Because I love you Stupid

Part 11

--3 Μέρες αργότερα--

Τα πράγματα έχουν μπερδευτεί... Όσο τον βλέπω κάθε μέρα, μου δημιουργεί μεγαλύτερα ερωτηματικά. Με αυτή εδώ να μένει δεν το μπορώ. Νιώθω πολύ αμήχανα μπροστά του χάνω τα λόγια μου και συνέχεια φέρομαι περίεργα μπροστά στην κοπέλα του, την αρραβωνιάρα του τρομάρα μας. Εκείνη είναι δύο χρόνια μεγαλύτερή μας έχει κλείσει τα είκοσι, ο Άλεξ έχει γεννέθλια αύριο κλείνει τα 18. Θυμάμαι τα σχέδια που κάναμε για τα γεννέθλιά μας, πρώτα για εκείνου και μετά από πέντε μήνες ήταν τα δικά μου. Τώρα όμως θα τα περάσει με άλλη αγκαλιά.

--Flashback--

-Έλα βρε Άλεξ.

-Ξέρεις πως μου αρέσει!

Είπε και συνέχισε να με γαργαλάει και να με φιλάει στα μάγουλα.

-Άβα.

-Ναι;

Σταμάτησε και με πήρε να κάτσω πάνω του. Μου έπιασε το χέρι και πέρασε τα μαλλιά μου πίσω από το αυτί μου.

-Θέλω να σου πω κάτι.

-Είσαι καλά;

-Ναι. Είμαι υπέροχα.

-Τότε;

-Θα με παντρευτείς;

-Πας καλά παιδί μου;

Είπα και γέλασα καθώς πέρασα τα χέρια μου γύρω από το λαιμό του.

-Δεν εννοώ τώρα, αλλά μια μέρα... Θες να με παντρευτείς, να ζήσεις για πάντα μαζί μου;

-Ναι.

-Αλήθεια;

-Ναι.

Πήρε ένα χαζοχαρούμενο χαμόγελο και πέσαμε και οι δύο στο κρεβάτι γελώντας.

--End of Flashback--

Λίγο καιρό πριν με αφήσει μου το είχε πει αυτό... Κάθε μέρα παίζω στο μυαλό μου όλες τις συζητήσεις και όλες τις στιγμές που είχαμε μαζί. Αυτό που είχαμε ήταν κάτι που δεν είχα ξανανιώσει. Από την στιγμή που γύρισε όμως κάθομαι όλη μέρα στο δωμάτιό μου, σχεδόν κάθε μέρα έρχεται και η Χρύσα και κάθεται μαζί μου για ώρες.

[...]

Σήμερα είναι τα γεννέθλια του Άλεξ, εχθές μου είπε πως θα κάνει ένα μικρό πάρτι στο σπίτι και θα καλέσει την παρέα. Την παρέα μου, που εγώ-- Τέλος πάντων. Του υποσχέθηκα θα πάω αλλά δεν θέλω να δω τα μούτρα αυτής της τύπισας. Δεν την χονεύω καθόλου την φάτσα της είναι ξυνή, μόνο στον Άλεξ φέρεται καλά. Οι άλλοι έχουν έρθει είναι κάτω εγώ κάθομαι πάνω στο δωμάτιό με την Χρύσα, δεν έχω τελικά το κουράγιο να κατέβω τον τελευταίο καιρό έχουμε γίνει ένα με το κρεβάτι. "Να μπω;" άκουσαμε τον Άλεξ να λέει καθώς χτύπησε την πόρτα. "Μπες." είπε η Χρύσα και με κοίταξε. "Εγώ πάω, θα σε περιμένω κάτω Άβα." ξαναείπε και μας άφησε μόνους μας.