Because I love you Stupid

Part 17

--Χρύσα P.O.V--

Μπράβο! Είμαι χαζή πολύ χαζή! Χθες έφυγα άρων άρων από το σπίτι της Άβα τουλάχιστον φάνηκε σαν καλός λόγος. "Γαμώτο το κινητό μου", με τρόμαξε το σήκωσα και ήταν η Άβα.

-Έλα αγάπη!

-Έλα θα περάσεις από εδώ;

-Εεεε... Δεν ξέρω έχω δουλειές..!

-Μην ανυσηχείς ο Άλεξ φεύγει, έλα.

-Καλά είμαι εκεί σε δέκα.

Φεύγει ο Άλεξ... Εσένα πως σε αντιμετοπίζω; Έβαλα μια ζακέτα, τα αθλητικά μου με το στομάχι μου να σφύγγεται πήγα σπίτι της. Έκανα πρόβα αυτά που θα έλεγα, γαμώτο είναι πολύ δύσκολο! "Δεν έφτεγα εγώ... Συμβαίνουν αυτά... Αλλά θα είναι κρυφό... Μπλα μπλα μπλα... Ναι το έχω! είπα και ανέβηκα τα σκαλία μα πριν προλάβω να χτυπήσω κάποιος άλλος άνοιξε την πόρτα. "Χρύσα γεια." άκουσα τον Άλεξ να λέει και κοκάλωσα. "Εγώ φεύγω η Άβα είναι πάνω." είπε και εγώ χαμογέλασα νευρικά. Εκείνς βγήκε για να περάσω και κατέβηκε τα σκαλιά.

-Χρύσα.

-Ναι;

-Σόρρυ γαι εχθές δεν ήθελα να--

-Όχι όχι δικό μου το λάθος.

-Όχι εγώ έφτεγα!

Α-Χρύσα εσύ είσαι;

Άκουσα την Άβα να με φωνάζει από πάνω. "Ναι έρχομαι!" φώναξα και γύρισε ξανά στον Άλεξ.

-Πρέπει να φύγω.

-Κάτσε--

-Αντίο!

Είπα και έκλεισα την πόρτα με δύναμη, πήρα μερικές βαθιές ανάσες και γέμισα το μυαλό μου θετικές σκέψεις. "Θα τα καταφέρω είμαι δυνατή!" μονολογούσα καθώς ανέβαινα της σκάλες προς το δωμάτιο της Άβα. Μπήκα μέσα και την βρήκα να κάθεται στο γραφείο της, έκλεισα την πόρτα πίσω μου και εκείνη μου χαμογέλασε. Πως θα της το κάνω αυτό ρε φίλε, κοίτα αυτό το χαμόγελο; Πως το σκοτώνουμε αυτό;

-Άβα έχω να σου πω κάτι.

-Θα μου πεις απλά θέλω να σου δείξω κάτι πρώτα.

-Είναι σημαντικό.

-Και το δικό μου.

-Όχι δεν καταλαβαίνεις...

-Θα μου πεις σε λίγο κοίτα.

-Όχι Άβα τώρα μετά δεν θα έχω το κουράγιο.

-Κάτσε παιδί λιγάκ--

-Είμαι ερωτευμένη με τον Άλεξ.