Because I love you Stupid

Part 1

Ήταν Παρασκευή μεσημέρι και καθόμουν στο δωμάτιό μου βλέπωντας Vampire Diaries στον υπολογιστή μου και απολαμβάνοντας τα αγαπημένα μου μπισκότα, Oreos! "Μπαίνω!" είπε η μαμά μου και άνοιξε την πόρτα.

-Τι έγινε;

-Μα καλά Άβα ακόμα δεν ντύθηκες;

-Όχου!

Ναι ξέρω τι όνομα είναι το Άβα είναι από το Αυγερινή, το ίδιο με εσάς σκέφτομαι. Τι στο καλό είχαν οι γονείς μου στο κεφάλι τους.

-Άβα ντύσου πρέπει να φύγουμε για το αεδρόμιο.

-Μα γιατί πρέπει να έρθω και εγώ;

-Θα πάμε όλοι μαζί να πάρουμε τον Άλεξ. Τα είπαμε αυτά, ντύσου!

Με τα πολλά πολλά ντύθηκα και αρχίσαμε για το αεροδρόμιο. Για όσους αναρωτιέστε ο Άλεξείναι ο γιός μιας φίλης της μαμάς μου που... Πέθανε πριν 2 μήνες και τώρα ο γίος της θα έρθει να μείνει μαζί μας στην Αθήνα. Πάμε να τον πάρουμε από το αεροδρόμιο έρχεται από την Θεσσαλονίκη. Δεν έχω και τις καλύτερες εμπειρίες μαζί του, από τότε που είμασταν μικρά μαλώναμε δεν τον αντέχω είναι πολύ σπαστικός. Τώρα πρέπει να είναι γύρω στα δεκαεφτά, πέντε μήνες μεγαλύτερους από εμένα και σίγουρα θα μου το κοπανάει και θα μου κάνει τον έξυπνο.

-Άβα! Άβα με ακούς παιδάκι μου;

-Τι;

-Έλα φτάσαμε!

Χάθηκα στις σκέψεις μου και δεν κατάλαβα ότι φτάσαμε στο αεροδρόμιο. Πρακτικά με έσυρε έξω από το αυτοκίνητο και πήγαμε να τον βρούμε. Τελευταία φορά τον είδα πριν 2 χρόνια, ο ίδιος βλάκας θα είναι σίγουρα. Περιμέναμε τουλάχιστον ένα δεκάλεπτο χωρίς να έχει έρθει κανείς, έτσι και εγώ πήγα μέχρι το κατάστημα που είχε για να πάρω ένα μπουκάλι νερό. Στέγνωσε ο λαιμός μου περιμένοντας τον "Βασιλιά Άλεξ". Χριστέ μου.

Μάλιστα ήρθε. "Αυτός είν--αι ο Άλεξ;" είπα ψυθιριστά καθώς αντίκρισα τον κούκλο που μιλούσε με τους γονείς μου. Αυτός δεν έχει καμία σχέση με αυτό το αγόρι που είδα πριν δύο χρόνια. Γύρω στο 1,85 με 1,90 με μαύρα μαλλιά ήταν σαν θ--

-Άβα! Έλα παιδί μου τι κοιτάς.

-Έρχομαι.

Με είδαν να τους καρφώνω; Όχι ρε γαμώτο μου. Πήγα προς το μέρος τους προσπαθώντας να μην δίξω πόσο νευρική ήμουν. Ήταν κούκλος. "Άλεξαπό εδώ η Άβα, νομίζω την θυμάσε." είπε η μαμά μου και με σκούντηξε. "Γεια σου Άβα." είπε και χαμογέλασε πλατιά, άχου μωρέ! "Γεια." είπα και κοίταξα μακριά, προσπάθησα να μην του δώσω σημασία αλλά δεν μπορώ αυτά τα καστανά μάτια είναι κόλαση.