Because I love you Stupid

Part 27

"Κάτσε!" είπα και γρήγορα τον έπιασα από το μανίκι τραβώντας τον πίσω. Παραπάτησα και τον έριξα κάτω ενώ εγώ προσγειώθηκα πάνω του. "Είσαι καλά;" με ρώτησε, τα πρόσωπά μας ήταν ξανά λίγα εκατοστά μακριά. Δεν του απάντησα σκεφτόμουν, το μυαλό μου έκανε περίπλοκους υπολογισμούς ενώ όλα ήταν τόσο απλά. "Χρύσα είσαι καλά;" ρώτησε ξανά και τον κοίταξα στα μάτια.

Έσκυψα και γρήγορα τον φίλησα έντονα στα χείλη, στην αρχή ξαφνιάστηκε αλλά ύστερα πήρε μέρος και άρχισε να με φιλάει παθιασμένα. Με μια κίνηση με γύρισε από την άλλη και με ακούμπησε στο χαλί κοιτώντας με στα μάτια πρωτού επιτεθεί πάλι στα χείλη μου. Τα ένα του γόνατο ακουμπούσε στο πάτωμα ανάμεσα στα πόδια μου ενώ τα χέρια του κρατούσαν τα δικά μου. Είχε περάσει τα δάχτυλά του ανάμεσα από τα δικά μου και με φίλαγε παθιασμένα στο λαιμό.

Προσπάθησα να σταθεροποιήσω την ανάσα μου όταν με άφησε και με ανέβασε πάλι στο καναπέ για να κάτσω. Μου έδωσε ξανά ένα πεταχτό φιλί στα χείλη και με έπιασε από τους όμους λέγοντάς μου απαλά, "Χρύσα νομίζω σε έχω ερωτευτεί!". Είμαι σίγουρη ότι κοκκίνησα καθώς τα μάτια μου έλειψαν, δάγκωσα το κάτω μου χείλος, "Είσαι βλάκας το ξέρεις;" Είπα και τον αγκάλιασα ψυθίζωντας του στο αυτί "Και εγώ..!".

Δεν το πιστεύω αυτό που μόλις συναίβει! Είναι πραγματικά... WOW! Αυτό που μένει είναι να το πω στην Άβα, δεν ξέρω πως θα το πάρει και ελπίζω να μην πιστέψει ότι τον βλέπω σαν αποκατάστατο του Άλεξ. Γιατί δεν τον βλέπω έτσι, τον Όλβερ τον ερωτεύτηκα από την αρχή σαν να μην είχαν καμία σχέση. Αλλά σε εκείνη πως θα το εξηγήσω;

[...]

Οι δύο μας κάτσαμε να μιλάμε ώσπου ο Όλιβερ αναγκάστηκε να φύγει και έμεινα ξανά μόνη μου. Η πρώτη μου σκέψη ήταν να καλέσω την Άβα στο σπίτι αλλά ίσως και να έπρεπε να ηρεμίσω λίγο για αν βρω το κουράγιο να της το πω. Να μου πεις τόσα της είπα, εδώ θα κολώσω; Προφανώς ναι... Γιατί με έχει πιάσει άνχος και ακόμα δεν την λεχω πάρει.

-Έλα Άβα, εγώ είμαι.

-Γεια σου αγάπη! Πως είναι η πρώτη μέρα στο σπίτι;

-Τ-Τέλεια! Εσύ πως είσαι;

-Εδώ κάθομαι, ο Άλεξ βγήκε για να μιλήσουν.

-Θες να περάσεις από εδώ;

-Και το ρωτάς! Θα είμαι εκεί σε δέκα!

-Έλα φιλιά τα λέμε.

-Φιλιά!

Έκλεισα το κινητό μου και έβαλα να παίζει λίγο τηλεόραση για να με ηρεμίσει. Δεν άργησε πολύ και η Άβα έκανε την εμφάνισή της στην πόρτα μου. Άνοιξα και την βρήκα να κρατάει κάτι τεράστιες σακούλες, "Έφερα προμύθειες! Σοκολαάτες, πατατάκια, ποπ κόρν μόνο κοκακόλες ελπίζω να έχεις!" είπε και άφησε τα πράγματα στο τραπέζι του σαλονιού.

"Τι είναι όλα αυτα καλέ;"

"Προμήθειες δεν είπαμε;"

Είπε και αρχίσαμε να μιλάμε, αμοίξαμε τα πατατάκια και κάτσαμε στο καναπέ. Βάλαμε μια χαζή κομωδία που δεν παρακολουθούσαμε ιδιέτερα μιας και μιλούσαμε. Προσπαθούσα να δω πια είναι η κατάλληλη στιγμή να της πω τι έγινε.

"Kοίτα Άβα... Έχω κάτι σημαντικό να πω! Δεν ξέρω πως θα το πάρεις αλλά πρέπει να στο πω!" είπα ενώ κουνούσα τα χέρια μου δεξιά και αριστερά.

-------------------------------

Πρέπει να είναι το τρίτο που ανεβάζω;

Εγώ χαίρομαι πολύ να τα γράφω αλλά θέλω να αρέσουν και εσάς.

Πως σας φαίνονται; Σας αρέσει η πλοκή ή πολύ ξενέρωτη;

Έγινε το πράγμα! Τα είπαν τα παιδιά μας και ανακουφήστηκαν. Τουλάχιστον ο Όλιβερ καθώς η Χρύσα έχει να τα πει και στην Άβα!

Kisses τα λέμε