Ξύπνησα. Ντύθηκα και κατέβηκα κάτω. Το ζοντόβολο κοιμόταν ακόμα στο κρεβάτι, έτσι εγώ κατέβηκα για να φάω πρωινό και να πάω να βρω το μωρό μου. Την Χρύσα, είναι η κολλητή μου από τότε που είμασταν 6 ετών είμαστε αχώρηστες. Αυτό που με στεναχωρεί όμως είναι πως θα φύγει σε μια εβδομάδα για να μείνει ένα χρόνο στην Αγγλία. Δεν θέλω να την χάσω.
-Αγάπη μου!
-Μωρό μου!
Είπαμε και πέσαμε στην αγκαλιά η μια της άλλης σαν τίποτα τρελές λεσβίες. Είναι ο μόνος άνθρωπος που ξέρει τα πάντα για εμένα κι εγώ ξέρω τα πάντα για αυτή.
-Χρύσα μου.
-Τι είναι;
-Αυτός ο Άλεξ φαίνεται πολύ ντούκι.
-Αχ ναι ρε το ξέχασα για πες για πες.
-Τι να πω μαρή; Σου είπα είναι βλάκας. Δεν τον αντέχω.
-Τον ξέρεις μόνο μια μέρα, και είμαι σίγουρη ότι είναι κούκλος.
-Ναι ντάξει, ωραίος είναι δεν μπορώ να πω αλλά είναι βλάκας.
-Ωραίος ε;
-Άξιστος και αχρίος. Μόνο που δεν μου επιτέθηκε εχθές.
-Μάλιστα μάλιστα.
-Τι με αυτό το ύφος;
-Να δεις που θα την πατήσεις μαζί του.
-Πας καλά παιδί μου;
-Να μου το θυμηθείς!
Καλά αυτό το κορίτσι έχει πολύ μεγάλη φαντασία, ώρες ώρες με τρελένει.
--Μια εβδομάδα αργότερα--
Κυριακή σήμερα, έχει περάσει μια εβδομάδα και ακόμα να τον συνηθήσω. Είναι πολύ αργά είδη και πρέπει να κοιμηθώ γιατί αύριο έχουμε διαγώνισμα. Ο Άλεξείναι στην τάξη μου, αλλά αυτός δεν διαβάζει και τα πάει τέλεια στα μαθήματα ενώ εγώ σκράπας. Με κάνει και νιώθω άσχημα δεν τον μπορώ. Μου μιλάει συνέχεια ειρωνικά και συνέχεια πετάει μπιχτές ο άχρηστος, αλλά όχι μπροστά στους γονείς μου σε αυτούς άγιος. Και η Χρύσα έφυγε εχθές το απόγευμα και μου λείπει είδη, δεν ξέρω πως θα τα καταφέρω χωρίς αυτή.
Έκανα μπάνιο, φόρεσα πυτζάμες και χώθηκα στο κρεβάτι. Ο Άλεξέλειπε έτσι είχα το κρεβάτι για εμένα, ήταν έξω. Τι να έκανα έξω τέτοια ώρα είναι αργά. Όχι ότι με νοιάζει δηλαδή σκασίλα μου τι κάνει.
-ΑΛΕΞ P.O.V-
Όταν γύρισα σπίτι η Άβα κοιμόταν, ήταν τόσο... Υπέροχη. Ξάπλωσα στο κρεβάτι και γύρισα και την κοιτούσα, γαμώτη μου είναι τόσο όμορφη. Δεν μπορούσα να αντισταθώ, την έβαλα στην αγκαλιά μου και την έσφιξα. Κοιμόταν βαριά μάλλον γιατί δεν αντέδρασε. Η ώρα περνούσε αλλά δεν με έπερνε ο ύπνος, καθόμουν και την κοιτούσα. Αυτή η κοπέλα είναι τόσο όμορφη, με τραβάει σαν μαγνήτη. Την θέλω διαολεμένα αλλά δεν μπορώ να νιώθω έτσι για αυτή, οι γονείς της με ηοθέτησαν οπότε είμαστε πρακτικά αδέλφια.
-ΑΒΑ P.O.V-
Το πρωί ένιωσα κάτι γύρω μου δεν μπορούσε να πάει το μυαλό μου εκεί, με κρατούσε αγκαλιά. Σκατά! Τι κάνω τώρα; Να σηκώθω ή να μείνω εδώ που είμαι; Εδώ θα κάτσω μέχρι να ξυπνήσει και να κάνω πως δεν έγινε τίποτα, σαν να μην το κατάλαβα.
-----------------------
Λοιπόν είχα πει ότι θα κάνω καιρό να ανεβάσω το επόμενο κεφάλαιο. Μα! Τελικά βρήκα χρόνο και έκατσα και έγραψα ένα κομμάτι.
Το επόμενο (το οποίο έχω είδη γράψει) είναι μεγαλύτερο οπότε θα το ανεβάσω απόψε πιο βράδυ ή αύριο το πρωί!
Ελπίζω να σας άρεσε πολλά φιλιά!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
