Because I love you Stupid

Part 25

--Άβα P.O.V—

Τα πράγματα έφτιαξαν με εμένα και την Χρύσα ευτυχώς γιατί δεν θα άντεχα να είμαι μαλωμένη μαζί της. Έτσι μπορώ να νιώθω πιο ήρεμη και εγώ και εκείνη. Το μόνο πρόβλημα είναι πως είναι τραυματισμένη και ο Όλιβερ βρίσκει την ευκαιρία να της κολάει, μάλλον προσπαθεί να την εκνευρίσει και να της θυμίζει τον Άλεξ. Αλλά εκείνη δείχνει να απολαμβάνιε την παρέα του και εκεί είναι που το έχασα, πίστευα πως δεν τον χόνευε καθόλο. Εκτός αν θέλει να έχει τον "Άλεξ" κοντά της ή κάπιοον που να του μοιάζει.

Η αλήθεια είναι πως δεν θέλω να το σκέφτομαι αυτό, πως και μετά από όλα αυτά συνεχίζει να παίζει με την φωτιά. Δεν είναι το πρόβλημά μου να τον θέλει όταν ξέρω ότι εκείνος έχει εμένα, νιώθω άβολα με όλο το θέμα απλά μα προσπαθώ να μην το σκέφτομαι.

-Μικρή είσαι καλά;

-Ναι.

-Θα πας καθόλου από το νοσοκομείο;

-Ε δεν ξέρω το σκεφτόμουν. Θες να πάμε μαζί;

-Μικρό μου δεν μπορώ...

-Γιατί τι έγινε;

-Ο πατέρας σου μου ζήτησε να πάμε να μιλήσουμε για κάποια πράγματα.

-Γυρίζουν ε;

-Δεν θα κάθονταν και πάντα μέχρι να τελειώσουν τις εξετάσεις.

-Είχαμε την ησιχία μας εδώ μου άρεσε.

Γέλασε και πέρασε τα χέρια του γύρω από τον λαιμό μου ενώ εγώ τον αγκάλιασα και ακούμπησα το κεφάλι μου στο στύθος του. Σηκώθηκα στις μύτες των δαχτύλων μου για να φτάσω τα χείλη του καθώς όταν είμαστε όρθιοι χρειαζόμαι σκάλα για να τον φτάσω. Όσο τον φιλούσα μπορούσα να νιώθω ότι χαμογελάει έτσι με έκανε να χαμογελάω και εγώ. "Μικρή μου εσύ!" είπε όταν με άφησε και μου ζούληξε τα μάγουλα. "Πάω να ντυθώ!" μου φώναξε καθώς άρχισε να ανεβάινει τις σκάλες γρήγοτα. Αναστέναξα χαρούμενη και έπεσα στον καναπέ, δεν μπορώ να μην χαμογελάω όσο είμαι μαζί σου.

[...]

--Άλεξ P.O.V—

Ο πατέρας της Άβα μου είπε να τον συναντήσω έξω από το σπίτι γιατί είχε κάτι πολύ σημαντικό να μου πει. Έτσι που μου τα έλεγε με τρόμαξε καθώς έμοιζε κάτι επείγον. Έτσι όταν γύρισαν από την Αγγλία, καθώς είχαν πάει για κάτι εξετάσεις, η μητέρα της μπήκε στο σπίτι και εμείς συνεχίσαμε για κάπου με το αυτοκίνητο.

Ήταν πολύ ήσιχα μέσα στο αυτοκίνητο καθώς και πολύ άβολα. Κοιτούσα νευρικά έξω από το παράθυρο ώσπου φτάσαμε έξω από ένα καφέ, μέσα με περίπενε μια μεγαλύτερη έκπληξη καθώς είδα τον πατέρα μου να κάθεται σε ένα τραπέζι στο βάθος. Πήρα μια βαθιά ανάσα και προσπάθησα να μείνω ήρεμος καθώς μπούχτησα από τα ψέματά τους, κανείς δεν μου είπε ότι θα είναι και αυτός εδώ.

-Εσύ τι θες εδώ;

-Δεν θα έπρεπε να μου μιλάς με τέτοιο τρόπο. Είμαι ο πατέρας σου ούτως ή άλλως.

-Τον πατέρα μου το έχασα λίγο μετά που η μαμά μου διαγνώστηκε με καρκίνο.

-Άλεξ μην το αρχίζεις πάλι..!

-Γιατί; Για να μην μας ακούσουν στο μαγαζί;

-Σταματήστε!

Είπε ο πατέρας της Άβα για μια τελευταία φορά και σταματήσαμε και οι δύο καθώς κάτσαμε μακριά ο ένας από τον άλλο. "Ήρθαμε για άλλο λόγο εδώ." Συνέχισε και πήρε μια βαθιά ανάσα και κοίταξε τον πατέρα μου.

"Κοίτα Άλεξ..." άρχισε να λέει ο πατέρας μου. "Εδώ και κάποιο καιρό εγώ και ο πατέρας σου είχαμε κάποιες ανυσηχίες..!" συνέχισε και ο πατέρας της Άβα πήρε αυτή την φορά το λόγο. "Πριν λίγο καιρό έκανα κάποιες εξετάσεις και βρήκα κάτι που άλλαξε ολοκληρωτικά τα πράγματα." Εγώ τον κοιτούσα με αγωνία καθώς ο πατέρας μου άρχισε να μιλαέι πάλι.

"Kοίτα Άλεξ, πριν από κάποια χρόνια... Συναίβει κάτι που είχαμε πιστέψει αδύνατο!" είπε.

«Μην το γυροφέρνεται μπείτε στο ψητό! Δεν έχω όλη την μέρα για χάσιμο." Είπα εγώ και κοιτάχτηκαν οι δύο τους. Τι στο διάολο παίζει να μου κρύβουν;

---------------------------------------

Γεια σε όλους!

Καινούριο παρτ! Συνήθως γράφω όταν είμαι στο σχολείο και δεν έχω τι να κάνω, έτσι γράφω αρκετά. Έτσι και σήμερα θα ανεβάσω τουλάχιστον 2.

Βλέπουμε αρκετά πράγματα παίζουν για όλους τους χαρακτήρες αλλά το όλο θέμα με τον Άλεξ θα το κρατήσουμε για λίγο για να έχει αγωνία! Χεχεχε

Kisses