Because I love you Stupid

Part 28

--Άβα P.O.V—

"Kοίτα Άβα... Έχω κάτι σημαντικό να πω! Δεν ξέρω πως θα το πάρεις αλλά πρέπει να στο πω!" είπε η Χρύσα ενώ κουνούσε τα χέρια της δεξιά και αριστερά.

"Είσαι ερωτευμένη με τον Όλιβερ." Είπα και έμεινε να με κοιτάω.

"Ν-Ναι! Πως το κατάλαβες;"

"Χρύσα, αν δεν το ήξερα εγώ... Τότε ποιος; Και ξέρω ότι ήταν και εδώ!"

"Με παρακολουθείς;"

"Τι λες μαρή; Δεν θέλει να είσαι και ο Σέρλοκ Χολμς για να το καταλάβεις!"

"Τότε πως;"

"Από την ώρα που μπήκα χαμογελάς σας σπαστικό. Μυρίζει ο ένας τόνος άρωμα που βάζει και έχει πάνω στο τραπέζι τις αγαπημένες σου σοκολάτες που αμφιβάλω ότι πήρες εσύ!"

Με κοιτούσε σαν να ήμουν από άλλο πλανήτη.

"Και αυτός ενδιαφέρεται;" ρώτησα και εκείνη μου χαμογέλασε πονηρά.

"Οοοο... Ενδιαφέρεται λοιπόν!" είπα και αρχίσαμε να γελάμε.

Αφού μου εξήγησε πως έχει το πράγμα η αλήθεια είναι ότι ανακουφίστηκα καθώς έμαθα πως δεν ένδιαφέρεται για τον Άλεξ πλέον, αυτό θα ηρεμίσει τα πράγματα. Ντάξει μπορεί να είναι κουλό αλλά που θα πάει θα το συνηθήσουμε, δεν είναι και τόσο ίδιοι πια. Με τον καιρό θα εμφανίζονται και άλλες αλλαγές. Αυτό που μένει είναι να συγχωρέσει και ο Άλεξ τον Όλιβερ.

Περάσαμε όλη την υπόλοιπη μέρα στον καναπέ χασκογελώντας και βλέπωντας βλακείες στην τηεόραση. Γύρω στις εννιά καληνύχτησα την Χρύσα και πήρα τον δρόμο για το σπίτι, το αυτοκίνητο του πατέρα μου ήταν παρακαρισένο στο γκαραζ οπότε είχαν γυρίσει.

Αμέσως έβγαλα τα παπούτσια μου και έτρεξα στο δωμάτιο μου πιστέυοντας ότι θα βρω τον Άλεξ. Αλλά δεν ήταν εκεί, παραξενεμένη πήγα στο δικό του δωμάτιο και τον βρήκα να κάθεται στο γραφείο του και να κοιτάει κάτι στον υπολογιστή. Διάβαζε κάποιο άρθο με μανία και δεν κατάλαβε ότι μπήκα, ήσιχα πήγα από πίσω του και του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο εκέινος πετάχτηκε και έκλεισε γρήγορα το καπάκι του λάπτοπ.

-Γύρισες!

-Ναι γύρισα, εσύ είσαι ώρα εδώ;

-Ε; Ναι.

-Τι είπατε με τον πατέρα μου;

-Διάφορα.

-Για πες.

-Ε είναι αντρικά τώρα τι να τα ακούσεις.

-Καλά τότε.

Είπα και έκατσα στα πόδια του, πέρασα τα χέρια μου γύρω του και άρχισα να τον φιλάω απαλά στα μάγουλα και ύστερα στο λαιμό. Στην αρχή έδειχνε να το απολαμβένει καθώς είχε και τα δικά του χέρια περασμένα γύρω μου μα γρήγορα τραβήχτηκε και αναγκάστηκα να σηκωθώ όρθια.

-Έγινε κάτι;

-Τι να γίνει;

-Κάτι έπαθες!

-Δεν έπαθα τίποτα, μια χαρά είμαι.

-Τότε γιατί με άφησες

-Σορρυ... Δ-Δεν έχω πολύ όρεξη τώρα, είναι και οι γονείς σου εδώ!

-Ε καλά δεν θα είναι και η πρώτη φορά.

-Δεν γίνεται τώρα είπα!

-Καλά ντε ήρεμα, μην φωνάζεις. Να κάτσω μαζί σου;

-Κ-Κάτσε.

Ξάπλωσα στο κρεβάτι του ενώ εκείνος γύρισε στον υπολογιστή του μην αφήνωντας με να δω. Σιγά σιγά με πήρε ο ύπνςο χωρίες να το καταλάβω.

[...]

Αργότερα το ίδιο βράδυ ξύπνησα και έβγαλα το κινητό μου από την τσέπη μου. Ήταν σκοτεινά μέσα στο δωμάτιο και ο Άλεξ έλειπε απ' το πλάι μου. "Tρεις;" μουρμούρησα καθώς κοίταξα την ώρα, σηκώθηκα και κατέβηκα στην κουζίνα. Επικρατούσε ησιχία στο σπίτι, στο σαλόνι βρήκα τον Άλεξ να κάθεται στον καναπέ με το κινητό του.

----------------------------

Kαι συνεχίζουμε!

Πως σας φαίνεται; Καλά πάει;

...

Τι θα γίνει με το όλο θέμα; Ή μάλλον θέματα καθώς φαίνεται να πρόκυψε και κάτι καινούριο.

Τα λέμε στο επόμενο αι μην ξεχάσετε να μου αφήσετε σχόλια.