Όταν με πήρε η Χρύσα και μου είεπ τι έγινε έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου. Χωρίς να πω τίποτα σε κανένα έφυγα για το σπίτι που ευτυχώς ήταν κοντά και ανέβηκα πανω στον όροφο. Η μαμά ήταν λυπόθημη και η γιαγιά με την Χρύσα να προσπαθούν απελπισμένα να την ξυπνήσουν. "Άβα άνοιξε! Εγώ είμαι, σε παρακαλώ!" είπα και εκείνη σταμάτησε να κλαίει. Άκουσα την πόρτα τα ξεκλειδώνει, η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει. Αν είχε πληγώσει τον εαυτό της εξετίας μου δεν θα μου το συγχωρούσα ποτέ, άνοιξε σιγά σιγά την πόρτα και την είδα. Αμέσως την έπιασα και την έσφυξα στην αγκαλιά μου κλαίγοντας, έκατσα κάτω και με αγκάλια σε και εκείνη. "Μην το ξανακάνεις αυτό με ακούς! Μην τολμήσεις να ξαναπληγώσεις τον εαυτό σου! Δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς εσένα..."είπα καθώς δάκρυα γέμιζαν το φόρεμά της. "Σ'αγαπάω!" είπα και την φίλησα εκείνη πέρασε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου και με τράβηξε κοντά της, άρχισε να κλαίει πάλι.
-Μην κλαίς σε παρακαλώ.
-Δεν κλαίω από στεναψώρια τώρα.
-Δεν θα μπορούσα να ζήσω έτσι.
-Τώρα που ξέρω ότι με αγαπάς δεν πειράζει.
-Τι;
Όταν το είπε αυτό πάγωσα, η Χρύσα βγήκε από το δωμάτιο και άρχισε να φωνάζει. Το πάτωμα όπως και το πουκάμισό μου είχαν γεμίσει με αίμα. Στην χαρά μου που την είδα να αναπνέει δεν παρατήρησα τα κοψίματα στα χέρια της, αμέσως καλέσαμε ασθενοφώρο και φύγαμε για το νοσοκομείο.
[...]
Εγώ με την Χρύσα περιμέναμε έξω από το δωμάτιο υπομονετικά για κάποιον γιαρτό να μας ενημερώσει. "Alex! What the hell are you doing here?" άκουσα την Ταμάρα να μου φωνάζει και να με πλησιάζει εξαγριωμένα.
-I was waiting for you at the church but you never showed up.
-Tamara wait. Ava is here.
-And? I don't care, we were supposed to be married now!
-Don't you get it? I have to be here for her!
-But she is nothing to you.
-I love her.
Και εκεί ήταν που μου έχωσε ένα γερό χαστούκι. "Go to hell!" φώναξε και έφυγε από κοντά μας.
[...]
Αργότερα την ίδια μέρα μας φώναξε ο γιατρός μέσα για να την δούμε, ήμουν τόσο ανακουφισμένος που ήταν καλά. Έτρεξα στο κρεβάτι και της έπιασα απαλά το χέρι."Γιατί αγάπη μου;" Την ρώτησα και εκείνη μου χαμογέλασε.
-Γιατί δεν μπορούσα να είμαι χωρίς εσένα.
-Ακόμα και έτσι δεν θα έπρεπε να κάνεις τέτοια μικρή μου.
-Μικρή σου... Είμαι η μικρή σου;
-Για πάντα. Τώρα δεν πρόκειτε να σε ξαναφήσω.
Με τα λεφτά μόνο να δούμε τι θα κάνουμε και εμένα δεν με νοιάζουν για εκείνους. Όταν συνήλθε λίγο κάθησα και τις εξήγησα πως είχαν τα πράγματα, περίμενα να θυμώσει μα εκείνη χάρηκε. "Γιατί γελάς; Αφού όλα αυτά που έκανα..." είπα και εκείνη μου έσφυξε το χέρι "Ξέρω ότι πάντα με αγαπούσες και τόσο καιρό που έλειπες δεν ήμουν μόνο εγώ που σε σκεφτόμουν αλλά με σκεφτόσουν και εσύ.".
Μετά από κάποια ώρα ήρθαν και οι υπόλοιποι, οι γονείς της και η Χρύσα. Όλοι ήταν επιτέλους ανακουφισμένοι ξέρωντας ότι η Άβα είναι καλά. Τώρα άντε να τους εξηγήσουμε γιατί έγινε όλο αυτό. Θα με θέλουν ακόμα ή θα με διώξουν; Εκεί θα έχουμε πρόβλημα.
------------------------------------------
Γεια! Αυτό είναι μισό κεφάλαιο ας πούμε διότι δεν είναι πολύ μεγάλο αλλά είδατε ανέβασα 3 μαζί!
Από ότι είδατε, δεν πέθανε δεν θα άντεχα να το κάνω αυτό. Και όπως σας υποσχέθηκα πάπαλα η μαϊμου! Χεχε.
Είναι ξανά μαζί, μετά από τόσες δυσκολίες αλλά μαζί ξανά!
Αλλά υπάρχουν και άλλα εμπόδια που πρέπει να περάσουν. Τα οικονομικα, τις αντιδράσεις των γονιών της τώρα που έμαθαν την αλήθεια και κυριότερα... Θα πει η Άβα στον Άλεξ για το μωρό που έχασε;
Τα λέμε!
Θα περιμένω τα σχόλιά σας! Χρειάζομαι για μια ακόμα φορά βοήθεια δεν μπορώ να αποφασίσω για παρακάτω!😭😭😭😭
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
