--Μηνύματα Χρύσα & Άβα—
Χ- Τι έγινε με τον Άλεξ και του μιλάς έτσι;
Α- Και καθόλου δεν θα έπρεπε να του μιλάω!
Χ- Γιατί;
Α- Δεν με θέλει καθόλου.
Χ- Δεν τα βρήκατε ακόμα;
Α- Προφανώς!
Χ- Λες να έχει άλλη;
Α- Ελπίζω όχι... Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι!
Χ- Από την άλλη ο Άλεξ θα έκανε τα πάντα για εσένα.
Α- Ναι...
Χ- Φτάνουμε;
Α- Έχουμε δρόμο ακόμα...
Χ- Μάλιστα...
Α- ...
Χ- Έλα μην ανυσηχείς θα τον βρούμε τον τρόπο. Τώρα ειδικά στο ταξίδι μπορούν να φτιάξουν τα πράγματα.
Α- Δίκιο έχεις!
-- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- --
Όταν φτάσαμε μεταφέρασε κάποια από τα πράγματα πάνω στην καμπίνα μας ενώ τα υπόλοιπα τα αφήσαμε στο αυτοκίνητο. Πήρα μια βαθιά ανάσα και έκανα μια στροφή, λατρεύω την μυρωδιά του πλοίου. Μπήκαμε στο δωμάτιο και ο καθένας έπιασε ένα κρεβάτι, με την Χρύσα που φοβάται να ανέβει την σκάλα και τον Όλιβερ να θέλει να είναι απέναντί της κατέληξα με πάνω κρεβάτι.
Κάτσαμε και κάναμε βλακείες ώσπου ένα χτύπημα στην πόρτα μας αναστάτωσε.
"Περάστε!" φώναξα και μπήκε μέσα ένας ψηλός γεροδεμένος νεαρός με ξανθά μαλλιά.
Ξαφνιαστήκαμε καθώς δεν περιμέναμε κάποιον άλλο μιας και η καμπίνα ήταν γεμάτη. Μας εξήγησε ότι αυτό ήταν το δωμάτιό του και όταν το διαπιστώσαμε μας είπαν πως δεν μπροούσαν να το αλλάξουν.
Χ- Παιδιά κάπιοι θα πρέπει να κοιμηθούν μαζί.
Ο- Μπορούμε εμείς!
Χ- Και αν μου χτηπήσεις το πόδι και έχουμε άλλα;
Αβ- Έχει δίκιο δεν γίνεται...
Ο- Και αν κοιμηθώ εγώ με τον Άλεξ;
Αλ- Αυτό να το ξεχάσεις!
Χ- Μπορεί να κοιμηθεί ο Άλεξ με την Άβα το έχουν ξανακάνει!
Είπα και με κοίταξε γεμάτη νόημα, ο νεαρός είχε μείνει να μας κοιτάει καθώς μαλώναμε στο κέντρο του δωματίου. Τελικά η απόφαση πάρθηκε θα κοιμόνουν με τον Άλεξ, από την μία χαιρόμουν αλλά μετά σκέφτηκα ότι αν κάνει πάλι τα ίδια θα υπάρχει μια πολύ άβολη κατάσταση.
Αφότου τα κανονίσαμε ανεβήκαμε πάνω στο κατάστρωμα και πήγαμε στην καφετέρεια, ο ήλιος πλέον είχε αρχίσει να ανεβένει. "Σε πόση ώρα ξεκινάμε;" ρώτησε η Χρύσα και κοίταξα το ρολόι μου.
"Σε είκοσι λεπτά!" είπα ταυτόχρονα με τον Άλεξ και κοιταχτήκαμε ενώ τα άλλα χαχάνισαν από δίπλα. Παρέγγειλε ο καθένας από ένα καφέ με ένα γλυκό και αρχίσαμε την συζήτηση. Απέναντι στους άλλους ο Άλεξ ήταν πολύ ομιλητικός αλλά όταν ερχόταν σε εμένα με το ζόρι του τα έβγαζα τα λόγια. "Πάω να την ζακέτα μου!" είπα και σηκώθηκα από την παρέα μας.
Κυρίως ήταν μια δικαιολογία περισσότερο για να γλυτώσω γαι λίγο από την άβολη κατάσταση που δημιουργούσε.
"Ο ΣΟΡΡΥ!" φώναξα και έκλεισα πάλι την πόρτα με δύναμη καθώς στο δωμάτιο ήταν ο νεαρός χωρίς μπλούζα.
"Εγώ συγνώμη, μπες!" άνοιξε την πόρτα και μου είπε μετά από λίγα δευτερόλεπτα. Μπήκα δυστακτικά στο δωμάτιο και έκλεισα την πόρτα, ανέβηκα και πήρα την τσάντα μου από το κρεβάτι. Κατέβηκα και έκανα να φύγω αλλά η φωνή του νεαρού με έκανε να σταματήσω.
"Είμαι ο Πέτρος!"
"Άβα, χάρηκα."
Είπα καθώς του άπλωσα το χέρι μου, και μόνο με ένα άγγιγμά του πάγωσα ήταν πολύ κρύος.
"Και εσύ Ηράκλειο θα κατέβεις;"
"Ναι όλοι μαζί, πάμε πενταήμερη."
"Και εγώ..!"
"Εσύ μόνος σου;"
"Ε...Ναι..!"
"Θες να έρθεις να κάτσεις μαζί μας;"
Όταν τον ρώτησα τα μάτια του έλαμψαν, δεν ξέρω γιατί το έκανα. Ίσως τον συμπάθησα ή επειδή ξέρω πως να είσαι μόνος σου.
Βγήκαμε από το δωμάτιο και κατευθηνθήκαμε πίσω. Όταν μας είδαν οι άλλοι φούντωσαν λιγάκι και ξαφνιάστηκαν ενώ ο Άλεξ φάνηκε ενοχλημένος με την παρουσία του. Δεν ήμουν η μόνη που το κατάλαβα καθώς ο Πέτρος προτείμησε να κάτσει δίπλα μου, τον έκανε να νιώσει άσχημα τον καημένο.
Ο- Και από που είσαι Πέτρο;
Π- Από αθήνα, μένω στην Κηφισιά.
Αβ- Καλά και εμείς! Πρέπει να το ψάξουμε μήπως και μένουμε κοντά.
Χ- Πόσο είσαι αν επιτρέπεται;
Π- Πριν ένα μήνα έκλεισα τα εικοσιτέσσερα!
Αβ- Χρόνια πολλά!
Γέλασε και συνεχίσαμε να μιλάμε, τον συμπάθησα πολύ μου φαίνεται καλό άτομο.
Παιδιά πως σας φάνηκε;
Ο Πέτρος είναι καινούριο πρόσωπο. Θα μείνει σας τον Όλιβερ ή θα είναι περαστικός;
Μπορεί να είναι και κάτι παραπάνω σε κάποια από τα παιδιά; Μπορεί να προκαλέσει προβλήματα;
YOU ARE READING
Because I love you Stupid
Teen Fiction~I only hate you because I love you.~ -Με έχεις ερωτευτεί. -Στα όνειρά σου. -Και εγώ σε έχω ερωτευτεί. -Μην μιλάς! -Σαγαπώ. ...