Because I love you Stupid

Part 6

--Άλεξ P.O.V--

"Δεν πάει άλλο!" της φώναξα, δεν αντέχω να την βλέπω να κλαίει. Ή τώρα ή ποτέ αυτή είναι η ευκαιρία μου! Της έπιασα τα χέρια και την φίλησα, δεν με ένοιαζε αν θα με έδιωχνε, θα με μισούσε ή δεν θα ήθελε να με ξαναδεί. Εγώ θα την αγαπώ ότι και να γίνει και πρέπει να το μάθει. Τα χείλη της ήταν απαλά δεν χόρταινα να τα φιλάω, δεν έδειξε να αντιστέκεται. Της άφησα τα χέρια και σταμάτησα το φιλί μας, για λίγα δευτερόλεπτα στην κοίταξα και ύστερα την τράβηξα κοντά μου παρασέρνωντάς την σε ένα ακόμα φιλί. Την ένιωσα να χαμογελάει... Μπορεί αυτό να σημαίνει πως νιώθει το ίδιο με εμένα; Μπορεί να ακούγεται λίγο κουλό, άκυρο, κλισέ πες το όπως θες αλλά τις πεταλούδες τις ένιωθα στο στομάχι μου... Για μια ακόμα φορά την άφησα και την κοίταξα. "Τώρα ξέρεις πως νιώθω;" της είπα αλλά εκείνη δεν μίλησε είχε μείνει να με κοιτάει. "Άβα μου έχεις γίνει έμοννη ιδέα δεν ξέρω πως να στο εξηγήσω αλλά δεν μπορώ να σε βγάλω από το κεφάλι μου." πάλι δεν μίλησε έτσι συνέχισα "Ξέρω πως μπορεί να σου είναι λίγο ξαφνικό και πως πρακτικά είμαστε αδέλφια τώρα... Μα είμαι ερωτευμένος μαζί σου. Όταν σε είδα εχθές με τον Κώστα η καρδιά μου έσπασε σε χίλια κομμάτια." εκείνη δεν μιλούσε... Γιατί δεν μιλας;

--Άβα P.O.V--

Μόνο τα κλάματα δεν είχα βάλει όσο τα έλεγε όλα αυτά... Είναι αλήθεια όλο αυτό που ζω; Σοβαρά τώρα, ο Άλεξ μόλις μου εξομολογήθηκε τα συναισθήματά του για εμένα; "Άλεξ δεν ξέρω τι να πω... Δεν πίστευα ποτέ πως θα μπορούσες να ανταποδώσεις το αίσθημα που είχα για εσένα!" είπα και εκείνος μου χαμογέλασε.

-Δεν ξέρεις πόσο καιρό περίμενα για αυτή την στιγμή...

-Και εγώ το ίδιο!

-Σ'αγαπώ πολύ μικρή μου.

-Κι εγώ.

-Και τώρα;

-Και τώρα τι;

-Είμαστε μαζί ή όχι; Θα γίνεις το κορίτσι μου;

-Ναι! Ναι ναι ναι!

Είπα και έπεσα στην αγκαλιά του. Αυτό ήταν κάτι το απίστευτο δεν θα φανταζόμουν ότι θα μπορούσε να γίνει ποτέ κάτι τέτοιο. Ο Άλεξ ερωτευμένος μαζί μου, για εμένα μιλούσε τόσο καιρό. Ξαπλώσαμε και πέσαμε πάλι για ύπνο αυτή την φορά όμως, ο ένας στην αγκαλιά του άλλου..!

Μας πήρε ο ύπνος και όταν ξύπνησα είχε πάει 11. Με όλα αυτά το ξέχασα τελείως, η μαμά! Δεν έμαθα τι έπαθε, πετάχτηκα από το κρεβάτι και κατέβηκα στην κουζίνα. Άρπαξα τον τηλέφωνο και πήρα τον μπαμπά μου. Στην αρχή δεν το σήκωνε και αυτό με τρόμαξε ώσπου το σήκωσε.