Part 22

580 87 9
                                    


--Χρύσα P.O.V--

Δεν μπορούσα να το αφήσω αυτό άλλο έτσι, με βάρενε το υποσυνείδητό μου. Ήταν απαίσιο αυτό που έκανα, ποιος ξέρει ότι δεν θα συνέχιζα αν δεν αποκαλυόταν...

-Άβα θέλω να μιλήσουμε!

-Και εγώ. Πάμε μέσα;

-Πάμα...

Μπήκαμε μέσα και κυριαρχούσε απόλυτη ησυχία, που είναι περίεργο για το σπίτι τους καθώς πάντα κάτι γίνεται. Άφησα την τσάντα μου και έκατσε στον καναπέ μαζί με την Άβα.

-Χρύσα μου είμαι απαίσια.

-Δεν είσαι... Μπορώ να αρχίσω όμως εγώ;

-Όχι άσε με αυτή την φορά! Εγώ θα σου πω τον πόνο μου πρώτα.

-Κ-Καλά...

-Ο Τσάρλυ... Γύρισε και του τα είπα όλα, του ράγισα την καρδιά.

-Ωρέ... Και τώρα;

-Θα φύγει για Παρίσι, είχε σχεδιάσει να πάμε να μείνουμε μαζί...

-Άχου βρε φιλενάδα.

-Είδες το δικό μου πρόλημα είναι μεγαλύτερο από το δικό σου!

-Αμφιβάλω...

Είπα ψυθιριστά καθώς απομακρύνθηκα από την αγκαλιά της. Πήρα μια βαθιά ανάσα και σταύρωσα τα χέρια μου στα πόδια μου, η Άβα με κοιτούσε καλά καλά περιμένωντας μ να αρχίσω.

-Κοίτα... Μία εβδομάδα πριν περίπου και πριν μάθουμε για τον Όλιβερ. Ή μάλλον την μέρα πριν από αυτό που ήρθατε σπίτι μου έγινε κάτι.

-Σαν τι έγινε; Σε απείλησε!

-Όχι όχι... Καμία σχέση.

-Σε πείραξε;

-Δεν είναι αυτό.

-Τότε τι; Σου την έπεσε.

-Όχι όχ-- Ε; Βασικά ναι αυτό έγινε!

-Καημένη μου, πρέπει να μπερδεύτηκες πολύ.

Την κοιτούσα σαστισμένη καθώς δεν περίμενα να το πάρει τόσο ψύχραιμα.

-Ναι μπερδεύτηκα...

-Χαίρομαι που το είπες.

-Α, χαίρομαι που το πήρες τόσο καλά γιατί δεν το έκανα επίτειδες.

-Ποιό;

-Που φασώθηκα μαζί του.

Έμεινε, πάγωσε... Δεν το κατάλαβε, περίμενε να κάνω ότι θα έκανε και εκείνη στην θέση μου. Να το αποφύγω να μην ενδώσω, αλλά εγώ... Όχι πρέπει να είμαι ξεροκέφαλη εγώ!

Because I love you StupidWhere stories live. Discover now