Because I love you Stupid

Part 33

Στην συνέχεια περάσαμε πολύ ωραία, όταν κουραστήκαμε γυρίσαμε στην καμπίνα και κοιμηθήκαμε ξανά καθώς είμασταν πολύ κουρασμένοι. Ο Άλεξ δεν γύρισε πίσω, προτείμισε να κάτσει στην καφετέρεια παρά να γυρίσει πίσω μαζί μας.

"Hey, μπορείς να πας τώρα αν θες." Είπα στον Άλεξ όταν τον βρήκα στο τραπέζι να κάθεται. Εκείνος σηκώθηκε και πριν φύγει μου χαμογέλασε ελαφρά πριν φύγει από το κατάστρωμα. Δεν μπορώ να καταλάβω πως δέχτηκε να το κάνει, κανονικά θα έπρεπε να είναι από την αρχή μαζί μου.

Βγήκα στο εξωτερικό του πλοίου για να με χτυπήσει λίγο ο αέρας, χωρίς να το καταλάβω τα δάκρια κυλούσαν ακατάπαυστα από τα μάτια μου. Προσπάθησα να τα σκουπίσω με τα μανίκια της ζακέτας μου και πήγα σε ένα πιο απομονομένο μέρος του πλοίου για να κάτσω σε ένα παγκάκι.

"Είσαι καλά;" άκουσα μια γνώριμη φωνή από πίσω μου. Ξαφνιασμένη γύρισα και είδα τον Πέτρο να μου χαμογελάει.

"Μπορώ;" είπε και μου έδειξε την θέση δίπλα μου.

"Ναι φυσικά!"

"Δεν θέλω να φανώ αδιάκριτος, αλλά... Έκλαιγες;"

"Ε; Όχι όχι... Mπορεί..."

"Και μπορώ να μάθω τον λόγο;"

"Δεν χρειάζεται να σε βαρένω με τα δικά μου."

"Επιμένω." Είπε χαμογελώντας.

"Προβλήματα με το αγόρι σου;" Είπα ξανά πριν αρχίσω.

"Ε; Ναι, που το κατάλαβες;"

"Είδα πως τον κοιτούσες. Άλεξ δεν τον λένε;"

"Ναι!"

"Και τι δεν σε θέλει;"

"Δεν είναι αυτό... Είναι μπερδεμένη η κατάσταση."

"Είμαι σίγουρος μπορώ να ακολουθήσω..!"

Αφότου του είπα μέσες άκρες μου χαμογέλασε και πέρασε το χέρι του γύρω μου. Ανατρύχιασα με το άγγιγμά του καθώς μου ήταν κάτι τελείως άγνωστο. Έκατσα για λίγη ώρα εκεί ακούνιτη και κοιτούσα την θάλασσα, για κλάσματα δευτερολέπτων με έκανε να ξεχάσω το πρόβλημά μου και να νιώσω ωραία. Όμως την στιγμή χάλασε ο ήχος του κινητού μου.

"Σορρυ πρέπει να το σηκώσω." Είπα καθώς σηκώθηκα και πλησίασα τα κάγκελα του πλοίου.

"Έλα Χρύσα τι θες;"

"Πες μου πως δεν είσαι με αυτόν;" Τσίριξε από την άλλη μεριά του τηλεφώνου.