Σήμερα είναι η πρώτη μέρα στο σχολείο... Μια ακόμα σχολική χρονιά που θα πρέπει να τα βγάλω πέρα, τουλάχιστον είναι η τελευταία! Η χθεσινή συζήτηση με την Χρύσα μου άνοιξε τα μάτια, ο Άλεξ με παράτησε και δεν υπάρχει γυρισμός πλέον. Είναι απαίσιος με άφησε χωρίς να με αποχερετήσει καν χωρίς τίποτα!
"Είσαι έτοιμη;" ρώτησα την Χρύσα καθώς έβαζα τα παπούτσια μου.
"Ναι πάμε!" είπε και σηκώθηκα και εγώ.
Μπαίνωντας στο σχολείο ο Όλιβερ περίμενε στην πόρτα και μας αγκάλιασε και τις δύο. Η Χρύσα τον έδιωξε μετά και πήγαμε και κάτσαμε στα παγκάκια όπου καθόμασταν πάντα. Ίσως και καλύτερα να περάσουμε λίγο χρόνο μόνες μας, μου είχε λείψει αυτό.
"Δεν θα το σηκώσεις;" με ρώτησε η Χρύσα.
"Ποιό;"
"Το κινητό σου παιδί μου χτυπάει!"
Το έβγαλα γρήγορα από την τσάντα μου και το άνοιξα.
"Ναι;"
"Παραλίγο να ξεχάσω πόσο όμορφη είσαι!" είπε η φωνή από την άλλη γραμμή.
"Πέτρο!" είπα ενθουσιασμένη.
"Που είσαι παιδί μου;" Ρώτησα.
"Κοίτα απέναντι σου." Είπε και σήκωσα το κεφάλι μου.
Άφησα την τσάντα μου στο παγκάκι και έτρεξα προς το μέρος του αγκαλιάζωντάς τον. Είχα να τον δω από τότε που γυρίσαμε και όπως και να το κάνεις μου έλειψε λίγο πολύ!
"Καλά τι κάνεις εδώ;" είπα χαρούμενα.
"Θα είμαι αναληρωτής λογοτεχνίας, είναι μέρος του πτυχίου μου."
"Καλά πλάκα κάνεις!"
"Όχι, οπότε όχι πολλά πολλά! Στο πλυθηντικό θα μου μιλάς." Είπε κοροιδευτηκά.
"Το κουδούνι χτύπησε!" είπε η Χρύσα όσο πλησίαζε και χερέτησε τον Πέτρο.
Πήρα την τσάντα μου από την Χρύσα και περιμέναμε μπροστά για να μας ανακοινώσουν τις τάξεις μας. Δοξα τον θεό είμαστε μαζί φέτος δεν θα το άντεχα αυτό το μαρτύριο να είμαστε χώρια.
Το ξανασκέφτηκα ίσως να είναι ο Πέτρος στο σχολείο δεν είναι και η καλύτερη ιδέα αυτή την στιγμή. Προσπαθώ να βάλω την ζωή μου σε μια θέση και με εκείνον εδώ να τον βλέπω καθημερινά δεν ξέρω κατά πόσο θα με βοηθήσει. Αλλά αν τα πράγματα είναι ετσι δεν νομίζω ότι υπάρχουν και πολλά να κάνω αυτή την στιγμή.
Γνωρίζοντας πως ο Άλεξ δεν θα γυρίσει και με άφησε για πάντα, πρέπει να πιέσω τον ευατό μου να ερωτευτώ κάποιον άλλο. Αυτός είναι ο μόνςο τρόπος που μπορώ να σταματήσω να είμαι σε αυτή την κατάσταση, αυτός φέυγει και με αφήνει κομμάτι και εκείνος...
---------------------------
Γεια σας!
Έβαλα δύο κεφάλαια σήμερα! Δυστηχώς ή ευτηχώς ο Πέτρος μεταφέρθηκε στο σχολείο τους σαν αναπληρωτής καθηγητής.
Η Άβα βάζει τα δυνατά της να τον ξεχάσει αλλά θα είναι εύκολο;
Εσείς τι πιστεύετεαι ότι είναι το σωστό να γίνει;
Και τέλος αυτό που πρέπει να πω είναι ότι θέλω να σας ευχαριστώ πραγματικά από την καρδιά μου, διότι η ιστορία έφτασε 10# Teen Fiction και δεν το περίμενα να έφτανε ποτέ τόσο ψηλά. Πραγματικά αν δεν υπήρχατε να την διαβάζατε δεν θα ήταν τίποτα!
THANK YOU!!!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
