyor ve değişecek. O yüzden anı yaşayın.

Değişmeyen tek şey değişimin ta kendisidir.

"Seni seviyorum adamım."dediğimde yaklaştı ve burnumun üstünden, burun kemerimden öptü. Sonra uzun bir iç çekişle geri çekildi.

"Hadi git annen kızmasın. Eve girdiğinde sıcak bir duş al, bacağındaki ağrılar geçer."dedi. Sonra tam kapıdan çıktığımda baktı bana ve , "Annene de selam söyle benden."dedi gülerek. Dalga geçiyordu uyuz.

Apartmana gelip zile bastığımda geri dönüp arkama baktım. Hala orada duruyordu. Camı açmış sonuna kadar ve bir kolu dışarda beni gözlüyordu. Ufaktan gülümseyerek ona girdim apartmana. Halsiz ve yorgun adımlarla eve girdim sonra da hemen mutfak camına koştum. Mutfak camı dışarıya bakan pencereydi ve oradan Tolga'ya baktım. Hala oradaydı. Camdan baktığımı görünce kafasını eğdi ve camı kapatıp arabayı çalıştırdı sonra da gitti. Benim camdan bakmamı mı bekliyordu ki şimdi o?

Dediğini yapıp yemek yedikten sonra sıcak duşa girdim. Daha anneme söylememiştim ama söylesemiydim ki? Kızardı başta ama sonra onaylamasa bile gelir konuşurdu benimle. Biliyordum.
Duştan çıkıp giyindikten sonra annemin yanına geçtim.  Teyzemle oturmuş meyve yerken izledikleri dizi hakkında yorum yapıyorlardı. Saçımı hemen taramaya üşendiğim için havluyla sardım. Sırf kurutmaya üşendiğim için evin içinde bu şekilde iki saat sadrazam gibi gezebilirdim. O halimle televizyonu kapatıp kenarlarındaki tekli koltuğa oturdum ve ciddi bir şekle büründüm.

"Size önemli bir şey anlatmam lazım benim."

"Hayırdır Güneş sevgili mi edindin annem?"diyerek bana döndü annem.

"Hı-hı."

"Kim Tolga mı?"diyen teyzeme bir bakış attım.

"Hı-hı. Ya siz nereden anladınız hemen be?"

"Bana bak kaç yaş büyük o senden?"Sorumu es geçerek böyle bir soru sordu annem.  Elimle 'beş' yaparak gösterdim. "Senden de büyükmüş ha. Amacı farklı olmasın kız bunun!"dedi büyük bir hışımla ve teyzeme döndü. Teyzem de ona katılınca ikisi de benden açıklama bekledi.

"O öyle birisi değil ki. Onu tanımıyorsunuz bile. Tolga çocuk değil, adam." Böyle bir yakıştırma yapmaları sinirime dokunmuştu.

"İyi hadi bakalım. Hayırlı olsun."Teyzem hemen ikna olmuştu. Fazla kurcalamamıştı.

"Bak Güneş, sana güveniyorum. Sen nerede duracağını bilirsin. Hele ki bir yanlış hareketinizi yakalarsam işte o zaman çekeceğiniz var benden. İleri gitmesine sakın ha müsaade etme! Ayrıca derslerin onun yüzünden falan da düşmesin." Annem vurdu ve gol oldu.

"Anne okul bitti ya zaten."

"Sus, git yat yorulmuşsun zaten." Sesimi çıkarmadan gittim odaya. Uyumam için gitmemi söylememişti, söylemişti çünkü kızmıştı hafiften ve o an beni görmek istemiyordu. Bende artık bunu anlıyordum ve pek de takmıyordum. Çünkü bu odaya gönderme mevzusu genellikle ben haklı olduğumda olan bir şeydi.

Saçımı taramak için yatağın üstüne oturduğum sırada telefonum çaldı. O bilindik melodi kulaklarımı doldururken kimin olduğuna baktım ve sonra da saate baktım. Saat dokuza geliyordu ve arayan kişi Kaya Can'dı. Bir şey mi olmuştu acaba?